ابوتراب نخشبی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
از او درباره اوصاف عارف پرسیده شد و او گفت: عارف کسی که نه تنها از چیزی ناراحت نمی شود بلکه همه چیز به وسیله او پاک می شود. | از او درباره اوصاف عارف پرسیده شد و او گفت: عارف کسی که نه تنها از چیزی ناراحت نمی شود بلکه همه چیز به وسیله او پاک می شود. | ||
اگر بنده در اعمال خود صادق و مخلص باشد ، قبل از شروع کار شیرینی آن را می چشد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%AE%D8%B4%D8%A8%D9%8A أبو تراب | اگر بنده در اعمال خود صادق و مخلص باشد ، قبل از شروع کار شیرینی آن را می چشد<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%A8_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%AE%D8%B4%D8%A8%D9%8A أبو تراب النخشبی]</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۲۶
أبو تراب عسکر بن حصین النخشبی از علمای اهل سنت و از شیوخ برجسته تصوف در قرن سوم هجری قمری بود.
نظرات بزرگان
ابوعبدالرحمن سلمی
سلمی درباره نخشبی چنین می گوید: او از بزرگان مشایخ تصوف در خراسان بود که به علم، جوانمردی، توکل به خدا، زهد و ورع مشهور بوده است.
شمس الدین ذهبی
ذهبی در مورد از عبارات مهمی همچون الإمام القدوة و شیخ الطائفة استفاده کرده است.
زادگاه
او در شهر نخشب که از نواحی بلخ بوده و به نام "نسف" هم خوانده می شده است متولد شده است و بدین جهت به او نخشبی گفته می شود.
وفات
وی در مسیر زیارتی بیت الله الحرام به سال 245 هجری قمری درگذشت.
معاصرین
یکی از مشهورترین معاصرین و هم نشینان وی را أبا حاتم العطار البصری و حاتم اصم بلخی نام برده اند. او همچنین احمد بن حنبل را در بغداد ملاقات کرده است [۱].
اساتید
او در درس اساتید زیادی تلمذ نموده است که از آن میان می توان به نعیم بن حماد و محمد بن عبد الله بن نمیر اشاره کرد.
شاگردان
او شاگردان فراوانی داشته که از مهمترین آنان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
الفتح بن شخرف ، أبو بکر بن أبی عاصم ، عبد الله بن أحمد بن حنبل ، یوسف بن الحسین الرازی و أبو عبد الله أحمد بن الجلاء.
گفتارها
شریف ترین دلها قلبی است که به نور معرفت خدا زنده است.
از او درباره اوصاف عارف پرسیده شد و او گفت: عارف کسی که نه تنها از چیزی ناراحت نمی شود بلکه همه چیز به وسیله او پاک می شود.
اگر بنده در اعمال خود صادق و مخلص باشد ، قبل از شروع کار شیرینی آن را می چشد[۲].