تل‌آویو

تل‌آویو
نام	تل‌آویو شهر سفید
تعداد جمعیت	در سال ۲۰۰۹ م، حدود 403700 نفر

تل‌آویو

معرفی

شهر تل آویو، به عنوان «پایتخت تجاری» کشور اسرائیل شناخته می‌شود که از دومین شهرهای پرجمعیت این کشور به حساب می‌آید. تل آویو به دلیل قرار گرفتن در سواحل دریای مدیترانه، آب و هوای معتدل مدیترانه ای دارد. یهودیان مهاجری که به دلیل وضع مالی کم، شرایط زندگی در شهر یافا را نداشتند، در دهه ۱۸۸۰ میلادی، شهر تل آویو را در زمین های پر از شن و ماسه و خشک شهر یافا ساختند. در سال ۲۰۰۹ جمعیت این شهر، البته با حذف تعداد کارگران و دانشجویانی که محل اقامت رسمی خود را تغییر نداده اند، تقریباً ۴۰۳,۷۰۰ نفر بود. در بین این ارقام ۱۸۸ هزار خانه وجود داشت که پنجاه و شش درصد از آن را خانواده و چهل درصد آن را مجرد ها تشکیل می‌داد. اما اگر بخواهیم شهر های چسبیده به آن را که «تل آویو بزرگ» می‌نامند حساب کنیم، جمعیت آن ۳٫۳ میلیون نفر می‌باشد. از جمله شهر های متصل به هم که تل آویو بزرگ را تشکیل می‌دهد: یافا، رمت گن، پتح تیکوا، هد هشارون، رمت هشارون، گیواتائیم و برخی شهرهای کوچک دیگر می‌باشند. محیط و فضای شهر تل آویو به دلیل سواحل دریای مدیترانه، پیشرفت و رونق در تجارت و اقتصاد و وجود استقلال‌ اجتماعی موجب شده نسبت به سایر شهر های اسرائیل از جمله اورشلیم، متفاوت به نظر برسد. لازم به ذکر است که تل آویو شهرت جهانی داشته و بسیار ارزشمند است.

تاریخچه

در سال ۱۹۰۹ میلادی، یهودی ها که به فلسطین مهاجرت کردند، زمین های تل آویو را از عرب ها خریداری کردند. در آن زمان نیز فلسطین بخشی از حکومت عثمانی ها بود. تل آویو از این نظر بنا گردید تا کارگرانی که در یافا مشغول کار بودند، شب ها را در آن استراحت کنند. اما بعد ها بین عرب ها و یهودی ها درگیری هایی به وجود آمد که یهودی ها تصمیم گرفتند در سال ۱۹۲۱، مرکز تجاری بنا کنند که این مرکز تجاری رفته رفته پیشرفت کرده و به یکی از مهم ترین مراکز تجاری_اقتصادی کشور اسرائیل تبدیل شد. اسم «تل آویو» توسط ناحوم سوکولوف انتخاب شد. او این نام را از کتاب سرزمین کهن جدید که نویسنده آن تئودور هرتسل نام داشت، کشف و نام گذاری کرد که به معنی «بهار تپه» می‌باشد. مئر دیزینگوف، نخستین شهردار شهر تل آویو بود. سرانجام یافا، در سال۱۹۵۴ به طور کامل به تل آویو ملحق شد. امروزه یافا در کنار شهر بزرگ تل آویو بسیار کوچک شمرده می‌شود که بیشتر جمعیت آن را یهودی ها و گروهی نیز عرب های اسرائیلی پر کرده است.

اطلاعات

مشهور ترین تیم های ورزشی اسرائیل، در شهر تل آویو اسرائیل قرار دارند. برای مثال تیم بستکبال تل آویو که در اروپا بسیار معروف است در این شهر قرار دارد. این شهر، تنها شهری است که سه نماینده در لیگ برتر فوتبال اسرائیل دارد. در سال ۱۹۰۶ باشگاه فرهنگی مکابی تل آویو در این شهر احداث گردید که امروزه بیشتر از ده نوع رشته ورزشی در آن وجود دارد. از مهم ترین و شناخته شده ترین تیم های این کشور، تیم بستکبال ماکابی تل آویو می‌باشد که توانسته است چهل و هفت مقام قهرمانی را کسب نماید که سی و شش مقام در لیگ بستکبال اسرائیل و پنج مقام در جام برتر بستکبال اروپا به دست آورد‌ه است. همچنین این شهر در رشته فوتبال نیز افتخاراتی کسب کرده است. فوتبال ماکابی تل آویو توانسته ۱۸ مقام قهرمانی در جام برتر فوتبال اسرائیل، دو مقام قهرمانی هم در جام حذفی لیگ برتر اسرائیل و یک مقام قهرمانی در جام حذفی لیگ برتر اسرائیل کسب نماید. «باشگاه فرهنگی هپوعل تل آویو» از باشگاه های بنیان شده در سال ۱۹۲۳ در شهر تل آویو اسرائیل می‌باشد. در این باشگاه حدود بیشتر از یازده نوع رشته ورزشی مشغول به فعالیت هستند. در این باشگاه نیز ورزشکاران در رشته های مختلف افتخاراتی کسب کرده اند. برای مثال تیم بستکبال این باشگاه، پنج مقام قهرمانی در داخل کشور و تیم فوتبال سیزده مقام قهرمانی و یک مقام قهرمانی در جام باشگاه های آسیا کسب نموده است. از دیگر تیم های فوتبال شهر تل آویو، «تیم فوتبال پسران یهودای تل آویو» نام دارد. این تیم نیز توانسته یک مقام قهرمانی در جام برتر اسرائیل و یک مقام قهرمانی در جام حذفی اسرائیل را به خود اختصاص دهد. تا اینجا فقط از تیم های ورزشی فوتبال و بستکبال سخن گفتیم اما در این شهر هر رشته ورزشی، طرفداران به خصوص خود را دارد. برای مثال دو باشگاه قایقرانی در تل آویو وجود دارد که یکی از کهن ترین آن در کنار رودخانه «یرکون» در سال ۱۹۳۵ میلادی ساخته شده است. همچنین بازی ماتکوت، که یکی از بازی های مخصوص این کشور می‌باشد، همواره در کنار سواحل کم شیب دریای مدیترانه، در شهر تل آویو اسرائیل برگزار می‌شود. همچنین «تل آویو لایتینگ» نماینده لیگ حرفه ای بیسبال شهر تل آویو است که از سال ۲۰۰۲ شروع به فعالیت کرده است. استادیوم «رمت گن» یا «استادیوم ملی»، یکی از بزرگترین استادیوم های ورزشی با گنجایش ۴۱,۵۸۳ نفر، در شهر رمت گن پا بر جا است. این مکان اکنون محل استقرار تیم ملی فوتبال اسرائیل می‌باشد.

معماری

سبک اروپایی، بیشتر در خانه و محله های شهر تل آویو به کار رفته است. هم چنین بیشتر آپارتمان های قدیمی، به سبک باوهاوس یا سبک بین المللی بنا شده‌اند. به خواست سازمان یونسکو بیش تر از چهل هزار خانه و بناهای قدیمی در فهرست میراث فرهنگی جهانی ثبت و نوسازی شده است. در شهر تل آویو به دلیل وجود آب و هوای مدیترانه‌ای، ظاهر بیشتر خانه ها به صورت سیمانی سفید و سقف های صاف است.

مراکز آموزشی

«ژیمناسیوم عبری هرتزلیا» اولین مدرسه دبیرستانی شهر تل آویو بود که در خیابان هرتسل در سال ۱۹۰۵ ساخته شده بود. این مدرسه یکی از مراکز مهم آموزشی اسرائیل می‌باشد. لازم به ذکر است که اگرچه دانشگاه تل آویو بعد از دانشگاه عبری اورشلیم ساخته شد، اما به تدریج پیشرفت کرده و به یکی از بزرگ ترین و پر امکانات ترین دانشگاه اسرائیل تبدیل شد که با صد و شش بخش و دانشکده، نود کانون پژوهشی و علمی و دو مدرسه با امکانات و تحصیلات عالی در لیست بهترین ها می‌باشد. دانشگاه مذهبی «برایلان» نیز در شهر رمت گن در اطراف تل آویو مقرر است که در سال ۱۹۵۵ میلادی احداث گردید. تعداد دانشجویان این دو دانشگاه بالغ بر پنجاه هزار نفر می‌باشد که گروهی از آن ها اسرائیلی و گروهی نیز از سایر کشور ها برای تحصیل به این کشور آمده اند.

اقتصاد

از بزرگ ترین ساختمان های سر به فلک کشیده شهر تل آویو، برج های مسکونی و بازرگانی داوید عزریئلی می‌باشد که هر کدام از آن ها بیشتر از پنجاه طبقه هستند. معماری برج های سه گانه داوید عزریئلی، به سه شکل دایره، مستطیل و مثلث می‌باشد. شهر تل آویو به قدری ارزشمند است که پایتخت تجاری و اقصادی اسرائیل محسوب می‌شود. به طوری که شعبه مرکزی تمامی بانک ها و بازار بورس این کشور در تل آویو مستقر هستند. به دلیل مهاجرت کردن جمعی از برنامه نویسان و کارشناسان علم کامپیوتر، کارگاه های گوناگون رایانه سازی و شرکت های تِک، موجب شده است که بندر ساحلی تل آویو به یکی از پر اهمیت ترین مراکز صنعتی جهان به خصوص در قسمت کامپیوتر تبدیل شود. در سال ۲۰۰۷ میلادی مجله نیوزویک، تل آویو را از دهمین شهر های توسعه یافته و مترقی جهان برشمرد. همچنین مجله ایکونومیست، این شهر را به نام «مینیاتور لس آنجلس» معرفی کرد. شهر های هرزالیا و پتا تیکوا که در پیرامون تل آویو قرار دارند، از مراکز مهم شرکت های تولید کننده کالاهای هوشمند هستند که با نام «سیلیکون، ولی اسرائیل» خوانده می‌شوند. بیشتر ثروتمندان کشور اسرائیل در تل آویو ساکن هستند. از سال ۲۰۰۷ تل آویو یکی از گران ترین و ارزشمند ترین شهر های خاورمیانه به حساب می‌آید. به طوری که هفدهمین شهر گران قیمت برای زندگی می‌باشد. لازم به ذکر است که شهر های نیویورک و دوبلین در جایگاه پانزده و شانزده و شهر های رم و وین بعد از تل آویو در جایگاه های هیجده و نوزده از لحاظ گران قیمت بودند.

امکانات شهری

سواحل تل آویو که چند ها کیلومتر به شمال تا جنوب امتداد دارد، پر از مراکز تفریحی، گردشگاه های متعدد و برج های زیبا می‌باشد. جشنواره و فستیوال های گوناگون هنری و فرهنگی نیز در شهر تل آویو برگزار می‌شود. همچنین در تل آویو اُپرای ملی اسرائیل، با شیوه معماری مخصوص به خود تأسیس شده است. در بلوار روتشیلد نیز اتاق های نقاشی و گالری های هنری تل آویو قرار گرفته است. پارک «یرکون» از مکان های دیدنی تل آویو می‌باشد که در کنار رود خانه یرکون واقع شده است که جمعیت زیادی از مردم در آن به فعالیت های ورزشی از جمله پیاده روی، دوچرخه سواری و قایقرانی می‌پردازند. مراکز تفریحی شهر تل آویو به قدری برای مردم لذت بخش می‌باشد که تا نیمه های شب هم این شلوغی و‌ ازدحام ادامه دارد. بزرگ ترین فرودگاه بین المللی اسرائیل به نام «بن گوریون» نیز در پانزده کیلومتری جنوب شرقی شهر تل آویو واقع است. همچنین متروی تل آویو نیز امروزه در حال ساخت است که با تکمیل شدن اولین مرحله از آن چهار خط خواهد داشت.

موزه های

موزه‌ هنر های منحصر به فرد تل آویو که شامل کلکسیون بزرگی از تابلوهای نقاشی و آثار هنری می‌باشند، از موزه های خاص این شهر به حساب می‌آید که در مجاور کتابخانه مرکزی تل آویو و ساختمان اُپرای تل آویو واقع است. لازم به ذکر است که موزه خانه پراکندگی ها، موزه سرزمین اسرائیل یا تالار استقلال برخی دیگر از موزه هایی هستند که در تل آویو قرار دارند.

اماکن مذهبی

در تل آویو حدود ۵۰۰ کنیسه یا معبد قرار دارد که مهم ترین و حقیقی ترین آن «کنیسه جامع تل آویو» در خیابان آل نبی مستقر شده است. معبد «سیمبالیستا» در دانشگاه تل آویو و معبد «هیکل یهودا» در بخش مرکزی تل آویو، از دیگر کنیسه های پر اهمیت این شهر محسوب می‌شوند.