بیداری اسلامی آغازگر بیداری جهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بیداری اسلامی آغازگر بیداری جهانی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۱

۲۰ بایت حذف‌شده ، ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Mollahashem

۱٬۷۳۸

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-وقوع انقلاب صنعتی سوم موسوم به انقلاب دیجیتالی در عرصه ارتباطات در دهه‌های پایانی قرن بیستم سبب وقوع تحولی گردید که به جهانی شدن معروف است. در خصوص تعریف، ماهیت و پیامدهای این تحول پژوهشگران اتفاق نظر ندارند، اما آنچه مسلم است این‌که جهانی شدن در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پیامدهای مختلفی داشته است که شاید مهمترین آن کم رنگ شدن نقش مرزها و دولت‌ها و در عوض نزدیکی ملت‌ها به یکدیگر می باشد. یکی از تحولات مهم در عرصه روابط بین‌الملل در عصر جهانی شدن، شکل‌گیری جنبش‌های اجتماعی در چند سال گذشته در کشورهای اسلامی از محدوده خلیج فارس تا شمال آفریقا بوده است. بیشتر این جنبش‌ها ماهیت ائتلافی داشته و یکی از گفتمان‌های غالب در آنها، گفتمان دینی و تاکید بر بازگشت به هویت اسلامی خود می باشد. حضور پررنگ گفتمان دینی در جنبش‌های اجتماعی کشورهای اسلامی سبب گردیده است تا بسیاری از پژوهشگران از این جنبش‌ها با عنوان «بیداری اسلامی» یاد کنند.
+<div class="wikiInfo">
+{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
+!نام
+![[بیداری اسلامی آغازگر بیداری جهانی]]
+|-
+|موضوع
+|بیداری اسلامی
+|-
+|تاریخ تولید
+|1400/3/26
+|-
+|گردآورنده
+|محمد علی ملاهاشم
+|}
+</div>
+[[بیداری اسلامی آغازگر بیداری جهانی]]  بیداری اسلامی جنبش پر رنگ گفتمان دینی در جنبش‌های اجتماعی کشورهای اسلامی و تاکید بر بازگشت به هویت اسلامی خودو برگرفته از انقلاب صنعتی سوم موسوم به انقلاب دیجیتالی در عرصه ارتباطات در دهه‌های پایانی قرن بیستم سبب وقوع تحولی گردید که به جهانی شدن معروف است. در خصوص تعریف، ماهیت و پیامدهای این تحول پژوهشگران اتفاق نظر ندارند، اما آنچه مسلم است این‌که جهانی شدن در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پیامدهای مختلفی داشته است که شاید مهمترین آن کم رنگ شدن نقش مرزها و دولت‌ها و در عوض نزدیکی ملت‌ها به یکدیگر می باشد. شکل‌گیری جنبش‌های اجتماعی در چند سال گذشته در کشورهای اسلامی از محدوده خلیج فارس تا شمال آفریقا بوده است.
 =بیداری اسلامی آغازگر بیداری جهانی=
 تحولات سیاسی ـ اجتماعی در سطح وسیع منطقه‌ای و جهانی که از سال 1389 آغاز گردیده و به عنوان «بیداری اسلامی» در زبان فارسی و «الصحوة الاسلامیه» در زبان عربی معروف گشت و گاهی از آن به «بهار عربی» یاد می‌شود، موجب گردید که حکومت‌های خودکامه یکی پس از دیگری از تخت ریاست دیکتاتوری عزل و به محاکمه و مجازات و انزوا کشیده شوند. آن‌چه در تونس، مراکش، مصر و لیبی اتفاق افتاده، کار کوچکی نیست. در اهمیتش همین بس که سیاست‌مداران جهان هیچ‌گاه چنین روزی را پیش‌بینی نمی‌کرده‌اند. همچنین نسبت به آن‌چه که در یمن و بحرین و سایر کشورها در حال وقوع است.