سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

عضوگیری پاسداران از مساجد آغاز شد<ref>مک کی، ایرانی‌ها، ۲۹۸</ref>. صلاحیت‌های مکتبی و نظامی<ref>نخعی و یکتا، روزشمار جنگ ایران و عراق، ۱/۲۰۳</ref>و وابسته‌نبودن به گروه‌های سیاسی منحرف از معیارهای اصلی گزینش بود<ref>سپاه پاسداران، عدم تحزب و گروه‌گرایی در سپاه، ۱۹–۲۰</ref>. پس از تثبیت تشکیلات مرکزی سپاه، واحدهای شهرستان‌ها به‌طور خودجوش و به کمک روحانیان و معتمدان و روشنفکران محل تشکیل شد<ref>جمهوری اسلامی، ۹/۳/۱۳۵۸، ۳</ref>.سپاهیان در آغاز بدون تشریفات و درجه در کنار هم فعالیت می‌کردند<ref>خامنه‌ای، سپاه از دیدگاه، ۳۶</ref> و همه لباسی سبزرنگ بر تن داشتند<ref>مک کی، ایرانی‌ها، ۲۹۸</ref>شمار اعضای سپاه به‌تدریج افزایش یافت.سخنگوی سپاه در خرداد ۱۳۵۸، تعداد افراد سپاه را جزو اسرار نظامی خواند و نیروی ذخیره آن را نیروهای مردمی و بسیجی و بیش از چند میلیون نفر شمرد<ref>معاونت روابط عمومی، سپاه در گذر انقلاب، ۱/۱۵۹</ref>.

جایگاه و هدف

امام‌خمینی عملکرد سپاه را در دفاع از ارزش‌های اسلام و انقلاب، مثبت[۶۳] و پاسداران را خدمتگزار[۶۴] و نیرویی کارآمد برای کشور[۶۵] دانست و با اشاره به نقش این نهاد در امنیت مردم[۶۶] انقلاب را نیازمند وجود یکایک پاسداران برشمرد[۶۷] و با اشاره به ضرورت وجود این نیرو برای پاسداری از کشور[۶۸] به علما و امامان جمعه سفارش کرد این نهاد را تقویت کنند و از سخنان و خطبه‌های آنان تضعیف سپاه استفاده نشود.[۶۹] روحانیان و امامان جمعه و جماعات نیز تقویت سپاه را وظیفه خود شمردند. سیدمحمود طالقانی امام‌جمعه تهران با تأکید بر نقش مثبت سپاه و کمیته‌های انقلاب، تضعیف این دو نهاد را محکوم کرد.[۷۰] سیدعلی خامنه‌ای نماینده امام‌خمینی در شورای عالی دفاع نیز از این نهاد حمایت و با مخالفان آن مقابله کرد[۷۱] و بعدها آن را یکی از دو بازوی نیرومند نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران دانست.[۷۲]

==اساسنامه و ساختار==

امام‌خمینی برای سلامت قوای نظامی کشور و کشیده‌نشدن جریان‌ها و دسته‌بندی‌های سیاسی به درون قوای نظامی، بارها سفارش و تأکید کرد نیروهای نظامی به‌ویژه سپاه پاسداران در احزاب سیاسی وارد نشوند و در امور و مناقشات سیاسی دخالت نکنند و جهات و افکار سیاسی وارد نیروهای مسلح ازجمله سپاه نشود.[۱۱۲] به دنبال منع اکید امام‌خمینی از عضویت نظامیان در سازمان‌های سیاسی، در اسفند ۱۳۶۰ پاسدارانِ عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی از سازمان استعفا کردند.[۱۱۳] امام‌خمینی در وصیتنامه سیاسی‌الهی خود نیز از قوای مسلح چه نظامی و انتظامی و چه پاسدار و بسیج خواست در هیچ حزب و گروهی وارد نشوند و خود را از بازی‌های سیاسی دور نگه دارند؛ زیرا تنها در این صورت است که می‌توانند قدرت نظامی خود را حفظ کنند و از اختلاف برکنار باشند.[۱۱۴] ایشان فرماندهان را نیز مکلف کرد افراد زیر فرمان خود را از ورود در احزاب منع کنند و افزود چون انقلاب از آنِ همه ملت است، حفظ آن نیز بر همگان لازم است. ایشان مسئولان کشوری و لشکری و مردم را موظف می‌دانست اگر قوای مسلح خواستند در احزاب یا بازی‌های سیاسی وارد شوند با آن مخالفت کنند.[۱۱۵]

سپاه پاسداران در همه مأموریت‌ها، از تأمین امنیت داخلی و دفاع مقدس و کارهای فرهنگی تا سازندگی، کارنامه قابل توجهی داشته‌است. در نگاه امام‌خمینی کارهای این نیرو مثبت و در میان نهادهای انقلابی نقش اول را در پاسداری از دستاوردهای انقلاب اسلامی بر عهده داشته و بقای کشور در گرو فعالیت‌های آن بوده‌است.[۱۱۶] دیگر مسئولان نظام نیز از عملکرد سپاه در رفع مشکلات انقلاب رضایت داشته‌اند.[۱۱۷] بخش مهمی از امنیت داخلی کشور مدیون فداکاری پاسداران بوده‌است[۱۱۸]؛ چنان‌که در آغاز انقلاب این نهاد کار وزارت اطلاعات را نیز انجام می‌داد.[۱۱۹] این نیرو در سرکوب و دستگیری نیروهای ضدانقلاب اعم از تروریست‌ها مانند گروه فرقان[۱۲۰] خان‌های یاغی[۱۲۱] و حامیان رژیم پهلوی و گروه‌های معارض و حل بحران‌های قومی مشارکت جدی داشت و در هر نقطه که ضدانقلاب اعلان حضور می‌کرد حاضر بود[۱۲۲] و در مبارزه با تجزیه‌طلبان و حفظ یکپارچگی ایران موفق عمل کرد.[۱۲۳]

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پس از پایان دفاع مقدس با تشکیل قرارگاه خاتم‌الانبیا[۱۷۲] از توان مهندسی رزمی خود در راه سازندگی کشور استفاده کرد. هم‌زمان با اجرای طرح‌های بزرگ سازمانی، تجهیزات و فن‌آوری نظامی و آموزش نیروهای انسانی نیز رشد و تکامل پیدا کرد و سپاه توان نظامی و رزمی‌اش را ارتقا داد[۱۷۳] و در حوزه سدسازی، ساخت اتوبان و فرودگاه، سازمان دریایی، کشاورزی، بازسازی مناطق جنگ‌زده و احیای جنگل‌ها و کارهای صنعتی فعالیت‌های مهمی را به انجام رساند.[۱۷۴]

{{پانویس}}

[[رده:ایران]]

[[رده:سازمان‌ها و نهاد‌ها]]