'''مبتریه''' بیعتشکنی با امام خویش را به معنای [[کفر]] میدانند. میگویند: من نقض البیعه فقد کفر یعنی هر کسی که بیعت خود را با [[امام]] خویش بشکند، [[كافر|کافر]] است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 385 با ویرایش جملات</ref> <ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، دو جلدی، تهران، ج 2، ص 106.</ref>
'''مبتریه''' بیعتشکنی با امام خویش را به معنای [[کفر]] میدانستند و میگفتند: «من نقض البیعة فقد کفر» یعنی هر کسی بیعت خود را با [[امام]] خویش بشکند، [[كافر|کافر]] است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 385 با ویرایش جملات</ref> <ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، دو جلدی، تهران، ج 2، ص 106.</ref>
== پانویس ==
== پانویس ==
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۳
مبتریه بیعتشکنی با امام خویش را به معنای کفر میدانستند و میگفتند: «من نقض البیعة فقد کفر» یعنی هر کسی بیعت خود را با امام خویش بشکند، کافر است.[۱][۲]
پانویس
↑مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 385 با ویرایش جملات
↑دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، دو جلدی، تهران، ج 2، ص 106.