فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[رده:کشورهای | [[رده: کشورهای مسلمان نشین]] | ||
نسخهٔ ۱۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۹
| نام کشور | فرانسه |
|---|---|
| تعداد جمعیت | 6،000 ۶۵،۲۵ تن |
| وسعت | ۶۴۰٬۶۷۹ کیلومتر مربع |
| پایتخت | پاریس |
| دین و مذهب | کاتلیک رومی ـ اسلام |
| زبان رسمی | زبان فرانسوی |
| جریانات فعال دینی - مذهبی | مسیحیت ـ اسلام |
| نظام حکومتی | جمهوری \ حکومت متمرکز نیمه‌ریاستی |
| چهره‌های شاخص | ناپلئون بناپارت، ژان ژاک روسو،بلیز پاسکال، لویی پاستور و الکساندر گوستاو ایفل. |
فرانسه یکی از سه کشوری است که سواحلی هم در دریای مدیترانه و هم در اقیانوس اطلس دارد؛ دو کشور دیگر عبارتند از اسپانیا و مراکش. به دلیل شکل نقشهٔ این کشور، در زبان فرانسوی به آن لقب l’Hexagone (شش‌ضلعی) داده‌اند.
جمهوری فرانسه
فرانسه (به فرانسوی: La France) با عنوان رسمی جمهوری فرانسه (به فرانسوی: République française) یکی از کشورهای اروپای غربی است که دارای منطقه‌ها و قلمروهای زیادی در آنسوی دریاهاست.
بزرگترین کشور اروپای غربی
بر پایه مساحت، فرانسه بزرگترین کشور اروپای غربی و اتحادیهٔ اروپا و همچنین سومین کشور بزرگ در کل قاره اروپا به‌شمار می‌آید. جمعیت فرانسه فراتر از ۶۵ میلیون تَن است که با این شمار، فرانسه در رتبه دومین کشور پرجمعیت پس از آلمان در اتحادیه اروپا قرار می‌گیرد. پایتخت فرانسه، شهر پاریس است. این شهر بزرگترین شهر این کشور و مرکز اصلی تجارت و فرهنگ فرانسه است. قانون اساسی فرانسه برپایه یک همه‌پرسی در ۴ اکتبر ۱۹۵۸ میلادی، به رسمیت رسیده‌است. این قانون تأکید بر ایجاد کشوری سکولار و دموکرات دارد که مردم در آن، حق حاکمیت را ایجاد می‌کنند. اعلامیهٔ حقوق انسان و شهروند که در انقلاب فرانسه [۱] تدوین شد و در نوع خود یکی از نخستین سندهای تاریخی در این زمینه به‌شمار می‌آید، به گونه‌ای بیانگر باورهای این کشور است.
واژهٔ فرانسه (France) برگرفته شده از واژهٔ لاتین Francia به معنای کشور فرانک‌ها است. البته دربارهٔ ریشهٔ واژهٔ فرانک نیز دیدگاه‌های گوناگونی وجود دارد. یکی از این نگرش‌ها اشاره به این دارد که واژهٔ فرانک از کلمهٔ frankon برگرفته شده است. نگرهٔ دیگری نیز به این موضوع اشاره می‌کند که فرانک در زبان باستانی ژرمنی به معنای آزاد است. واژه‌ای مخالف برده و برده‌داری. بر پایه گفته‌های یک تاریخ‌شناس اهل جمهوری چک، نام فرانسه برگرفته شده از Franci (یا Francio) یکی از پادشاهان کهن ژرمن است که قلمروش تا استراسبورگ و بلژیک گسترش یافته بود. ژولیوس سزار نیز از نام Francio برای نام بردن از این سرزمین در یادداشت‌های خود استفاده می‌کرده‌است.
دین و آیین در فرانسه
آیین کاتولیک
مذهب کاتولیک رومی دین رسمی فرانسه پیش از انقلاب کبیر فرانسه و در دورهٔ چند حکومت ناجمهوری در سده ۱۹ام، از جمله دوران بازگشت و پادشاهی ژوئیه و امپراتوری دوم، بود؛ اگرچه امروز این جایگاه را از دست داده است. جدایی رسمی دین و دولت (Séparation de l'Eglise et de l'Etat) در سال ۱۹۰۵ میلادی، پدید آمد و این کار رویکرد سخت‌گیرانه جمهوریخواهان آن دوره در برابر دین و هواداری آنها از لائیسیته را نشان می‌دهد. در آغاز قرن ۲۰ میلادی، فرانسه کشوری با جمعیت روستایی زیاد بود که بیشتر آنان را کاتولیک های محافظه‌کار تشکیل می‌دادند؛ اما با گذشت یکصد سال از آن هنگام و با افزایش جمعیت شهرنشین، بیشتر جمعیت این کشور رو به سکولاریسم آوردند. به باور پژوهشگران امروزه دیگر فرانسه کشوری کاتولیک به‌شمار نمی‌رود.
اسلام
پس از آیین کاتولیک، اسلام دومین دین بزرگ در فرانسه به‌شمار می‌رود و جمعیت مسلمانان ساکن این کشور، بیشترین افراد مسلمان، در میان همهٔ کشورهای غرب اروپا را دربر دارد. این به دلیل روندهای مهاجرتی، که از دهه ۱۹۶۰ میلادی به این سو شدت گرفتند، می باشد. از کشورهای شمال آفریقا همچون مراکش و الجزایر و تونس و نیز به میزان کمتر از کشورهای ترکیه و آفریقای غربی، پدید آمده است. با آنکه قانون اجازهٔ گردآوری اطلاعات دربارهٔ باورهای دینی در فرانسه را به دولت نمی‌دهد، تخمین‌ها و آمارگیری‌ها نشان می‌دهند که ۷-۴٪ از مردم این کشور مسلمان هستند.
یهودیت
بر پایه آمارگیری سال ۲۰۱۰ میلادی، کتابخانه مجازی یهودیان، جمعیت کنونی یهودیان در فرانسه نزدیک به ۴۸۳٬۵۰۰ تن است. یهودیان فرانسه بیشتر در کلان‌شهرهایی چون پاریس و مارسی و استراسبورگ زندگی می‌کنند. تاریخ دین یهود در فرانسه به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد. در آغاز سده‌های میانی فرانسه مرکزی برای آموزش یهودیان بود، با این حال پس از آن بسیاری از یهودیان تحت پیگرد قرار گرفتند. فرانسه نخستین کشور اروپایی بود که پس از انقلاب خود، یهودیان را در زندگی و گزیدن آیین آزاد گذاشت؛ اگرچه یهودی‌ستیزی مشکلی باقی ماند و در سال‌های پس از آن ماجراهایی چون ماجرای دریفوس را پدید آورد. با آنکه یک چهارم یهودیان فرانسه در جریان هولوکاست کشته شدند، این کشور اکنون بزرگترین جمعیت یهودیان اروپا را در خود جای داده. بیشترین یهودیان فرانسه سفاردی هستند که گستره‌ای از یهودیان بسیار مذهبی حریدی تا یهودیان به گونه کامل سکولار را شامل می‌شود. [۲]