وحدت و انسجام اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'جمال الدین' به 'جمال‌الدین') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نویسنده | |نویسنده | ||
| | |جمال‌الدین عبدالرسول | ||
|- | |- | ||
|اشراف | |اشراف | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۸
| نام کتاب | الوحدة والإنسجام الإسلامی |
|---|---|
| نام اصلی کتاب | الوحدة والإنسجام الإسلامی مشروع حضاری |
| نویسنده | جمال‌الدین عبدالرسول |
| اشراف | علی اصغر اوحدی |
| زبان کتاب | عربی |
| سال نشر | 1430 ق / 2009 م |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| تیراژ | 1000 نسخه |
| نوبت چاپ | اول |
مؤلف در این کتاب کوشیده تا برنامه تمدن‌ساز و وحدت‌بخش اسلام را از خلال سخنرانی‌ها و پیام‌های رهبر انقلاب اسلامی ایران استخراج کند و در ضمن مقایسه تمدن اسلامی با تمدن غرب، برتری‌ها و شایستگی‌های تمدن اسلامی را که تمدنی اخلاقی است در برابر تمدن مادی غرب آشکار سازد. آنچه که در سرتاسر کتاب به عنوان اساس و محور بحث مورد توجه قرار گرفته است وحدت و انسجام اسلامی می‌باشد. کتاب دارای مقدمه‌ای طولانی و شش فصل می‌باشد و در مقدمه به مبارزات و تهدیداتی که جهان اسلام با آن مواجه است پرداخته و به مسائلی چون تهاجم فرهنگی و فعالیت‌های گوناگون مستشرقان اشاره نموده است. در فصل اول، مفهوم وحدت اسلام را در ضمن بحث در مسائل اجتماعی اسلام و ارزشی که اسلام برای انسان قائل است بررسی و در پایان این فصل به این اشاره کرده که انسان فطرتاً و طبیعتاً وحدت‌طلب و مدنی بالطبع است. نویسنده در ضمن استناد به احادیث و روایات و اقوال دانشمندان جامعه‌شناسی، سخنان رهبر معظم انقلاب را نیز بیان نموده است. استراتژی وحدت و انسجام اسلامی موضوع فصل دوم می‌باشد که ضمن بررسی لغوی این مطلب، به اصطلاحات اخوت اسلامی و تألیف قلوب پرداخته است. منابع و مآخذی که درباره وحدت اسلامی باید به آنها رجوع نمود ابتدا قرآن کریم، سپس سنت شریف نبوی و احادیث و روایات اهل بیت (ع) است که در فصل سوم مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در فصل چهارم، وحدت اسلامی را از دیدگاه‌های سیاسی و فلسفی مورد تحقیق قرار داده و در پایان ضمن دعوت به وحدت، از مسلمانان خواسته که از تعصب کورکورانه و هرگونه خصومت بین مسلمانان پرهیز نمایند. فصل پنجم به آن دسته از مبارزات، موانع و مشکلاتی چون استکبار جهانی، جهل، تعصب و فقر که مانع تحقق وحدت اسلامی شده یا آن را به تعویق می‌اندازند، پرداخته است. ودر فصل پایانی به مظاهر وحدت اسلامی چون حج و تولد پیامبر اکرم (ص) و تأسیس دارالتقریب بین المذاهب اشاره دارد. در پایان نیز فتوای دو تن از علماء مصر، شیخ محمود شلتوت و دکتر فرید واصل نصر را درباره تقلید از مذهب شیعه امامیه به عنوان ضمیمه آورده است.