اثریه: تفاوت میان نسخهها
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''فرقه اثریه''' ظاهرا از شیعیانى هستند که با [[ابوحنیفه]] و مذهب او که مبتنى بر قیاس است مخالف اند و براى این که مورد آزار و ایذاء [[حنفیه]] و [[اهل سنت]] قرار نگیرند اسم [[ | '''فرقه اثریه''' ظاهرا از شیعیانى هستند که با [[ابوحنیفه]] و مذهب او که مبتنى بر قیاس است مخالف اند و براى این که مورد آزار و ایذاء [[حنفیه]] و [[اهل سنت]] قرار نگیرند اسم [[شیطان|شیطان]] را آورده به جاى ابو حنیفه او را مورد دشنام و اعتراض قرار می دهند. | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== |
نسخهٔ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۲۹
فرقه اثریه ظاهرا از شیعیانى هستند که با ابوحنیفه و مذهب او که مبتنى بر قیاس است مخالف اند و براى این که مورد آزار و ایذاء حنفیه و اهل سنت قرار نگیرند اسم شیطان را آورده به جاى ابو حنیفه او را مورد دشنام و اعتراض قرار می دهند.
اعتقادات
اثریه معتقدند که هر امر شرعی و حکم دینی که مربوط به امت اسلامی است، به طور کامل در قرآن بیان و نیز در اخبار نبوی مبین و معین شده است. پس هر آن چه که در آیات و روایات بیان نشده است، نیازی نیست که آن را با قیاس نسبت به حکم دیگر ثابت کنیم و خود را به وسواس بیندازیم. پس هیچ حاجتی به چنین تکلیف و قیاسی نداریم که ریشه در تفکر شیطانی دارد زیرا اولین شخصی که قیاس را پایه گذاری کرد ابلیس بود که طوق لعنت در گردنش ماند. ابلیس چون خودش از جن بود و از آتش آفریده شده بود و جوهر آتش را نورانی و حقیقت مطلق و جرم خاک را کثیف و ظلمانى می دانست، مغرورانه می گفت که آتش بهتر از خاک است و موجودی که از آتش آفریده شده است، وظیفه ندارد که بر خاک سجده کند. وسواس شیطان و قیاسش بر او گران آمد و سبب اخراجش از نزد خداوند متعال شد و پر و بال ملک بودنش فرو ریخت و مسخ گشته و از آسمانی بودن زمینی شد. خداوند در باره ابلیس انواع امتحانات را انجام داد تا سر انجام درونش را رو کرد بدین جهت که در پی فهم رای خویش بود و از قیاس پیروی می کرد که اگر مطیع امر خداوند بود و فرمانش را اطاعت می کرد، از رحمت خداوند دور نمی شد. و این گونه است که می گوییم قرآن و خبر(حدیث) بر ما کفایت می کند زیرا در مسایل شرعی قیاس راه ندارد و هر حکمی که با قیاس اثبات شود، باطل خواهد بود. [۱]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 24 باویرایش و اصلاحات گسترده در عبارات