صربستان

صربستان (به صربی: Србија) با نام رسمی جمهوری صربستان، (به صربی: Република Србија) کشوری است که همه اطراف آن را خشکی فرا گرفته و در مرکز جنوب خاوری اروپا، بخش جنوبی جلگهٔ پانونی و جنوب شبه‌جزیره بالکان را دربرگرفته‌است. همسایگان این کشور عبارتند از: مجارستان در شمال، رومانی و بلغارستان در شرق، جمهوری مقدونیه و مونته‌نگرو و کوزوو در جنوب، کرواسی و بوسنی و هرزگوین که در غرب با صربستان هم‌مرز است. شهر بلگراد پایتخت این کشور است.

تاریخ صربستان

برای قرنها، در مرزهای فرهنگی میان شرق و غرب، یک پادشاهی قدرتمند صرب در قرون وسطی –بعدها با نام امپراتوری- بیشتر بالکان را در تصرف داشت. حکومت نوین صربستان در سال ۱۸۱۷ در پی قیام دوم صربها به‌وجود آمد. مرزهای امروزی کشور، پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفت. در آن زمان صربستان یک واحد فدرال درون جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی شد. صربستان در سال ۲۰۰۶ پس از آنکه مونته‌نگرو از اتحاد صربستان و مونته‌نگرو جدا شد، دوباره پس از فروپاشی یوگسلاوی در سال ۱۹۹۰ به وضعیت حکومت منفرد درآمد. در سال ۲۰۰۸، استان خودمختار کوزوو، به صورت یکطرفه از صربستان اعلان استقلال کرد. حکومت صربستان استقلال کوزوو را غیرقانونی دانسته و آن را به رسمیت نمی‌شناسد. کشورهای دنیا نیز واکنش‌های متفاوتی نسبت به این رویداد داشته‌اند.

مردمان این بخش از جهان از نژاد اسلاو بودند. اینان در این گوشه اروپاساکن شدند و پس از چندی فرمانروایی تزارهای صربستان را ساختند.

عثمانیان در یورش به اروپا واپسین تزار صرب را کشتند و آنگاه تا زمان چیرگی امپراتوری عثمانی این سرزمین در اختیار آنان بود.

پس از جنگ جهانی اول بود که این سرزمین با رژیم پادشاهی اعلام استقلال پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، جمهوری سوسیالیستی یوگسلاوی هم در جریان جنگهای یوگسلاوی تجزیه شد ( فروپاشی یوگسلاوی) و تنها دو جمهوری صربستان و مونته‌نگرو باقی ماندند که تا سال ۲۰۰۳ با نام جمهوری فدرال یوگسلاوی شناخته می‌شدند. در سال ۲۰۰۳، کشور یوگسلاوی به صربستان و مونته‌نگرو تغییر نام داد. برخی کشورها مانند آمریکا، از سال ۱۹۹۲ به این کشور، صربستان و مونته‌نگرو می‌گفتند.

در ۳۱ مه ۲۰۰۶، همه‌پرسی استقلال در مونته نگرو برگزار شد و ۵۵٫۵٪ شرکت‌کنندگان، رأی به استقلال مونته‌نگرو دادند. در سوم ژوئن، مونته‌نگرو به صورت رسمی اعلام استقلال کرد.

جغرافیای صربستان

صربستان با نام رسمی جمهوری صربستان، یک کشور محاط در خشکی در مرکز جنوب خاوری اروپا است که بخش جنوبی جلگهٔ پانونی و جنوب شبه‌جزیره بالکان را دربرگرفته‌است. کشور صربستان با مجارستان در شمال، رومانی و بلغارستان در شرق، جمهوری مقدونیه و مونته‌نگرو در جنوب، کرواسی و بوسنی و هرزگوین در غرب هم‌مرز است. بلگراد پایتخت این کشور است.

صربستان در اروپا، در شبه‌جزیره بالکان و در جلگه پانونین قرار دارد. جایی که پیوندگر میان مرکز، جنوب و خاور اروپاست. رودخانه دانوب (۲۸۵۰ کیلومتر) در یک‌سوم شمال کشور جاری است. طول ۵۸۸ کیلومتری این رودخانه در کشور، مرز با کرواسی و بخشی از مرز با رومانی را تشکیل داده‌است. از دیگر رودخانه‌های صربستان می‌توان «ساوا»، «تیمیش»، «درینا» و «بگج» را نام برد. بیش ار یک چهارم سرزمین صربستان (۲۷٪) پوشیده از جنگل است.

شرایط طبیعی و به‌ویژه ناهمواری‌ها و شرایط توپوگرافیک صربستان به‌گونه‌ای است که برخلاف دیگر جمهوری‌های پیشین یوگسلاوی که غلبهٔ مناطق کوهستانی در آن‌ها چشمگیر است، بهره‌مند از دشت‌های واسطه‌ای کوچک و بزرگ است که به همراه اقلیمی نسبتاً مساعد و متنوع و وجود منابع آب تقریباً کافی به بزرگترین مرکز تولیدات فراورده‌های کشاورزی یوگسلاوی تبدیل شده‌بود. عبور رودخانه دانوب و شاخه‌های آن نیاز آب کشاورزی ۹۴٪ از زمین‌های زیر کشت صربستان و وویوودینا را بر طرف می‌کند.

پایتخت صربستان

پایتخت کشور صربستان شهر بلگراد می‌باشد. این شهر که در حد فاصل رودخانه‌های دانوب و رود ساوا قرار گرفته بیش از ۱٫۱۵۰٫۰۰۰ نفر سکنه دارد که با احتساب محدوده حومه شهر جمعیت آن به بیش از دو میلیون می‌رسد. از این‌رو بلگراد یکی از بزرگترین شهرهای جنوب غرب اروپا محسوب می‌شود.

شهر بلگراد حدود ۳٫۶ درصد از مساحت خاک صربستان را شامل می‌شود و ۱۵ درصد از جمعیت این کشور در بلگراد ساکن هستند. مساحت شهر بلگراد ۳۶۰ کیلومتر مربع بوده و در صورتی که محدوده آن را نیز به حساب آوریم، مساحت آن ۳۲۲۳ کیلومتر مربع می‌باشد.

اقتصاد در صربستان

میزان تورم صربستان

میزان تورم سالانه در صربستان به 2/1٪ در ماه سپتامبر 2018 کاهش یافت و از 2.6٪ در ماه گذشته به میزان 2.8٪ رسیده بود. این پایین ترین میزان تورم از ماه مه بود که عمدتا به دلیل کاهش قیمت مواد غذایی و نوشیدنی های غیر الکلی (1.4٪ از 2.6٪ در ماه اوت) و مسکن و آب و برق (2.2٪ از 2.6٪) بود. علاوه بر این، هزینه برای مبلمان و لوازم خانگی (0.6٪ از 1.2٪) و رستوران و هتل ها (1٪ از 1.3٪) کاهش یافته است. از سوی دیگر، قیمت ها برای حمل و نقل (5.9٪ از 5.4٪)، تفریح و فرهنگ (2.8٪ از 2.7٪)، سلامت (2.2٪ از 1.8٪) و کالاها و خدمات متفرقه (2٪ از 1.8٪) دارای رشد سریعی بود.

در همین حال، قیمت ها برای ارتباط (9.1٪، همانند ماه اوت) و لباس و کفش (-0.9٪ از -0.4٪ ) کاهش یافته است. بر مبنای ماهانه، قیمت مصرف کننده 0.3٪ کاهش یافته است. نرخ تورم در صربستان در سال 2007 تا 2018 به میزان 5.81 درصدی بوده است که در ماه ژوئن سال 2008 به بالاترین سطح خود یعنی 14.90 درصد رسیده است و در ماه ژانویه 2015 به پایین ترین حد 0.19 درصد رسیده است. میزان تولید ناخالص ملی صربستان تولید ناخالص ملی (GDP) درآمد و خروجی ملی را برای اقتصاد یک کشور مشخص اندازه می گیرد. تولید ناخالص ملی برابر است با هزینه های کلی همه ی خدمات و محصولات نهایی تولید شده درون یک کشور در یک دوره ی مشخص. تولید ناخالص ملی صربستان در سال 2017 برابر 43/41 میلیارد دلار آمریکا بوده است.

میزان تولید ناخالص ملی

من با مقایسه این رقم برای کشورهایی نظیر آمریکا، چین، روسیه، کره ی جنوبی و ترکیه به ترتیب به 19390، 12237، 1577، 1530، 851 میلیارد دلار می رسد. تولید ناخالص داخلی صربستان برابر با 0.07 درصد اقتصاد جهانی است. میانگین تولید ناخالص ملی این کشور از سال 1995 تا 2017 برابر با 51/30 میلیارد دلار و بالاترین و پایین ترین مقادیر آن به ترتیب برابر 26/46 میلیارد دلار در سال 2008 و 54/6 میلیارد دلار در سال 2000 بوده است.

قدرت خرید مردم صربستان

با توجه به عملکرد قوی اقتصادی در سه ماهه دوم سال، داده های موجود در سه ماهه سوم نشان می دهد که رشد اقتصادی به صورت گسترده ای در حال افزایش است. رشد دستمزد پایدار در ماه جولای بالاتر از نرخ تورم و شرایط اقتصادی بوده است و از هزینه های خانوار در سه ماهه سوم حمایت می کند و به همین ترتیب، رشد فروش در خرده فروشی ها در ماه اوت به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. و این فروش در مقابل کالاهای غیر غذایی فروش قابل توجهی داشته است که این نشانه ای از افزایش درآمد قابل توجه مصرف کنندگان است.

علاوه بر این ها با ورود گردشگران خارجی در همان ماه، این افزایش درآمدها با سرعت بسیار زیادی رشد کرد. علاوه بر این ها فعالیت های ساخت و ساز که توسط سرمایه گذارهای مسکونی قوی پشتیبانی می شود، کمک زیادی در زمینه ی اقتصادی این کشور کرده است. در مجموع، فعالیت های اقتصادی داخلی کمک زیادی به اقتصادی کشور صربستان کرده است که عواملی همچون کاهش بیکاری و افزایش دستمزد رشد چشمگیری در افزایش رشد اقتصادی این کشور کرده است و همچنین باعث ایجاد زمینه ای برای سرمایه گذاری های خارجی نیز شده است.

رشد اقتصادی صربستان

رشد اقتصاد کشور صربستان در سه ماهه اول سال 2018 به میزان 4.5 درصد بصورت سالیانه افزایش یافته است درحالیکه پیش بینی ها بیش از 3. 1 درصد بوده است. این اطلاعات در تاریخ 30 آوریل توسط اداره آمار صربستان منتشر شده اند. جزئیات کامل در اواخر ماه می منتشر می شوند، اما سرمایه گذاری در این کشور نقش کلیدی را در افزایش رشد اقتصاد ایفا می کند که نیاز به تحلیل دارد. طبق آمار ارائه شده، کشور صربستان در سال های اخیر دارای رشد اقتصادی زیادی بوده است.

در سال اخیر، رشد اقتصادی کشور صربستان تنها 2% بوده است. طبق تحقیقات اداره آمار این کشور، ارزیابی میانگین رشد اقتصادی در سه ماهه اول سال 2018، 4.5 درصد افزایش سالیانه داشته است. این رقم به طور شگفت انگیزی در ماههای ژانویه- مارس 2018 در زمینه تولید صنعتی5.9% به افزایش یافته است. فروش جزئی به 3.2 درصد و میزان واردات 12.3 درصد افزایش یافته است. افزایش صادرات نیز 8.7 درصد ارزیابی شده است.

“با این حال، در بخش ساخت و ساز نیز جای تعجب وجود دارد، تعداد مجوز های ساخت و ساز طی ماههای ژانویه – فوریه 2018 28.9 درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته است، که نشان دهنده این است که نرخ GDP در سه ماهه اول عمدتا توسط سرمایه گذاری ها پشتیبانی می شود. ساخت و ساز در کشور صربستان توسط بخش عمومی و خصوصی سرمایه گذاری می شود، همانطور که دولت در اواخر سال 2018 یک دوره سرمایه گذاری جدید را آغاز کرده است. ضمنا با مشاهده پرداختی ها متوجه افزایش 21 درصدی سرمایه گذاری خارجی از ماههای ژانویه تا فوریه خواهیم شد. شرایط اقامت و کار در صربستان را می توانید از مشاورین موسسه حقوقی برگزیده اصطهباناتی (توسعه گران مهر) بخواهید.

مردم صربستان

فرهنگ و آداب و رسوم مردم صربستان

مردم صربستان مردم بسیار خونگرم هستند و مهمان ‌نوازی ‌آنها در برابر گردشگران شهره جهان دارد؛ با وجود اینکه پتانسیل‌ های گردشگری در این کشور بسیار بالا است ، مردم صربستان سعی می ‌کنند تا از سنین پایین‌ تر زبان انگلیسی خود را یاد بگیرند و خود را تقویت کنند و اغلب با گردشگران صربستان و توریست‌ ها به زبان انگلیسی صحبت می‌ کنند؛ درنتیجه اگر شما به زبان انگلیسی مسلط هستید ، می ‌توانید به خوبی در این کشور به گشت ‌وگذار و تفریح بپردازید و آدرس ‌ها و مناطق گردشگری صربستان را به راحتی پیدا کنید. در فصل تابستان ، گردشگران صربستان اغلب در شهر بلگراد می روند؛ پارک ‌های ملی این شهراز محبوب‌ ترین جاذبه های گردشگری صربستان می باشد ، اما در فصل زمستان ، صرب ‌ها پیست ‌های اسکی کوهستانی را برای گردشگران محیا می کنند.

ایران و کشور صربستان به لحاظ فرهنگی و آداب و رسوم بسیار به هم نزدیک هستند و علاقه مندان به زبان و فرهنگ ایرانی در بین مردم صربستان بسیار دیده میشوند که گروههای گردشگری این امکان را برای گردشگران صربستان در خصوص آشنایی و نزدیکی بیشتر دو کشور با امکانات یکدیگر جهت همکاری های تجاری و اقتصادی فراهم می کنند؛ در چهاردهمین نشست کمیسیون مشترک همکاری های اقتصادی بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری صربستان که دسامبر سال پیش در تهران برگزار شد ، یادداشت تفاهم همکاری بین دو کشور در هشت بند و برای یک دوره پنج ساله توسط " مسعود سلطانی فر" معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری ایران و " راسیم لیاییچ " معاون نخست وزیر و وزیر تجارت ، گردشگری و ارتباطات صربستان به امضا رسید که تاثیر بسیار مهمی در صنعت گردشگری 2 کشور برجای گذاشت.

صربستانی‌ها مردم خون‌گرمی هستند و مهمان‌نوازی‌شان دربرابر گردشگران شهره جهان است. باوجود آن‌که پتانسیل‌های گردشگری این کشور بسیار بالاست، مردم صربستان، سعی می‌کنند تا از سنین پایین‌تر زبان انگلیسی را یاد بگیرند و اغلب با گردشگران و توریست‌ها به زبان انگلیسی سخن می‌گویند. درنتیجه اگر شما به زبان انگلیسی مسلط باشید، می‌توانید به خوبی در این کشور به گشت‌وگذار بپردازید و آدرس‌ها و مکان‌های گردشگری را به آسانی پیدا کنید. درفصل تابستان، گردشگران اغلب در شهر بلگراد به سر می‌برند و پارک‌های ملی این شهر، محبوب‌ترین جاذبه برای گردشگران است. اما در فصل زمستان، صرب‌ها پیست‌های اسکی کوهستانی را برای گردشگران آماده می‌کنند.

موقعیت و جمعیت مردم صربستان

صربستان که با نام رسمی جمهوری صربستان در میان کشورهای جهان شناخته می ‌شود، کشوری محصور در خشکی است که با هیچ دریا و یا اقیانوسی در ارتباط نمیباشد؛ این کشور که در جنوب شرقی اروپا قرار گرفته است از شمال با کشور مجارستان، از شرق با رومانی و بلغارستان، از جنوب با جمهوری مقدونیه و مونته‌ نگرو و از غرب نیز با کشورهای کرواسی و بوسنی هرزگوین همسایه می باشد؛ کشور صربستان از نظر جغرافیایی در یکی از راه‌ های بین ‌المللی اصلی قرار گرفته است و مرکز و غرب اروپا را به کشورهای یونان ، ترکیه ، قاره آسیا ، آفریقا و منطقه خاورمیانه را متصل می کند؛ صربستان با مساحتی حدود ۷۷۴۷۴ کیلومتر مربع زمین ، به عنوان صد و هجدهمین کشور بزرگ از لحاظ مساحت محسوب می ‌شود؛ جمعیت این کشور 10 میلیون و 150 هزار و 256 نفر می باشد و میانگین سنی جمعیت در این کشور 3/37 سال می باشد ، امید به زندگی در بدو تولد برای زنان 86/77 سال و برای مردان 49/72 سال است؛ 82/9درصد از مردم آن صرب ، 9/3 درصد مجار، 4/1درصد رومانیایی ، 1/1 درصد یوگسلاو، 8/1درصد بوسنیایی و 9/0 درصد مونته ‌نگرویی هستند و زبان رسمی این کشور صربیایی می باشد.

زبان مردم صربستان

جنگ‌ های دهه 90 میلادی بر ساختار زبان صربی كرواتی ، تاثیر چندانی ندارد و آن چه تغییر یافت تنها نام زبان این کشور بود ، بیست سال قبل از جدایی كرواسی از یوگسلاوی سابق ، نام زبان صربی كرواتی به نام كرواتی تغییر پیدا کرد و این نشانگر آن بود كه نوعی خصومت و عدم تفاهم میان صاحبان این زبان مشترك وجود داشته است؛ زبان شناسان كروات بر تفاوت‌ های بسیاری میان زبان صربی و كرواتی تاکید داشتند و به همین علت استفاده از لغات نوین و یا واژه ‌های بسیار قدیمی ، در میان مردم باعث تبلیغ و ترویج میشده است؛ تاثیر دخالت های آشكار سیاسی بر افتراق میان این دو زبان ، غیرقابل انكار می باشد و آن هنگام كه در كرواسی بر وجود زبان مستقل كرواتی ، پا فشاری میکرده است و در صربستان همچنان از واژه زبان صربی كرواتی استفاده می ‌کردند؛ زبان شناسان كروات به علت شیفتگی به استقلال همچنان بر نام زبان كروات تاكید داشتند، ولی صرب‌ ها به علت از دست ندادن ارتباطات میان صرب ‌های منطقه ، در استفاده از واژه زبان صربی كرواتی اصرار داشته اند.

جنگ صرب ها علیه مسلمانان بوسنی

جنگ صرب ها علیه مسلمانان در استان مسلمان‌نشین جنوبیش کوزوو در سال‌های ۱۹۹۸-۱۹۹۹ میلادی بر سر اعلام استقلال این استان رخ داد و در این جنگ بود که ناتو با بیش از هزار هواپیمای جنگی به صربستان حمله کرد. این حمله ناتو ارتباطی با جنگ قبلی بوسنی نداشت و بمباران‌ها ۸۷ روز طول کشید و بالغ بر ۳۸ هزار سُورتی پرواز رزمی را دربرگرفت که به تخریب تمامی زیرساخت‌های صربستان انجامید.

این جنگ با امضای توافقنامهٔ دیتون در ۱۹۹۵ در آمریکا به پایان رسید و به خلاف تصور رایج در ایران با حملهٔ ناتو به صربستان ارتباطی نداشت و در نتیجهٔ این توافق الان بوسنی و هرزگوین کشوری است با سه پایتخت و سه رئیس جمهور و سه دولت که به صورت نوبتی مسئولیت می‌پذیرند.

صربستان و صربسکا

باید توجه داشت که وقتی می‌گوییم بوسنیایی‌ها با صرب‌ها جنگ کردند، نباید صربستان به ذهنمان بیاید. نام کشور صربستان به لاتین صربیا است. یک منطقهٔ دیگر هم داریم به نام لاتینی «صربسکا» که در درون کشور بوسنی و هرزگوین واقع است و حدود دو سوم مساحت آن را دربرمی‌گیرد و بر اساس قوانین کشور بوسنی برای خودش رئیس جمهوری دارد.

جنگ بوسنی میان صرب‌ها و کروات‌ها و بوشنیاک‌های کشور بوسنی و در داخل آن رخ داد. البته به هر حال رادیکال‌های صربستان از صرب‌های بوسنی و تندروهای کرواسی از کروات‌های بوسنی حمایت می‌کردند.

انگیزه تاریخی جنگ صرب ها علیه مسلمانان

صربستان بازماندهٔ یوگوسلاوی سابق است که تجزیه و شش کشور از آن جدا شده‌اند. در همان شهر «نیش» که دومین شهر بزرگ صربستان است، جایی هست بنام Ćele kula یا ستون جمجمه‌ها با طول و عرض ۴ و ارتفاع ۴.۵ متر که از قریب به هزار جمجمه انسانی پوشیده شده است و عثمانی ها این ستون را از سرهای کشته‌های یک قیام محلی صرب‌ها در این شهر در ابتدای قرن نوزدهم میلادی، ساخته‌اند و نمادی از بی‌رحمی و خشونت عثمانی‌هاست.

نیروهای عثمانی در طول پنج قرن سلطهٔ خود بر این مناطق عثمانی‌ها با صرب‌ها، بلغارها، مجارها، رومانیایی‌ها و دیگر ساکنین متصرفاتشان برخوردهای این چنینی زیادی داشتند و نتیجه این شد که با تضعیف حکومت عثمانی در سال‌های انتهایی قرن نوزدهم و بعد از میان رفتن و تجزیه شدن این امپراطوری در جنگ اول جهانی، قضیه به عکس شد و پاکسازی‌های دینی متعددی علیه مسلمانان رخ داد تا آنجا که در برخی مناطق مسلمان نشین قبلی حالا باید بگردیم تا یک مسلمان پیدا کنیم. مسلمانان بالکان هنوز هم زیر فشار چنین اعمالی هستند.

نسل کُشی مسلمانان در بوسنی

در یازدهم ژوئیه سال ۱۹۹۵ و در اوج جنگ بوسنی، ارتش جمهوری صرب بوسنی به فرماندهی راتکو ملادیچ پس از هفته‌ها محاصره شهر سربرنیتسا، وارد منطقه امن سازمان ملل متحد شد. این نیروها در برابر چشمان صلح‌بانان بین‌المللی- که اکثر آن‌ها هلندی بودند- بیش از هشت هزار مرد و پسر نوجوان مسلمان را با اتوبوس از محدوده تحت حفاظت سازمان ملل متحد خارج کرده و در طی۱۰ روز همگی آنان را در اطراف شهر به قتل رساندند.

سربازان صرب بعد از قتل‌عام، اجساد را در گورهای دسته جمعی در چندین منطقه ریختند و محل‌ها را با بولدوزر صاف کردند تا رد جنایت را از میان ببرند. با این حال دانشمندان بین‌المللی و بوسنیایی در عملیاتی که در ابتدا غیرممکن فرض می‌شد، استخوان‌های قربانیان را یافته و توانستند با آزمایش DNA آن‌ها را با اسامی مفقودان مطابقت دهند. در این پروژه که زمانی «بزرگ‌ترین پازل پزشکی قانونی در جهان» خوانده می‌شد، اجساد بیش از ۶ هزار نفر شناسایی شدند و با مشخصات در قبرستان یادبود پوتوگاری به خاک سپرده شدند.

غیرنظامیان بوسنی، درحالی به نیروهای هلندی وابسته به نیروهای حافظ صلح سازمان ملل پناه آورده بودند که توسط سربازان هلند به صرب‌ها تحویل داده شدند.

ملادیچ در اظهارات خود در آستانه عید صربها گفته بود که این شهر را به ملت صرب هدیه می‌کنم. در نهایت زمان آن فرا رسید که از ترک‌ها (اصطلاحی که برای مسلمانان آن منطقه استفاده می‌شود) در این سرزمین انتقام بگیریم.

ملادیچ به دلیل کشتار بیش از 8 هزار بوسنیایی مسلمان در سربرنیتسا در 11 جولای 1995 از سوی دادگاه بین‌المللی جرایم جنگی لاهه به حبس ابد محکوم شد.

در این کشتار بیش از 8 هزار و 372 بوسنیایی کشته شدند، بسیاری از زنان و کودکان از خانه هایشان آواره شدند.

اعتراف هلندی‌ها به جرم خود

پس از پایان جنگ بوسنی با قرارداد صلح دایتون، دیوان بین‌المللی ویژه رسیدگی به جرائم ارتکابی در یوگسلاوی سابق تشکیل شد و شماری از رهبران صرب از جمله اسلوبودان میلوشویچ، رادوان کاراجیچ و راتکو ملادیچ را به دلیل مشارکت در نسل‌کشی مسلمانان به حبس ابد محکوم کرد. شبکه یورو نیوز در این خصوص گزارش داده‌است که دادگاه عالی هلند نیز، با تأیید ماهوی رأی دادگاه بدوی و تجدید نظر، مسئولیت مستقیم این کشور در قبال جان باختن ۳۵۰ مرد و پسر بوسنیایی در جریان کشتار سربرنیتسا را پذیرفت. اما دادگاه هلند، پس از مدتی کوتاه، حکم خود را پس گرفت! این دادگاه، اعلام کرد که نیروهای هلندی مستقر در سربرنیتسا که برای نسل‌کشی مسلمانان به صرب‌ها چراغ سبز نشان داده و حفاظت از آن‌ها را رها کردند، سهم بسیار اندکی در این کشتار داشته و نباید بابت این موضوع مورد محاکمه و سرزنش قرار گیرند!

استدلال مضحکانه دادگاه هلند

دادگاه هلند، سهم این کشور در نسل‌کشی سربرنیتسا را با یک استدلال مضحکانه و کاملاً غیر حقوقی به ۱۰ درصد کاهش داد. در این حکم آمده‌است: «اگر قربانیان در منطقه تحت حفاظت سازمان ملل می‌ماندند، تنها ۳۰ درصد شانس زنده ماندن داشتند و تنها ۱۰ درصد مسئولیت خروج قربانیان از منطقه و کشته شدن آن‌ها به عهده صلح بانان هلندی بوده‌است!» به عبارت بهتر، دادگاه هلند مدعی شده‌است که اگر مسلمانان سربرنیتسا زنده هم می‌ماندند، بالاخره بخشی از آن‌ها (به دلیل محاصره صرب‌ها) جان می‌باختند! بنابراین، صلح بانان هلندی با رها کردن این منطقه و عدول از مسئولیت حفاظت از مسلمانان ساکن سربرنیتسا، صرفاً این روند (مرگ مسلمانان) را تسریع کرده‌اند! این در حالی‌است که دادگاه بدوی در سال ۲۰۱۴ و یک شعبه دادگاه تجدید نظر هلند در سال ۲۰۱۷، دولت این کشور را در قبال انفعال کلاه آبی‌های هلندی سازمان ملل متحد در جریان کشتار سربرنیتسا به میزان ۳۰ درصد مسئول دانسته بودند! اگرچه آن حکم نیز غیرعادلانه بود و کلاه آبی‌های هلندی، ۱۰۰ درصد در کشتار مردم سربرنیتسا و تحقق آن فاجعه انسانی بزرگ، مقصر بوده‌اند، اما دادگاه عالی هلند، این میزان اندک را نیز به ۱۰ درصد تقلیل داده تا بر همگان اثبات شود که «عدالت» چگونه در دادگاه عالی هلند و دیگر کشورهای اروپایی پیاده می‌شود!

شکایت خانواده قربانیان از صلح بانان هلندی

در سند شکایت و اعلام جرم خانواده قربانیان در قبال صلح بانان هلندی، به وضوح ابعاد واقعی جنایت بزرگ آن‌ها ترسیم و تشریح شده‌است. در این سند حقوقی آمده‌است: «پس از پایان جنگ داخلی بوسنی، در ژوئیه ۱۹۹۵، ۴۰۰ سرباز صلح‌بان هلندی حافظ امنیت این شهر که از سوی سازمان ملل متحد منطقه حفاظت شده و امن اعلام شده بود در انجام وظایف خود کوتاهی کرده‌اند، زیرا مردان بوسنیایی پس از خروج از پناهگاه سازمان ملل کشته شدند. نیروهای هلندی در پناهگاه خود در سربرنیتسا هزاران پناهجوی مسلمان بوسنیایی را تحت حمایت داشتند. پس از تکمیل ظرفیت پناهگاه از پذیرش پناهجویان جدید سر باز زدند و به نیروهای صرب اجازه تخلیه پناهجویان را دادند. در گزارش دادگاه اولیه آمده بود که صلح‌بانان هلندی می‌دانستند که مردان و پسران جوانی که از بقیه جدا شده و به منطقه نامعلومی برده شدند در خطر هستند.»