رنس ژیوائى بورگیز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==آراء وی درباره قرآن== | ==آراء وی درباره قرآن== | ||
وی درباره [[قرآن]] می گوید: | وی درباره [[قرآن]] می گوید: | ||
«مسلمانان همین | «مسلمانان همین که در پیروى قرآن و خواندن آن و عمل به قوانین و احکامش سستى و بى حالى نشان دادند نیروى سعادت و فرشته سیادت نیز با این بى اعتنائى از آن ها دور شد و آن همه عزت و قدرت و خرسندى و عظمت از افق حیات آنها رخ بربست و به جایش اهریمن اسارت و بندگى جانشین شد. دشمنان از این فرصت بر آن ها تاختند، و حلقه وار چون میکروبهاى اجتماع آن ها را در میان گرفتند و آن ها را به روزگار کنونى اسیر و مقید ساختند آرى این همه بدبختی ها و تیره روزی هاى مسلمانان از مراعات نکردن قوانین قرآن بوده، در این امر بزرگ هیچ گناهى متوجه اسلام و قرآن نیست. آیا حقیقتاً چه ایرادى را مىشود بر این آئین پاک گرفت؟ وجدانا ایرادى به آئین پاک اسلام نمىتوان گرفت هنگامى سعادت و نیک بختى مسلمانان را ترک کرد که به روى قرائت و فهم قرآن در بستند و در نگهدارى و عمل به آن سستى ورزیدند». | ||
=منابع= | =منابع= | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۱۸
| عنوان مقاله | دیدگاه آزاد اندیشان غیر مسلمان در باره قرآن (18) دوری از قرآن عامل بدبختیها |
|---|---|
| زبان مقاله | فارسی |
| اطلاعات نشر | ایران |
| نویسنده | احمد شفیعی نیا |
پرنس ژیوائى بورگیز (PRINCE BOORGUIS)، مورخ ایتالیائى است.
آراء وی درباره قرآن
وی درباره قرآن می گوید: «مسلمانان همین که در پیروى قرآن و خواندن آن و عمل به قوانین و احکامش سستى و بى حالى نشان دادند نیروى سعادت و فرشته سیادت نیز با این بى اعتنائى از آن ها دور شد و آن همه عزت و قدرت و خرسندى و عظمت از افق حیات آنها رخ بربست و به جایش اهریمن اسارت و بندگى جانشین شد. دشمنان از این فرصت بر آن ها تاختند، و حلقه وار چون میکروبهاى اجتماع آن ها را در میان گرفتند و آن ها را به روزگار کنونى اسیر و مقید ساختند آرى این همه بدبختی ها و تیره روزی هاى مسلمانان از مراعات نکردن قوانین قرآن بوده، در این امر بزرگ هیچ گناهى متوجه اسلام و قرآن نیست. آیا حقیقتاً چه ایرادى را مىشود بر این آئین پاک گرفت؟ وجدانا ایرادى به آئین پاک اسلام نمىتوان گرفت هنگامى سعادت و نیک بختى مسلمانان را ترک کرد که به روى قرائت و فهم قرآن در بستند و در نگهدارى و عمل به آن سستى ورزیدند».