ابوعلی دقاق نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">پرونده:دقاق نیشابوری.jpg|جایگزین= سری سقطی|بندانگشتی|مزار دقاق ن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!حسن بن | !حسن بن علی بن محمد نیشابوری | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|أبو | |أبو علی الدقاق | ||
|- | |- | ||
|درگذشت | |درگذشت | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''أبو | '''أبو علی الدقاق''' او حسن بن علی بن محمد نیشابوری دارای اصالتی نیشابوری زاهد، عارف و شیخ [[صوفیه]] بود. او هم نشینی با أباالقاسم النصر آبادی و أبی القاسم القشیری را تجریه کرده است. قشیری با فاطمه<ref>سير أعلام النبلاء ط الرسالة (18/ 228)</ref> دختر دقاق ازدواج کرد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%B9%D9%84%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%82%D8%A7%D9%82_%D8%A7%D9%84%D9%86%D9%8A%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B1%D9%8A#cite_note-4 أبو علي الدقاق النيسابوري]</ref>. | ||
=احوالات= | =احوالات= | ||
او به کار موعظه در باب معرفت مشغول بود همانطور که صاحب شذرات الذهب از الكواكب | او به کار موعظه در باب معرفت مشغول بود همانطور که صاحب شذرات الذهب از الكواكب الدّریّة فی تراجم الصوفیة نقل می کند: او منبع جوشان علم، اهل مدارا و حلم، روشی پسندیده در زندگی و در طریقت پیرو [[جنید بغدادی|جنید]] و اسراری را همچون [[سری سقطی]] در بر داشت. مذهب [[شافعی]] را از قفّال، حصری و دیگرانی فرا گرفته بود. در [[اصول]]، [[فقه]] و ادبیات سرآمد بود. تا آن که در سفری او را یافتم او مشغول به کار بود و در عین حال وارد بر سلک [[تصوف]] شده بود<ref>شذرات الذهب في أخبار من ذهب (5/ 40)</ref>. او پس از یادگیری ادبیات و اصول راهی مرو شد و از دانش الخضری فقه را فرا گرفت و در آن سرآمد شد. | ||
=گفتار= | =گفتار= | ||
هر کس بخاطر امور دنیوی خود را فروتن کند دو سوم دینش از بین می برد | هر کس بخاطر امور دنیوی خود را فروتن کند دو سوم دینش از بین می برد زیرا با زبان و ظاهر تسلیم او شده و اگر قلبا بر او فروتنی کند تمام دینش از بین می رود<ref>البداية والنهاية ط إحياء التراث (12/ 16)</ref>. | ||
و گفت: مردم در مورد فقر و ثروت صحبت کردند | و گفت: مردم در مورد فقر و ثروت صحبت کردند که هر دو خوب است است و به نظر من بهتر است مرد کفایت امور خود را بدهد تا مصون بماند<ref>طبقات الشافعية الكبرى: السبكي(هجر، ط:الثانية 1413هـ) (صـ:4/ 331)</ref>. | ||
همانطور که خداوند می فرماید: (مرا یاد کن | همانطور که خداوند می فرماید: (مرا یاد کن تا شما را یاد کنم) [بقره: 152] مرا تا زنده باشی به یاد آور و من تو را به یاد می آورم در حالی که در زیر خاک مرده ایو خویشاوندان، دوستان و عزیزانت همگی تو را رها کرده اند. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
وی در ذی الحجه در سال 405 هجری درگذشت<ref>تبيين كذب المفتري (226)</ref> | وی در ذی الحجه در سال 405 هجری درگذشت<ref>تبيين كذب المفتري (226)</ref>و در سال 412 هجری نیز گفته شده است<ref>في النجوم الزاهرة فى ملوك مصر والقاهرة (4/ 255)</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده: تصوف]] | ||
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۱۸
أبو علی الدقاق او حسن بن علی بن محمد نیشابوری دارای اصالتی نیشابوری زاهد، عارف و شیخ صوفیه بود. او هم نشینی با أباالقاسم النصر آبادی و أبی القاسم القشیری را تجریه کرده است. قشیری با فاطمه[۱] دختر دقاق ازدواج کرد[۲].
احوالات
او به کار موعظه در باب معرفت مشغول بود همانطور که صاحب شذرات الذهب از الكواكب الدّریّة فی تراجم الصوفیة نقل می کند: او منبع جوشان علم، اهل مدارا و حلم، روشی پسندیده در زندگی و در طریقت پیرو جنید و اسراری را همچون سری سقطی در بر داشت. مذهب شافعی را از قفّال، حصری و دیگرانی فرا گرفته بود. در اصول، فقه و ادبیات سرآمد بود. تا آن که در سفری او را یافتم او مشغول به کار بود و در عین حال وارد بر سلک تصوف شده بود[۳]. او پس از یادگیری ادبیات و اصول راهی مرو شد و از دانش الخضری فقه را فرا گرفت و در آن سرآمد شد.
گفتار
هر کس بخاطر امور دنیوی خود را فروتن کند دو سوم دینش از بین می برد زیرا با زبان و ظاهر تسلیم او شده و اگر قلبا بر او فروتنی کند تمام دینش از بین می رود[۴].
و گفت: مردم در مورد فقر و ثروت صحبت کردند که هر دو خوب است است و به نظر من بهتر است مرد کفایت امور خود را بدهد تا مصون بماند[۵].
همانطور که خداوند می فرماید: (مرا یاد کن تا شما را یاد کنم) [بقره: 152] مرا تا زنده باشی به یاد آور و من تو را به یاد می آورم در حالی که در زیر خاک مرده ایو خویشاوندان، دوستان و عزیزانت همگی تو را رها کرده اند.
وفات
وی در ذی الحجه در سال 405 هجری درگذشت[۶]و در سال 412 هجری نیز گفته شده است[۷].