کفر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«كفر» به معناى «پوشاندن و پنهان كردن چيزى » مى باشد و کافر به كسى گفته مى شود كه خدا يا پیامبر(صلی الله علیه وآله) يا شریعت يا هر سه را منكر شود . | "«كفر» به معناى «پوشاندن و پنهان كردن چيزى » مى باشد و کافر به كسى گفته مى شود كه خدا يا پیامبر(صلی الله علیه وآله) يا شریعت يا هر سه را منكر شود . | ||
=معنای لغوی= | =معنای لغوی= | ||
معناى لغوى «كفر»، پوشش و پوشاندن است. از اين رو، مردم عرب، شب را «كافر» مى‌گويند؛ زيرا اشياء را مى‌پوشاند و پنهان مى‌كند و نيز به كشاورز كه بر زمين بذر مى‌پاشد و بذرها را در آن پنهان مى‌سازد. | معناى لغوى «كفر»، پوشش و پوشاندن است. از اين رو، مردم عرب، شب را «كافر» مى‌گويند؛ زيرا اشياء را مى‌پوشاند و پنهان مى‌كند و نيز به كشاورز كه بر زمين بذر مى‌پاشد و بذرها را در آن پنهان مى‌سازد. | ||
برگ‌هايى نيز كه ميوه‌هاى درخت را مى‌پوشانند، «کافور» خوانده مى‌شوند | برگ‌هايى نيز كه ميوه‌هاى درخت را مى‌پوشانند، «کافور» خوانده مى‌شوند<ref>مفردات، ۴۳۳</ref> | ||
=معنای اصطلاحی= | =معنای اصطلاحی= | ||
كفر در اصطلاح دينى تعريف‌هاى متعدّدى دارد: يكى، باور نداشتنِ آنچه بايد باورش كرد؛ همانند توحید و نبوّت و معاد و ضروریّات دین | كفر در اصطلاح دينى تعريف‌هاى متعدّدى دارد: يكى، باور نداشتنِ آنچه بايد باورش كرد؛ همانند توحید و نبوّت و معاد و ضروریّات دین<ref>الايمان و الكفر فى الكتاب و السّنّة، ۴۹</ref> | ||
ديگر، انكار آگاهانه سخن پیامبر (ص) و آنچه آورده است | ديگر، انكار آگاهانه سخن پیامبر (ص) و آنچه آورده است <ref>قواعد المرام، ۱۷۱؛ ارشاد الطّالبين، ۴۴۳</ref>. | ||
=تعریف جامع کفر= | =تعریف جامع کفر= | ||
تعريف جامع كفر عبارت است از: انكار الوهیّت، توحید، رسالت و ضروری دین- با التفات به ضرورى بودن آن- اگر به انكار رسالت بينجامد | تعريف جامع كفر عبارت است از: انكار الوهیّت، توحید، رسالت و ضروری دین- با التفات به ضرورى بودن آن- اگر به انكار رسالت بينجامد <ref>لعروة الوثقى، ۱/ ۵۴</ref>. | ||
كفر، نقيض ایمان است و ماهيّت آن عبارت است از عناد و ميل بر پوشانيدن حقيقت | كفر، نقيض ایمان است و ماهيّت آن عبارت است از عناد و ميل بر پوشانيدن حقيقت<ref>فرهنگ مطهّر، ۶۶۳</ref> | ||
=معنای قرآنی کفر= | =معنای قرآنی کفر= | ||
قرآن كريم كفر را به معنايى غير از آنچه گذشت نيز به كار گرفته است. در اين معنا، كفر نه تنها مذموم نيست كه از واجبات بس سترگ است: «فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى ...» | قرآن كريم كفر را به معنايى غير از آنچه گذشت نيز به كار گرفته است. در اين معنا، كفر نه تنها مذموم نيست كه از واجبات بس سترگ است: «فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى ...»<ref>بقره/ ۲۵۶</ref> | ||
در اينجا كفر به معناى ردّ طاغوت و ایمان به خدا است. از اين آيه بر مى آيد كه مؤمن بايد به باطل كفر بورزد و به حق ایمان آوَرَد | در اينجا كفر به معناى ردّ طاغوت و ایمان به خدا است. از اين آيه بر مى آيد كه مؤمن بايد به باطل كفر بورزد و به حق ایمان آوَرَد <ref>آشنايى با قرآن، ۲/ ۷۸.</ref> | ||
=اقسام کفر از منظر متکلمان= | =اقسام کفر از منظر متکلمان= | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==کفر جحود== | ==کفر جحود== | ||
کفر جحود یعنی کسی با قلب اذعان کند؛ ولی به زبان، انکار: «وَجَحَدُوا بِها وَاسْتَیقَنَتْها أنْفُسُهُمْ». | کفر جحود یعنی کسی با قلب اذعان کند؛ ولی به زبان، انکار: «وَجَحَدُوا بِها وَاسْتَیقَنَتْها أنْفُسُهُمْ». <ref>نمل/سوره۲۷، آیه۱۴. </ref> | ||
==کفر عناد== | ==کفر عناد== | ||
کفر عناد بدین معنا است که کسی به دل و زبان اذعان کند؛ امّا از روی حسادت و عناد، تن بدان ندهد؛ همانند ولید بن مغیره، که به دل و زبان قرآن را پذیرفت؛ ولی ایمان نیاورد و آن را سحر خواند. | کفر عناد بدین معنا است که کسی به دل و زبان اذعان کند؛ امّا از روی حسادت و عناد، تن بدان ندهد؛ همانند ولید بن مغیره، که به دل و زبان قرآن را پذیرفت؛ ولی ایمان نیاورد و آن را سحر خواند. <ref>مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۱-۲۵. </ref> | ||
==کفر نفاق== | ==کفر نفاق== | ||
کفر نفاق آن است که زبان دم از ایمان زَنَد؛ ولی دل از ایمان تهی باشد. | کفر نفاق آن است که زبان دم از ایمان زَنَد؛ ولی دل از ایمان تهی باشد. <ref>الایمان و الکفر فی الکتاب و السّنّه، ص۵۵.</ref> <ref>تاج العروس، ج۳، ص۲۵۴.</ref> <ref>لسان العرب، ج۵، ص۱۴۴. </ref> | ||
=اقسام کفر در کلام امام صادق(علیه السلام)= | =اقسام کفر در کلام امام صادق(علیه السلام)= | ||
تقسیمی دیگر نیز برای کفر از روایت امام صادق (علیه السلام) برون کشیده‌اند: | تقسیمی دیگر نیز برای کفر از روایت امام صادق (علیه السلام) برون کشیده‌اند: <ref>میزان الحکمه، ج۳، ص۲۷۱۱-۲۷۱۲ </ref> | ||
==کفر حجود== | ==کفر حجود== | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
===انکار ربوبیّت=== | ===انکار ربوبیّت=== | ||
انکار ربوبیّت بدین معنا است که کسی، خدا و بهشت و دوزخ و رستاخیز را انکار کند. کفر زنادقه و دهریّه از این دست است که قرآن سخن آنان را چنین باز می‌گوید: «وَما یُهْلِکُنا إلّا الدَّهْرُ». | انکار ربوبیّت بدین معنا است که کسی، خدا و بهشت و دوزخ و رستاخیز را انکار کند. کفر زنادقه و دهریّه از این دست است که قرآن سخن آنان را چنین باز می‌گوید: «وَما یُهْلِکُنا إلّا الدَّهْرُ». <ref>جاثیه/سوره۴۵، آیه۲۳. </ref> | ||
===انکار همراهِ شناخت=== | ===انکار همراهِ شناخت=== | ||
انکار همراهِ شناخت یعنی هر چند به وجود خدا یقین دارند، امّا از روی ستمکاری و بزرگ‌طلبی او را انکار می‌کنند. | انکار همراهِ شناخت یعنی هر چند به وجود خدا یقین دارند، امّا از روی ستمکاری و بزرگ‌طلبی او را انکار می‌کنند. <ref>نمل/سوره۲۷، آیه۱۴. </ref> | ||
==کفر عصیان== | ==کفر عصیان== | ||
کفر عصیان بدین معنا است که به خدا ایمان دارند؛ امّا از فرمان او سر می‌پیچند و تکالیف دینی را بر نمی‌تابند. | کفر عصیان بدین معنا است که به خدا ایمان دارند؛ امّا از فرمان او سر می‌پیچند و تکالیف دینی را بر نمی‌تابند.<ref>بقره/سوره۲، آیه۸۴. </ref> <ref>بقره/سوره۲، آیه۸۵. </ref> | ||
==کفر برائت== | ==کفر برائت== | ||
کفر برائت، کفر، ناپسند نیست؛ بلکه از وظایف اعتقادی است و عبارت است از کفر به دشمنان خدا و کافران، مانند کفر ابراهیم | کفر برائت، کفر، ناپسند نیست؛ بلکه از وظایف اعتقادی است و عبارت است از کفر به دشمنان خدا و کافران، مانند کفر ابراهیم <ref>ممتحنه/سوره۶۰، آیه۴. </ref> و کفر شیطان به اولیای خود. <ref>ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۲. </ref> | ||
==کفر نعمت== | ==کفر نعمت== | ||
کفر نعمت عبارت از ناسپاسی در برابر نعمت‌های الهی است. قرآن کریم از سلیمان پیامبر -علیه السلام- نقل فرموده است: «این از فضل پروردگار من است تا مرا به سپاسگزاری و ناسپاسی بیازماید» | کفر نعمت عبارت از ناسپاسی در برابر نعمت‌های الهی است. قرآن کریم از سلیمان پیامبر -علیه السلام- نقل فرموده است: «این از فضل پروردگار من است تا مرا به سپاسگزاری و ناسپاسی بیازماید»<ref>نمل/سوره۲۷، آیه۴. </ref> <ref>ابراهیم/سوره۱۴، آیه۷. </ref> <ref>بقره/سوره۲، آیه۱۵۲. </ref> | ||
==کفر مطلق== | ==کفر مطلق== | ||
کفر مطلق کفری است که هیچ یک از قیدهای پیشین را ندارد. | کفر مطلق کفری است که هیچ یک از قیدهای پیشین را ندارد. <ref>بحارالانوار، ج۹۰، ص۶۰. </ref> <ref>بحارالانوار، ج۶۹، ص۱۰۰. </ref> | ||
برخی کفر را سی و پنج قسم دانسته اند که از ضرب هفت قسم متعلق کفر در پنج قسم کافر حاصل گردد. | برخی کفر را سی و پنج قسم دانسته اند که از ضرب هفت قسم متعلق کفر در پنج قسم کافر حاصل گردد. <ref>فرهنگ لغات کامل در قرآن، ص۳۰.</ref> | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
" | |||
نسخهٔ ۲۲ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۵۱
"«كفر» به معناى «پوشاندن و پنهان كردن چيزى » مى باشد و کافر به كسى گفته مى شود كه خدا يا پیامبر(صلی الله علیه وآله) يا شریعت يا هر سه را منكر شود .
معنای لغوی
معناى لغوى «كفر»، پوشش و پوشاندن است. از اين رو، مردم عرب، شب را «كافر» مى‌گويند؛ زيرا اشياء را مى‌پوشاند و پنهان مى‌كند و نيز به كشاورز كه بر زمين بذر مى‌پاشد و بذرها را در آن پنهان مى‌سازد. برگ‌هايى نيز كه ميوه‌هاى درخت را مى‌پوشانند، «کافور» خوانده مى‌شوند[۱]
معنای اصطلاحی
كفر در اصطلاح دينى تعريف‌هاى متعدّدى دارد: يكى، باور نداشتنِ آنچه بايد باورش كرد؛ همانند توحید و نبوّت و معاد و ضروریّات دین[۲] ديگر، انكار آگاهانه سخن پیامبر (ص) و آنچه آورده است [۳].
تعریف جامع کفر
تعريف جامع كفر عبارت است از: انكار الوهیّت، توحید، رسالت و ضروری دین- با التفات به ضرورى بودن آن- اگر به انكار رسالت بينجامد [۴]. كفر، نقيض ایمان است و ماهيّت آن عبارت است از عناد و ميل بر پوشانيدن حقيقت[۵]
معنای قرآنی کفر
قرآن كريم كفر را به معنايى غير از آنچه گذشت نيز به كار گرفته است. در اين معنا، كفر نه تنها مذموم نيست كه از واجبات بس سترگ است: «فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى ...»[۶]
در اينجا كفر به معناى ردّ طاغوت و ایمان به خدا است. از اين آيه بر مى آيد كه مؤمن بايد به باطل كفر بورزد و به حق ایمان آوَرَد [۷]
اقسام کفر از منظر متکلمان
متکلمان اقسام متعدّدی برای کفر بر شمرده‌اند:
کفر انکار
کفر انکار بدین معنا است که کسی به قلب و زبان، خدا و رسول خدا (صلی الله علیه وآله) را انکار کند.
کفر جحود
کفر جحود یعنی کسی با قلب اذعان کند؛ ولی به زبان، انکار: «وَجَحَدُوا بِها وَاسْتَیقَنَتْها أنْفُسُهُمْ». [۸]
کفر عناد
کفر عناد بدین معنا است که کسی به دل و زبان اذعان کند؛ امّا از روی حسادت و عناد، تن بدان ندهد؛ همانند ولید بن مغیره، که به دل و زبان قرآن را پذیرفت؛ ولی ایمان نیاورد و آن را سحر خواند. [۹]
کفر نفاق
کفر نفاق آن است که زبان دم از ایمان زَنَد؛ ولی دل از ایمان تهی باشد. [۱۰] [۱۱] [۱۲]
اقسام کفر در کلام امام صادق(علیه السلام)
تقسیمی دیگر نیز برای کفر از روایت امام صادق (علیه السلام) برون کشیده‌اند: [۱۳]
کفر حجود
کفر حجود، خود بر دو قسم است:
انکار ربوبیّت
انکار ربوبیّت بدین معنا است که کسی، خدا و بهشت و دوزخ و رستاخیز را انکار کند. کفر زنادقه و دهریّه از این دست است که قرآن سخن آنان را چنین باز می‌گوید: «وَما یُهْلِکُنا إلّا الدَّهْرُ». [۱۴]
انکار همراهِ شناخت
انکار همراهِ شناخت یعنی هر چند به وجود خدا یقین دارند، امّا از روی ستمکاری و بزرگ‌طلبی او را انکار می‌کنند. [۱۵]
کفر عصیان
کفر عصیان بدین معنا است که به خدا ایمان دارند؛ امّا از فرمان او سر می‌پیچند و تکالیف دینی را بر نمی‌تابند.[۱۶] [۱۷]
کفر برائت
کفر برائت، کفر، ناپسند نیست؛ بلکه از وظایف اعتقادی است و عبارت است از کفر به دشمنان خدا و کافران، مانند کفر ابراهیم [۱۸] و کفر شیطان به اولیای خود. [۱۹]
کفر نعمت
کفر نعمت عبارت از ناسپاسی در برابر نعمت‌های الهی است. قرآن کریم از سلیمان پیامبر -علیه السلام- نقل فرموده است: «این از فضل پروردگار من است تا مرا به سپاسگزاری و ناسپاسی بیازماید»[۲۰] [۲۱] [۲۲]
کفر مطلق
کفر مطلق کفری است که هیچ یک از قیدهای پیشین را ندارد. [۲۳] [۲۴] برخی کفر را سی و پنج قسم دانسته اند که از ضرب هفت قسم متعلق کفر در پنج قسم کافر حاصل گردد. [۲۵]
پانویس
"
- ↑ مفردات، ۴۳۳
- ↑ الايمان و الكفر فى الكتاب و السّنّة، ۴۹
- ↑ قواعد المرام، ۱۷۱؛ ارشاد الطّالبين، ۴۴۳
- ↑ لعروة الوثقى، ۱/ ۵۴
- ↑ فرهنگ مطهّر، ۶۶۳
- ↑ بقره/ ۲۵۶
- ↑ آشنايى با قرآن، ۲/ ۷۸.
- ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۱۴.
- ↑ مدّثر/سوره۷۴، آیه۱۱-۲۵.
- ↑ الایمان و الکفر فی الکتاب و السّنّه، ص۵۵.
- ↑ تاج العروس، ج۳، ص۲۵۴.
- ↑ لسان العرب، ج۵، ص۱۴۴.
- ↑ میزان الحکمه، ج۳، ص۲۷۱۱-۲۷۱۲
- ↑ جاثیه/سوره۴۵، آیه۲۳.
- ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۱۴.
- ↑ بقره/سوره۲، آیه۸۴.
- ↑ بقره/سوره۲، آیه۸۵.
- ↑ ممتحنه/سوره۶۰، آیه۴.
- ↑ ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۲.
- ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۴.
- ↑ ابراهیم/سوره۱۴، آیه۷.
- ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۵۲.
- ↑ بحارالانوار، ج۹۰، ص۶۰.
- ↑ بحارالانوار، ج۶۹، ص۱۰۰.
- ↑ فرهنگ لغات کامل در قرآن، ص۳۰.