الوحدة والإنسجام الإسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) جز (Mohsenmadani صفحهٔ الوحدة والإنسجام الإسلامي (کتاب) را به الوحدة والإنسجام الإسلامی (کتاب) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۳
| نام کتاب | الوحدة والإنسجام الإسلامي |
|---|---|
| نام اصلی کتاب | الوحدة والإنسجام الإسلامي مشروع حضاري |
| نویسنده | جمال الدین عبدالرسول |
| اشراف | علی اصغر اوحدی |
| زبان کتاب | عربی |
| سال نشر | 1430 ق / 2009 م |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| تیراژ | 1000 نسخه |
| نوبت چاپ | اول |
مؤلف در این کتاب کوشیده تا برنامه تمدن ساز و وحدت بخش اسلام را از خلال سخنرانی ها و پیام های رهبر انقلاب اسلامی ایران استخراج كند و در ضمن مقایسه تمدن اسلامی با تمدن غرب، برتری ها و شایستگی های تمدن اسلامی را که تمدنی اخلاقی است در برابر تمدن مادی غرب آشکار سازد. آنچه که در سرتاسر کتاب به عنوان اساس و محور بحث مورد توجه قرار گرفته است وحدت و انسجام اسلامی می باشد. کتاب دارای مقدمه ای طولانی و شش فصل می باشد و در مقدمه به مبارزات و تهدیداتی که جهان اسلام با آن مواجه است پرداخته و به مسائلی چون تهاجم فرهنگی و فعالیت های گوناگون مستشرقان اشاره نموده است. در فصل اول، مفهوم وحدت اسلام را در ضمن بحث در مسائل اجتماعی اسلام و ارزشی که اسلام برای انسان قائل است بررسی و در پایان این فصل به این اشاره کرده که انسان فطرتاً و طبیعتاً وحدت طلب و مدنی بالطبع است. نویسنده در ضمن استناد به احادیث و روایات و اقوال دانشمندان جامعه شناسی، سخنان رهبر معظم انقلاب را نیز بیان نموده است. استراتژی وحدت و انسجام اسلامی موضوع فصل دوم می باشد كه ضمن بررسی لغوی این مطلب، به اصطلاحات اخوت اسلامی، تألیف قلوب، پرداخته است. منابع و مآخذی که درباره وحدت اسلامی باید به آنها رجوع نمود ابتدا قرآن کریم، سپس سنت شریف نبوی و احادیث و روایات اهل بیت (ع) است که در فصل سوم مورد بررسی قرار گرفته اند. در فصل چهارم، وحدت اسلامی را از دیدگاه های سیاسی و فلسفی مورد تحقیق قرار داده و در پایان ضمن دعوت به وحدت، از مسلمانان خواسته که از تعصب کورکورانه و هرگونه خصومت بین مسلمانان پرهیز نمایند. فصل پنجم به آن دسته از مبارزات، موانع و مشکلاتی چون استكبار جهانی، جهل، تعصب و فقر که مانع تحقق وحدت اسلامی شده یا آن را به تعویق می اندازند، پرداخته است. ودر فصل پایانی به مظاهر وحدت اسلامی چون حج و تولد پیامبر اکرم (ص) و تأسیس دارالتقریب بین المذاهب اشاره دارد. در پایان نیز فتوای دو تن از علماء مصر، شیخ محمود شلتوت و دکتر فرید واصل نصر را درباره تقلید از مذهب شیعه امامیه به عنوان ضمیمه آورده است.