ابوعبدالملک شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{ویرایش}}
'''ابوعبدالملک شرعی''' نخستین شرعی احرار الشام ابوعلي محمود علی طيبة مشهور به ابوعبدالملک شرعی در 1982 م، در لاذقیه به دنیا آمد. او شرعی عام احرار الشام بود و مورد تایید کسانی چون محمد الامین قرار گرفت. او در سال  2002 م، پس از پایان دورۀ دبیرستان وارد دانشگاه تشرین در لاذقیه شد. در سال 2003 م، برای تحصیل وارد دانشگاه اسلامی مدینه شد.  
'''ابوعبدالملک شرعی''' نخستین شرعی احرار الشام ابوعلی محمود علی طيبة مشهور به ابوعبدالملک شرعی در 1982 م، در لاذقیه به دنیا آمد. او شرعی عام احرار الشام بود و مورد تایید کسانی چون محمد الامین قرار گرفت. او در سال  2002 م، پس از پایان دورۀ دبیرستان وارد دانشگاه تشرین در لاذقیه شد. در سال 2003 م، برای تحصیل وارد دانشگاه اسلامی مدینه شد.  
در این میان، فعالیت‌های تبلیغی ـ سلفی را آغاز کرد و با جماعت تروریستی توحید و جهاد در فلوجه ارتباط گرفت. اما به‌خاطر مخاطرات آن، از پیوستن به آن پرهیز کرد. در سال 2004 م، بازداشت شد و به خاطر فعالیت‌هایش به هفت سال زندان محکوم شد و این مدت را در زندان نظامی صیدنایا گذراند. او یک هفته پیش از شورش‌های خیابانی 2011 م، از زندان خارج شد و به تظاهرات‌کنندگان جامع خالد بن ولید پیوست.
در این میان، فعالیت‌های تبلیغی ـ سلفی را آغاز کرد و با جماعت تروریستی توحید و جهاد در فلوجه ارتباط گرفت. اما به‌خاطر مخاطرات آن، از پیوستن به آن پرهیز کرد. در سال 2004 م، بازداشت شد و به خاطر فعالیت‌هایش به هفت سال زندان محکوم شد و این مدت را در زندان نظامی صیدنایا گذراند. او یک هفته پیش از شورش‌های خیابانی 2011 م، از زندان خارج شد و به تظاهرات‌کنندگان جامع خالد بن ولید پیوست.

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۵

ابوعبدالملک شرعی نخستین شرعی احرار الشام ابوعلی محمود علی طيبة مشهور به ابوعبدالملک شرعی در 1982 م، در لاذقیه به دنیا آمد. او شرعی عام احرار الشام بود و مورد تایید کسانی چون محمد الامین قرار گرفت. او در سال 2002 م، پس از پایان دورۀ دبیرستان وارد دانشگاه تشرین در لاذقیه شد. در سال 2003 م، برای تحصیل وارد دانشگاه اسلامی مدینه شد. در این میان، فعالیت‌های تبلیغی ـ سلفی را آغاز کرد و با جماعت تروریستی توحید و جهاد در فلوجه ارتباط گرفت. اما به‌خاطر مخاطرات آن، از پیوستن به آن پرهیز کرد. در سال 2004 م، بازداشت شد و به خاطر فعالیت‌هایش به هفت سال زندان محکوم شد و این مدت را در زندان نظامی صیدنایا گذراند. او یک هفته پیش از شورش‌های خیابانی 2011 م، از زندان خارج شد و به تظاهرات‌کنندگان جامع خالد بن ولید پیوست.