افزودن پیوند

    بنیاد بین‌المللی تکریم ادیان و مذاهب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    (ایجاد بنیاد تکریم ادیان و مذاهب)
     
    جز (ایجاد بنیاد تکریم ادیان و مذاهب)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="wikiInfo">
    <div class="wikiInfo">[[پرونده:LOGO4.jpg|جایگزین=|بندانگشتی|بنياد بين المللي تکريم اديان و مذاهب]]
    [[پرونده:بنياد بين المللي تکريم اديان و مذاهب.jpg|بندانگشتی|بنياد بين المللي تکريم اديان و مذاهب]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    خط ۳۳: خط ۳۲:


    <big>وَ لَقَدْ کَرّمْنا بَني آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطّيّباتِ وَ فَضّلْناهُمْ عَلي کَثيرٍ مِمّنْ خَلَقْنا تَفْضيلاً. (اسراء:70 )
    <big>وَ لَقَدْ کَرّمْنا بَني آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطّيّباتِ وَ فَضّلْناهُمْ عَلي کَثيرٍ مِمّنْ خَلَقْنا تَفْضيلاً. (اسراء:70 )
    و به‌راستي ما فرزندان آدم را گرامي داشتيم و آنان را در خشکي و دريا نشانديم و از چيزهای پاکيزه به ايشان روزی داديم و آن‌ها را بر بسياری از آفريده‌های خود برتری داديم.
    دين مبين اسلام تاکيد فراواني بر تکريم اديان الهي دارد، براساس آموزه‌هاي اسلامي، همه اديان الهي، ارائه الگوي زندگي خوب ، مبتني بر معنويت را به انسان‌ها هديه و ارائه مي‌کنند و اين موضوع از اهداف اصلي همه اديان توحيدي است.
    "دين اسلام، بعد از اين‌که بر منشاء الهي بودن همه اديان صاحب کتاب و شريعت، تاکيد مي‌ورزد، شرايطي را تبيين مي‌نمايد که اگر اهل کتاب به آن‌ها توجه نمايند و مسلمانان بر آن اساس عمل کنند، جهاني خالي از عداوت و مملو از آرامش و صلح، شکل مي‌گيرد. (آل عمران،46)يعني:«اي اهل کتاب بيائيد از کلمه حقي که ميان ما و شما يکسان است پيروي کنيم و به‌جز خداي يکتا را نپرستيم و چيزي را با او شريک قرار ندهيم و برخي، برخي را به‌جاي خدا به‌ربوبيت نگيريم» از آنجا که قرآن کريم مورد تصديق اديان الهي است و همه کتب آسماني مصدق يکديگرند، موجبي براي اختلاف وجود ندارد. (مکارم شيرازي،2/054)زماني‌که پيامبر گرامي اسلام(ص) بعد از ماجراي حديبيه نامه‌هايي به سران حکومت‌هاي بزرگ جهان مانند مقوقس زمام‌دار مصر و هرقل پادشاه روم و کسري پادشاه ايران نوشت، به آيه مذکور(آل عمران،46)اشاره کرد- يعني اصل مهمي که حلقه اتصال همه اديان آسماني است که همان اصل توحيد است-اين نشان مي‌دهد که صلح‌طلبي اسلام ريشه در عصر پيامبر(ص) دارد. اين هدف را اديان الهي از طريق معنا بخشيدن به‌زندگي انجام مي‌دهند، اديان الهي به‌حيات پس از مرگ تاکيد دارند و خداگرايي همراه با معاد گرايي و عقباگرايي از جمله آموزه‌هاي همه اديان توحيدي است. از اين‌رو اديان به‌ما گوشزد مي‌کنند که در اين مسير بايد به‌عدالت عمل کنيم و از عدالت جانب‌داري کنيم. عدالت‌ طلبي ويژگي مشترک همه اديان الهي است.


    اديان الهي از طريق ارائه نظامي از فضائل و رذائل به‌عنوان يک نظام اخلاقي به‌زندگي انسان‌ها معنا مي‌بخشند. پيامبران الهي از دو طريق به اصلاح رفتار انسان‌ها اقدام کردند: اول اصلاح انگيزه ها و دوم اصلاح انديشه ها، که در قرآن کريم با تعبير: «يزکيهم و يعلمهم الکتاب و الحکمه» بيان شده است؛ و مي‌دانيم که رفتار انسان
    <big>و به‌راستي ما فرزندان آدم را گرامي داشتيم و آنان را در خشکي و دريا نشانديم و از چيزهای پاکيزه به ايشان روزی داديم و آن‌ها را بر بسياری از آفريده‌های خود برتری داديم.
     
    <big>دين مبين اسلام تاکيد فراواني بر تکريم اديان الهي دارد، براساس آموزه‌هاي اسلامي، همه اديان الهي، ارائه الگوي زندگي خوب ، مبتني بر معنويت را به انسان‌ها هديه و ارائه مي‌کنند و اين موضوع از اهداف اصلي همه اديان توحيدي است.
     
    <big>"دين اسلام، بعد از اين‌که بر منشاء الهي بودن همه اديان صاحب کتاب و شريعت، تاکيد مي‌ورزد، شرايطي را تبيين مي‌نمايد که اگر اهل کتاب به آن‌ها توجه نمايند و مسلمانان بر آن اساس عمل کنند، جهاني خالي از عداوت و مملو از آرامش و صلح، شکل مي‌گيرد. (آل عمران،46) يعني:«اي اهل کتاب بيائيد از کلمه حقي که ميان ما و شما يکسان است پيروي کنيم و به‌جز خداي يکتا را نپرستيم و چيزي را با او شريک قرار ندهيم و برخي، برخي را به‌جاي خدا به‌ربوبيت نگيريم» از آنجا که قرآن کريم مورد تصديق اديان الهي است و همه کتب آسماني مصدق يکديگرند، موجبي براي اختلاف وجود ندارد. (مکارم شيرازي،2/054) زماني‌که پيامبر گرامي اسلام(ص) بعد از ماجراي حديبيه نامه‌هايي به سران حکومت‌هاي بزرگ جهان مانند مقوقس زمام‌دار مصر و هرقل پادشاه روم و کسري پادشاه ايران نوشت، به آيه مذکور(آل عمران،46)اشاره کرد- يعني اصل مهمي که حلقه اتصال همه اديان آسماني است که همان اصل توحيد است- اين نشان مي‌دهد که صلح‌طلبي اسلام ريشه در عصر پيامبر(ص) دارد. اين هدف را اديان الهي از طريق معنا بخشيدن به‌زندگي انجام مي‌دهند، اديان الهي به‌حيات پس از مرگ تاکيد دارند و خداگرايي همراه با معاد گرايي و عقباگرايي از جمله آموزه‌هاي همه اديان توحيدي است. از اين‌رو اديان به‌ما گوشزد مي‌کنند که در اين مسير بايد به‌عدالت عمل کنيم و از عدالت جانب‌داري کنيم. عدالت‌ طلبي ويژگي مشترک همه اديان الهي است.<big>اديان الهي از طريق ارائه نظامي از فضائل و رذائل به‌عنوان يک نظام اخلاقي به‌زندگي انسان‌ها معنا مي‌بخشند. پيامبران الهي از دو طريق به اصلاح رفتار انسان‌ها اقدام کردند: اول اصلاح انگيزه ها و دوم اصلاح انديشه ها، که در قرآن کريم با تعبير: «يزکيهم و يعلمهم الکتاب و الحکمه» بيان شده است؛ و مي‌دانيم که رفتار انسان
    را همين انگيزه و انديشه است که مي‌سازد.اگر ما به‌سخنان اديان الهي و رسولان الهي عمل کنيم زندگي پاکي خواهيم داشت. از اين زندگي پاک در قرآن کريم با عنوان «حياه طيبه» ياد شده است .
    را همين انگيزه و انديشه است که مي‌سازد.اگر ما به‌سخنان اديان الهي و رسولان الهي عمل کنيم زندگي پاکي خواهيم داشت. از اين زندگي پاک در قرآن کريم با عنوان «حياه طيبه» ياد شده است .


    خط ۴۹: خط ۴۹:
    در کنار احترام و تکريم به‌کليه اديان آسماني، مسأله وحدت و تکريم مذاهب اسلامي نيز از ديرباز همواره جزء اهداف و آمال آزاد انديشان، متفکران و شخصيت‌هاي مصلح سياسي و مذهبي بوده و تلاش براي تحقق آن در اعصار گوناگون، با فراز و نشيب فراوان روبه‌رو گرديده است. وحدت ميان مذاهب اسلامي نيز امري حياتي است؛ امت مسلمان، از هر فرقه و مذهبي، پايبند به اصول اساسي دين مبين اسلام هستند که در ميان همه آنان يکسان است و فرقه‌هاي مختلف اسلامي حتي در بسياري از فروع نيز با يکديگر مشترکند و اختلاف ميان مسلمانان، روزنه و محل نفوذي است براي بهره‌برداري مخالفان و دشمنان اسلام. در طول تاريخ، همواره شاهد بوده‌ايم هر جا استعمار بر آن شده است تا ضرب‌هاي به مسلمين بزند، مهم‌ترين ابزارش دميدن بر خاکستر اختلافات و شعله‌ور ساختن تعصبات مذهبي ميان اقوام و جوامع اسلامي بوده است.
    در کنار احترام و تکريم به‌کليه اديان آسماني، مسأله وحدت و تکريم مذاهب اسلامي نيز از ديرباز همواره جزء اهداف و آمال آزاد انديشان، متفکران و شخصيت‌هاي مصلح سياسي و مذهبي بوده و تلاش براي تحقق آن در اعصار گوناگون، با فراز و نشيب فراوان روبه‌رو گرديده است. وحدت ميان مذاهب اسلامي نيز امري حياتي است؛ امت مسلمان، از هر فرقه و مذهبي، پايبند به اصول اساسي دين مبين اسلام هستند که در ميان همه آنان يکسان است و فرقه‌هاي مختلف اسلامي حتي در بسياري از فروع نيز با يکديگر مشترکند و اختلاف ميان مسلمانان، روزنه و محل نفوذي است براي بهره‌برداري مخالفان و دشمنان اسلام. در طول تاريخ، همواره شاهد بوده‌ايم هر جا استعمار بر آن شده است تا ضرب‌هاي به مسلمين بزند، مهم‌ترين ابزارش دميدن بر خاکستر اختلافات و شعله‌ور ساختن تعصبات مذهبي ميان اقوام و جوامع اسلامي بوده است.


    اهتمام ويژه امام راحل به انديشه راهبردي وحدت موجب شد اين موضوع در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران نيز تبلور يابد؛ امام خميني (ره) همواره بر اتحاد و احترام اديان و مذاهب و رعايت حقوق آن‌ها تاکيد داشتند و در ادامه نيز رهبر معظم انقلاب حضرت آيت الله خامنه ای نيز به اين موضوع توجه ويژه داشتند.
    اهتمام ويژه امام راحل به انديشه راهبردي وحدت موجب شد اين موضوع در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران نيز تبلور يابد؛ امام خميني (ره) همواره بر اتحاد و احترام اديان و مذاهب و رعايت حقوق آن‌ها تاکيد داشتند و در ادامه نيز رهبر معظم انقلاب حضرت آيت الله خامنه ای نيز به اين موضوع توجه ويژه داشتند.<big>رويکرد جديدي که در جهان امروز پديد آمده است مي‌طلبد تا اديان توحيدي، نقاط مشترک، اساسي و توحيد محوري را سرلوحه کار خود قرار دهند و همه در مقابل آسيب‌ها، زشتي‌ها و مسائلي که در مقابله با اديان قرار دارد بايستند به‌همين دليل بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب با هدف دوستي و مودت و پرداختن به اشتراکات، تقويت نقاط مثبت و مقابله با آسيب‌ها و ترويج صلح جهاني راه اندازي شده است . بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب به‌طور رسمي در سال 1396 هجري شمسي آغاز به‌کار کرد. شورای‌عالي مجمع، در اولين گام، اساسنامه و ساختار بنياد را تصويب نمود و ارکان آن‌را بر پنج محور مذهبي، علمي و فرهنگي و ارتباطات داخلي و بين‌المللي بنا گذاشت.
     
    == <big>اهداف استراتژی بنياد ==
     
    === <big>فصل اول: مفاهيم اختصاصي ===
    <big>'''1- تکريم'''
     
    <big>واژه «تکريم» در لغت به‌معناي گرامي داشتن، احترام کردن و نيکويي رساندن به انسان است و در اصطلاح، برخوردها، رفتارها و روابط مبتني بر ارج نهادن انسان‌ها به يکديگر را تکريم گويند.
     
    <big>از نظر بنياد بين المللي تکريم اديان الهي و مذاهب اسلامي، تکريم عبارت است از: گرامي داشتن و رعايت حرمت و احترام پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي براي شناخت يکديگر به‌منظور دست‌يابي به اخوت و صلح بر اساس اصول مسلم و مشترکات اديان الهي .
     
    <big>'''2- اديان الهي'''
     
    <big>اديان جهان را تحت دو عنوان کلي اديان ابراهيمي و اديان غير ابراهيمي برشمرده و تاکيد بر اديان ابراهيمي
     
    <big>مي‌باشد ولي ساير اديان جهان از جمله دين زرتشتي نيز مورد نظر اين بنياد است.
     
    <big>'''اديان ابراهيمي:''' به ادياني، دين ابراهيمي اطلاق مي‌شود که بعد از حضرت ابراهيم (عليه السّلام ) توسط پيامبران الهي براي بشر، آورده شده است. مانند اسلام ، مسيحيت، يهوديت و ...
     
    <big>'''3ـ مذاهب اسلامي'''
     
    <big>مقصود از مذاهب اسلامي آن دسته از مکاتب فقهي معروف اسلامي هستند که داراي نظام اجتهادي منسجم و مستند به کتاب و سنت مي‌باشند. از نظر بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب ، اين مذاهب فقهي به‌رسميت شناخته شده عبارت‌اند از: مذهب حنفي، شافعي، مالکي و حنبلي از اهل سنت و مذهب اثني عشري و زيدي از شيعه.
     
    === <big>فصل دوم: مباني تکريم ===
    <big>موضوع تکريم بين اديان و مذاهب بر مباني و اصولي کلي استوار است که مهم‌ترين آن‌ها عبارت است از:
     
    <big>1- قرآن کريم و سنت شريف نبوي (دو منبع اساسي براي شريعت اسلام) که تاکيد فراواني بر تکريم اديان و پيروان اديان الهي دارند.
     
    <big>2- ايمان به اصول و ارکان زير ملاک است:
     
    <big>الف ـ ايمان به وحدانيت خداوند تعالي (توحيد) براي همه اديان الهي
     
    <big>ب ـ ايمان به معاد براي همه اديان الهي
     
    <big>ج – ايمان به منجي به‌عنوان نقطه اشتراک مهم در همه اديان بزرگ
     
    <big>د ـ ايمان به نبوت و خاتميت رسول اکرم حضرت محمد(صلي الله عليه و آله وسلم) و سنت پيامبر به‌عنوان يکي از منابع اصلي دين اسلام براي مذاهب مختلف اسلامي
     
    <big>ه ـ ايمان به قرآن کريم و مفاهيم و احکام آن به‌عنوان اولين منبع دين اسلام براي مذاهب مختلف اسلامي
     
    <big>3- اصل دوستي و تکريم خدا پرستان، مبنايي کلي براي تعامل بين پيروان همه اديان الهي است.
     
    <big>4- بنيان‌هاي نظري، تاريخي، اجتماعي، سياسي و تمدني صلح از منظر اديان و با رويکردي اخلاقي در صدد ارتقاء نقش آفريني اديان در صلح جهاني و منطقه‌اي مي‌باشد .
     
    <big>5- وحدت اسلامي و اصل برادري اسلامي مبنايي کلي براي تعامل بين مسلمانان است و يکي از ويژگي‌هاي امت اسلامي در قرآن مجيد و از اصول بسيار مهم آن است.
     
    === <big>فصل سوم: رسالت و چشم انداز بنياد ===
    <big>رسالت بنياد بين المللي تکريم عبارت است از: ارتقاي سطح آشنايي و آگاهي و تعميق تفاهم، دوستي، احترام و محبت بين پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي و تقويت احترام متقابل و تحکيم رشته‌هاي اخوت بين دين‌داران جهان و در بين مسلمانان بدون هيچ‌گونه تمايزي از لحاظ تعلقات فرقه‌اي، قومي يا ملي آنان به‌منظور رسيدن به صلح و آرامش .
     
    <big>1- ارائه نظامي از فضائل و رذائل به‌عنوان يک نظام اخلاقي براي زندگي همه افراد در جهان.
     
    <big>2- فراهم کردن زمينه زندگي توام با صلح و دوستي و آرامش براي همه مردم جهان.
     
    <big>3- تلاش براي نزديکي و دوستي بين پيروان اديان مختلف از طريق تاکيد بر نقاط اشتراک مهم از جمله توحيد، معاد و اعتقاد به منجي .
     
    <big>4- معرفي چهره رحماني اسلام و مبارزه فرهنگي با اسلام هراسي در کشورهاي مختلف.
     
    <big>5- تلاش براي به حداقل رساندن اختلافات بين مسلمانان با ساير اديان.
     
    <big>6- گسترش هم‌بستگي موجود ميان مذاهب اسلامي و تمام مسلمانان.
     
    === <big>فصل چهارم : زمينه های تکريم ===
    <big>زمينه هاي تکريم اديان الهي و مذاهب اسلامي، تمام ابعاد زندگي پيروان را در بر می‌گیرد. از آن جمله است:
     
    <big>'''اعتقادات'''
     
    <big>همة اديان به توحيد و معاد اعتقاد دارند هم‌چنين مذاهب اسلامي به اصول اعتقادي (توحيد، نبوت، معاد و…) و ارکان اسلام باور مشترک و واحدي دارند و اختلاف در فروعات آن خللي به اصل دوستي و برادري وارد نمي‌سازد.
     
    <big>'''اخلاق و ارزش ها'''
     
    <big>افزون بر دردها و دغدغه هاي مشترک ميان اديان، اديان تعاليم و آموزه هاي مشترک هم دارند، اخلاقيات مشترک، و قلمروهاي واحد اديان، قادر خواهند بود که زمينه گفتمان اديان و ديالوگ را فراهم سازد و در زدودن مفاسد اخلاقي از چهره جامعه، رسيدگي به وضعيت مستمندان و استقرار عدالت در ميان ابناي بشر، نقش آفرين باشند. به‌همين جهت معنويت در اديان، نحوه مواجهه است با جهان هستي که فراورده اش اين است که حالت‌هاي نامطلوب فساد اجتماعي، وجود توده هاي فقير اجتماعي و تضاد کشنده تاريخي، هرگز از نظر اديان، امر مطلوب و پذيرفته شده‌اي نبوده و نيست. عدالت، احسان و محبت، باتفاوت‌هاي جزئي، آموزه اصلي اديان آسماني است.
     
    <big>عدالت، يعني بخشيدن حقوق جامعه به آنان و استيفاي حق خود از ديگران.
     
    <big>احسان، يعني صرف نمودن از بخشي از حق خود، جهت کمال ديگران.
     
    <big>محبت يعني کششي دروني براي تکامل بخشي به ديگران.
     
    <big>در واقع اين آموزه ها، آموزه هاي مشترک اخلاقي اديانند که قادر است بر همه افراد و آحاد جامعه اثر گذار باشند و زمينه تنش‌هاي تاريخي، اجتماعي را از بين ببرند. اين آموزه ها هم‌چنين پيامي را به جهان منتقل مي‌سازند که معنويت و اخلاق در اديان نهادينه شده است و بنا بر اين راه نجات بشريت معاصر، اين است که فلاح، رستگاري و نجات خود را در اديان جستجو کنند و به‌طور کلي در دين، به‌عنوان پل ارتباطي و عامل پيوند جهان فرازين با جهان و عالم موجود انساني.
     
    <big>به‌هر حال علاوه بر دغدغه هاي مشترک ميان اديان، اديان، تعاليم و آموزه هاي مشترک هم دارند که مي‌توان مشترکات اديان را در نظام ارزش‌ها و اخلاق اين‌گونه بيان نمود.
     
    <big>مذاهب اسلامي نيز در زمينة اخلاق فردي و اجتماعي و فرهنگ اسلامي اختلافي ندارند و پيامبر اکرم الگوي اخلاقي همة مسلمانان است.
     
    <big>بدون شک، مسلمانان در وحدت مسير تاريخي اسلام در مقاطع اساسي آن اتفاق نظر دارند و اختلافات فرعي و جزئي را مي‌توان در جوّي آرام مطرح ساخت و در موارد بسياري به اتفاق نظر رسيد. لذا نبايد اختلاف نظرها آثار منفي بر روند کنوني امت اسلامي بگذارد.
     
    <big>'''موضع گيری های سياسي موحدان'''
     
    <big>طبيعي است که همة موحدان و آزادي خواهان و مسلمانان ، دشمنان مشترکي دارند که مي‌بايست در برابر آنان هم‌چون بنياني مرصوص و در صفي واحد استوار بايستند.
     
    === <big>فصل پنجم: اصول و ارزش ها ===
    <big>بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب در حرکت اصلاحي و برنامه‌ها به اين اصول و ارزش‌ها پايبند است:
     
    <big>ـ ضرورت هم‌کاری همه جانبه و نزديکي در موضوعات مورد اتفاق مسلمانان و پيروان ساير اديان.
     
    <big>تاکيد بر نقاط اشتراک مهم از جمله توحيد ، معاد و اعتقاد به‌منجي و مصلح .
     
    <big>ـ حل اختلافات از طريق گفت‌وگوی سالم و رعايت آداب آن: بر اساس آية شريفة «فبشر عباد الذين يستمعون القول فيتبعون احسنه» قرآن کريم مسلمانان را به گفت‌وگوي مسالمت آميز و بدون هياهو با کفار و اهل کتاب، براي رسيدن به حقيقت، دعوت کرده است.
     
    <big>ـ پرهيز از نسبت دادن کفر و فسق و بدعت به يکديگر.
     
    <big>نبايد کسي را به‌علت لوازم سخن يا اعتقادش که از نظر ما به انکار اصول دين منتهي مي‌شود، تکفير نماييم، زيرا ممکن است او به اين لوازم اعتقاد نداشته باشد.
     
    <big>ـ لزوم موضع‌گيری هماهنگ و واحد در برابر دشمنان .
     
    <big>ـ برخورد محترمانه در امور اختلافي.
     
    <big>ـ آزادی اختيار مذهب : اصل آزادي مذهبي به‌عنوان يک اصل کلي در روابط فردي جريان خواهد داشت.
     
    <big>ـ آزادی عمل به احکام شخصيه: در مسائل مربوط به احوال شخصيه، پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي تابع مقررات مربوط به‌مذهب متبوع خود هستند؛ مگر در امور مربوط به‌نظم عمومي که قوانين جاري کشور متبوع آنان حاکم خواهد بود.
     
    <big>ـ لزوم اهتمام همة مسلمانان به ابعاد عملي تکريم ودوستي و تبلور ارزش های آن.
     
    === <big>فصل ششم: اهداف رسمي ===
    <big>هدف رسمي 1:
     
    <big>تلاش در راه ايجاد آشنايي، نزديکي و تفاهم بيشتر توام با احترام بين مردم ، علما، متفکران و پيشوايان مذهبي جهان در زمينه هاي فرهنگي ، اجتماعي و ....
     
    <big>هدف رسمي2:
     
    <big>گسترش انديشه تکريم در بين انديشمندان و فرهيختگان جهان و انتقال آن به عموم مردم و آگاه کردن آنان از توطئه هاي تفرقه انگيز دشمنان.
     
    <big>هدف رسمي 3:
     
    <big>تلاش براي ايجاد گفت‌وگو به عنوان ضرورى‌ترين و مؤثرترين راه تفاهم، تحکيم مناسبات ايمانى، دوستى و همکارى در مواجهه با مسائل و رخدادها در سطح جهانى .
     
    <big>هدف رسمي 4:
     
    <big>تلاش براي نزديکي و دوستي بين پيروان اديان مختلف از طريق تاکيد بر نقاط اشتراک مهم از جمله توحيد، معاد و اعتقاد به منجي و مصلح .
     
    <big>هدف رسمي 5:
     
    <big>رفع بدبيني‌ها و شبهات بين پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي.
     
    <big>هدف رسمي 6:
     
    <big>تلاش براي تصويب قانون تکريم اديان الهي در سازمان ملل و ديگر سازمان‌هاي بين‌المللي.
     
    <big>هدف رسمي 7:
     
    <big>در حوزه مذاهب اسلامي، حرکت در جهت سياست‌هاي کلي مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي براي تحقق وحدت در جهان اسلام.
     
    <big>هدف رسمي8:
     
    <big>در حوزه مذاهب اسلامي ؛ کمک به امر احيا و گسترش فرهنگ و معارف اسلامي و دفاع از حريم قرآن کريم و سنت پيامبر اکرم(ص) با همکاري مجمع جهاني تقريب مذاهب
     
    <big>اعتقاد بنياد تکريم اين است که : «انسان و جامعه اي که عزت يابد و اکرام شود، از تن دادن به خواري به دور و هميشه پيروز و سرافراز است.»
     
    == <big>اساسنامه بنياد بين المللي تکريم اديان و مذاهب ==
     
    === <big>فصل اول: کليات ===
    <big>ماده اول
     
    <big>بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب که از اين پس در اين اساسنامه بنياد تکريم ناميده مي شود، مؤسسه اي است اسلامي، علمي، فرهنگي، هنري و جهاني که کليه فعاليت‌هاي آن غير سياسي است و در سال 1396 هجري شمسي تأسيس شده که داراي شخصيت حقوقي مستقل است و طبق مقررات اين اساسنامه اداره مي شود.
     
    <big>ماده دوم
     
    <big>محل اصلي بنياد تکريم: تهران ـ خيابان آزادي- خیابان اوستا، کوچه کاظمي ـ پلاک 7 است و بر اساس ضرورت در نقاط مهم ايران و ساير کشورهاي جهان شعب يا دفاتري تأسيس مي کند.
     
    <big>ماده سوم
     
    <big>زمان فعاليت بنياد نامحدود است.
     
    === <big>فصل دوم: اهداف ===
    <big>ماده چهارم
     
    <big>بنياد تکريم براي رسيدن به اهداف زير فعاليت مي‌کند:
     
    <big>الف ـ تلاش در راه ايجاد آشنايي دوستي و تفاهم بيشتر بين مردم، علما، متفکران و پيشوايان مذهبي جهان در زمينه هاي اجتماعي ، فرهنگي و اعتقادي و ارائه نظامي از فضائل و رذائل به‌عنوان يک نظام اخلاقي براي زندگي همه افراد در جهان
     
    <big>ب ـ گسترش انديشة تکريم بين مردم ، انديشمندان و فرهيختگان جهان و انتقال آن به عموم مردم و آگاه کردن آنان از توطئه هاي تفرقه انگيز دشمنان
     
    <big>ج - معرفي و نمايش چهره رحماني اسلام براي همه اديان و مبارزه فرهنگي با اسلام هراسي در کشورهاي مختلف
     
    <big>د - رفع بدبيني ها و شبهات بين پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي
     
    <big>ه- فراهم کردن زمينه زندگي توام با صلح و دوستي و آرامش براي همه مردم جهان
     
    <big>و ـ تلاش براي تصويب قانون تکريم اديان الهي در سازمان‌هاي بين‌المللي
     
    <big>ح ـ در حوزه مذاهب اسلامي ؛ حرکت در جهت سياست‌هاي کلي مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي براي تحقق وحدت در جهان اسلام
     
    <big>ط ـ در حوزه مذاهب اسلامي ؛ کمک به امر احيا و گسترش فرهنگ و معارف اسلامي و دفاع از حريم قرآن کريم و سنت پيامبر اکرم(ص.) با همکاري مجمع جهاني تقريب مذاهب
     
    <big>تبصرة 1: بنياد تکريم مؤسسة غير انتفاعي و غير دولتي است.
     
    === <big>فصل سوم: اصول حاکم ===
    <big>1- ما معتقديم همه پيامبران جزء مصلحان محسوب مي‌شوند و اگر چه خداوند برخي از آن‌ها را بر بعضي ديگر برتري داده است، اما اين برتري فقط در پيشگاه خداوند است و مردم بايد به‌همه پيامبران ايمان داشته و تفاوتي ميان ايشان قائل نباشند و اگر به‌غير اين بينديشند، بر خلاف دستور خداوند عمل کرده اند.
     
    <big>2- اهانت به‌هر کدام از پيامبران و پيروان آنان به‌منزله توهين به‌مصلحان جهان است . آن‌هايي که از دين براى تفرقه استفاده مى‌کنند، دين‌دار نيستند و دين را در خدمت قدرت طلبى خود قرار مى‌دهند.
     
    <big>در طول تاريخ اديان الهى، گرايشات فراوانى وجود داشته است که از هر فرصتى با نام دين براى نفى ديگران و تسلط خود استفاده کرده‌اند درحالى‌که اصول اديان الهى بر تفاهم و تعادل استوار است.
     
    <big>3- ما از دخالت هدفمند رهبران دينى و انديشمندان ديني در مهار بحران‌هاى بين‌المللى و جلوگيرى از جريحه دار شدن عواطف مؤمنين و احياى ارزش‌هاى اخلاقى و فضيلت‌هاى دينى، استقبال کرده، معتقديم نقش آنان در آينده بشريت نبايد صرفاً به‌جنبه هاى اخلاق فردى منحصر شود.
     
    <big>4- ما بر اين باوريم که تعامل پيروان اديان و مذاهب بدون تدوين قوانين حقوقى ممکن نخواهد بود.
     
    <big>5- تشکيل سمينارها تمهيدى براى نيل به اهداف حقوقى است. تحرير قوانين حقوقى منوط به@تصويب اصول و مبانى آن است و اصول ارزشى قوانين حقوقى را عدالت، آزادى بيان، استقلال، امنيت، حقوق طبيعى انسان، نفى خشونت و سپس تفاهم بر تفسير مشترک از اين مبانى تشکيل مى‌دهد.
     
    <big>اصل گفت‌وگوي همراه با محبت هم‌چنان ضرورى‌ترين و مؤثرترين راه تفاهم، تحکيم مناسبات ايمانى، دوستى و همکارى مؤمنين در مواجهه با مسائل و رخدادها در سطح جهانى است و تنها شرط آن احترام متقابل و موضع برابر و اصالت عدالت در برابر زور است.
     
    === <big>فصل چهارم: راه کارها ===
    <big>ماده پنجم
     
    <big>بنياد تکريم اهداف خود را از راه هاي زير تحقق مي بخشد:
     
    <big>الف ـ شناسايي و ارتباط با جمعيت‌ها و انجمن‌ها و شخصيت‌هاي گوناگون در سراسر جهان به‌منظور  ايجاد زمينه فعاليت‌هاي مشترک.
     
    <big>ب ـ تحقيق، تأليف، نشر و توزيع کتب ، مطبوعات ، فيلم و توليدات چند رسانه‌اي در حوزه تحقيقات و بررسي‌هاي علمي و اجتماعي مناسب در زمينه موضوعات مورد بحث و نوآوري در شيوه هاي تبليغات.
     
    <big>ج ـ تشويق ايجاد و گسترش فعاليت‌هاي دانشگاهي و حوزوي در اين زمينه .
     
    <big>د ـ شناسايي افراد نخبه در حوزه هاي مختلف علمي، فرهنگي، هنري، اجتماعي و ورزشي براي معرفي به‌عنوان سفيران صلح و دوستي بنياد در سراسر جهان.
     
    <big>ه ـ برگزاري کنفرانس، همايش، گردهمايى و حضور و شرکت در مجامع مناسب.
     
    <big>وـ  عضويت در مجامع بين‌المللي از قبيل سازمان ملل متحد (بخش سازمان هاي غير دولتي) و سازمان کنفرانس اسلامي و ...
     
    <big>ز- کليه فعاليت‌ها در حوزه هاي علمي، فرهنگي، هنري، آموزشي، درماني و گردشگري که باعث نزديکي و صلح و دوستي بين پيروان اديان و مذاهب گردد.
     
    <big>ح ـ تأسيس مراکز، شعب و نمايندگي و جماعت‌هاي تکريمي در مناطق مختلف ايران و جهان.
     
    === <big>فصل پنجم: ارکان ===
    <big>ماده ششم
     
    <big>ارکان بنياد تکريم عبارت است از:
     
    <big>الف ـ هيات مديره
     
    <big>ب- شوراي عالي
     
    <big>ج ـ دبير کل
     
    <big>د – مجمع عمومي
     
    === <big>فصل ششم: هيات مديره ===
    <big>ماده هفتم
     
    <big>اعضاي هيات مديره از ميان هيات موسس بنياد تکريم انتخاب مي‌شوند و پس از انتخاب هيات مديره ساير اعضاي هيات موسس مسئوليتي در بنياد نخواهند داشت .
     
    <big>تبصره 2: دبيرکل، عضو هيات مديره و هيات موسس خواهد بود.
     
    <big>تبصره 3: هر يک از اعضاي هيات مديره عضو شوراي‌عالي و عضو مجمع عمومي بنياد تکريم نيز هستند و تعداد اعضاي هيات مديره 5 نفر و دو نفر علي‌البدل مي‌باشند.
     
    <big>تبصره 4: در صورتي‌که يکي از اعضاي هيات مديره امکان فعاليت و حضور نداشته باشد به‌پيشنهاد دبيرکل و موافقت اعضاء هيات مديره نفر جديد جايگزين مي‌شود.
     
    === <big>فصل هفتم: شورای عالي ===
    <big>الف ـ تشکيل شورای عالي
     
    <big>ماده هشتم
     
    <big>اعضاي اين شورا در حال حاضر 15 نفر مي‌باشند.
     
    <big>تبصره 5: دبيرکل، عضو شوراي عالي خواهد بود.
     
    <big>تبصره 6: انتصاب مجدد اعضاي شوراي عالي بلا مانع است.
     
    <big>ماده نهم
     
    <big>شوراي عالي در حدود اختيارات و مسؤوليت‌هاي محوله، مسؤول و پاسخگوست.
     
    <big>ماده دهم
     
    <big>تعداد اعضاي شوراي عالي حداقل 9 نفر و حداکثر 15 نفر است.
     
    <big>ماده يازدهم
     
    <big>رياست شوراي‌عالي با رئيس هيات مديره هست و با تصويب اکثريت اعضاي شوراي عالي يک نفر به‌عنوان نايب رئيس به‌مدت دو سال انتخاب خواهند شد.
     
    <big>تبصره 7: شوراي‌عالي يک نفر را به‌عنوان دبير جلسات انتخاب خواهد کرد.
     
    <big>ماده دوازدهم
     
    <big>جلسات شوراي‌عالي با حضور اکثريت اعضاي رسميت پيدا مي‌کند و مصوبات آنان با اکثريت حاضران معتبر است.
     
    <big>ماده سيزدهم
     
    <big>دعوت به‌جلسات به‌عهده دبيرکل است و در صورت لزوم، به‌درخواست رئيس يا يک سوم اعضاي موجود در ايران جلسات تشکيل مي‌شود و دعوت براي تشکيل هر يک از جلسات مجمع عمومي يا
     
    <big>شوراي‌عالي به‌وسيله نامه خصوصي به‌عمل مي‌آيد .
     
    <big>ماده چهاردهم
     
    <big>قبول استعفا، عزل و يا جاي‌گزيني هر يک از اعضاي شوراي عالي با رئيس شوراي عالي و پذيرفتن دبير کل است.
     
    <big>تبصره 8: غيبت چهار جلسه متوالي و غير موجه اعضا به منزله استعفا از عضويت است.
     
    <big>'''ب : وظايف و اختيارات'''
     
    <big>ماده پانزدهم
     
    <big>وظايف و اختيارات شوراي‌عالي بنياد تکريم عبارت است از:
     
    <big>1ـ تصويب آيين نامه داخلي شوراي‌عالي و آيين‌نامه هاي بنياد تکريم
     
    <big>2ـ تصويب سياست‌ها و برنامه هاي بنيا تکريم
     
    <big>3ـ انتخاب ساير اعضاي مجمع عمومي و انجام هرگونه تغييري در آنان
     
    <big>4ـ پيشنهاد هرگونه تغيير در اساسنامه بنياد تکريم
     
    <big>5ـ پيشنهاد يک نفر از ميان هيات موسس به‌عنوان دبيرکل بنياد تکريم جهت تصويب
     
    <big>6ـ تصويب تأسيس مراکز، شعب و دفاتر نمايندگي بنياد تکريم در سراسر جهان
     
    <big>7ـ تشکيل کميته هاي تخصصي، عنداللزوم
     
    <big>8ـ تصويب تشکيلات بنياد تکريم
     
    <big>9ـ تصويب بودجه و هزينه هاي سالانه بنياد تکريم و اهتمام در تأمين نيازهاي مالي بنياد تکريم
     
    <big>10ـ نظارت بر حسن اجراي فعاليت‌هاي بنياد تکريم
     
    <big>11ـ بازرسي از نحوة فعاليت‌هاي بنياد تکريم
     
    <big>12ـ پيگيري اجراي مصوبات مجمع عمومي
     
    <big>13ـ تصويب رؤساي شعب و نمايندگي‌هاي مجمع در ايران و ساير کشورهاي جهان
     
    <big>14_ موافقت با نفرات معرفي شده به عنوان مستشاري و سفيران صلح و دوستي که از سوي دبير کل يا رئيس هيات مديره معرفي مي‌شوند
     
    <big>تبصره 9: احکام مشاورين و مستشارين از سوي رئيس هيات مديره صادر مي‌شود و احکام سفيران توسط رئيس هيات مديره و دبير کل صادر مي‌شود.
     
    === <big>فصل هشتم: دبيرکل (مديرعامل) ===
    <big>الف ـ انتخاب دبيرکل
     
    <big>ماده شانزدهم
     
    <big>دبيرکل، عالي‌ترين مسئول اجرايي بنياد تکريم است که با پيشنهاد هيات مديره به‌مدت پنج سال منصوب مي‌شود.
     
    <big>تبصره 10: قبول استعفا دبيرکل با هيات مديره است.
     
    <big>تبصره 11: در صورت موافقت هيات مديره دبيرکل مي‌تواند در دوره هاي بعد نيز مجدد انتخاب شود.
     
    <big>ماده هفدهم
     
    <big>در صورت وفات، استعفا دبيرکل يک نفر از اعضاي شوراي‌عالي با انتخاب شوراي عالي تا تعيين دبيرکل جديد عهده‌دار وظايف او خواهد بود.
     
    <big>'''ب : وظايف و اختيارات'''
     
    <big>ماده هجدهم
     
    <big>وظايف و اختيارات دبيرکل عبارت است از:
     
    <big>1 ـ پيشنهاد سياست‌ها و برنامه هاي بنياد تکريم به شوراي‌عالي
     
    <big>2 ـ پيگيري و اجراي مصوبات شوراي‌عالي
     
    <big>3 ـ مديريت و نظارت بر کليه فعاليت‌هاي اجرايي بنياد تکريم
     
    <big>4ـ دعوت به جلسات شوراي‌عالي و مجمع عمومي و ساير جلسات عمومي
     
    <big>5ـ تهيه و تدوين گزارش فعاليت‌هاي انجام شده و ارائه آن به شوراي‌عالي و بنياد عمومي جهت ارزيابي
     
    <big>6ـ تشکيل کميته هاي موقت بر حسب ضرورت
     
    <big>7ـ انتصاب معاونان بنياد تکريم با اطلاع شوراي‌عالي و رياست هيات مديره
     
    <big>8ـ انتصاب رؤساي نمايندگي‌هاي آن در داخل و خارج از کشور با تصويب شوراي‌عالي و عزل يا قبول استعفاي آنان
     
    <big>9ـ پيشنهاد بودجه و هزينه هاي سالانه بنياد تکريم به شوراي‌عالي و پي‌گيري آن از طريق مراجع ذيربط
     
    <big>10ـ امضاي موافقتنامه ها، اسناد مالي، حقوقي و ثبتي و هرگونه تغييرات مربوط و استيفاي حقوق مجمع
     
    <big>ماده نوزدهم
     
    <big>دبيرکل مي تواند بخشي از وظايف و اختيارات خود را به معاونان و مديران تفويض نمايد؛
     
    <big>به‌شرط اين‌که مخل به‌وظايف و اختيارات اساسي دبيرکل نباشد.
     
    <big>ماده بيستم
     
    <big>دبيرکل، سخنگوي بنياد تکريم بوده و در مقابل شوراي‌عالي مسئول و پاسخگوست.
     
    <big>تبصره 12: کليه اوراق و اسناد مربوط به بنياد از قبيل چک، سفته، برات، قراردادهاي تعهدآور و اسناد رسمي با امضاي دبيرکل و معاون پشتيباني و با مهر بنياد معتبر مي‌باشد.
     
    === <big>فصل نهم: مجمع عمومي ===
    <big>الف ـ تشکيل مجمع عمومي
     
    <big>ماده بيست و يکم
     
    <big>اعضاي مجمع عمومي از ميان دانشگاهيان، علما، متفکران و پيروان اديان الهي مذاهب اسلامي که موافق تکريم باشند توسط شوراي‌عالي انتخاب مي‌شوند.
     
    <big>ماده بيست و دوم
     
    <big>عضويت اعضاي مجمع عمومي قائم به‌شخص است.
     
    <big>ماده بيست و سوم
     
    <big>اجلاس مجمع عمومي با حضور اکثريت کل اعضا رسميت مي‌يابد و اعتبار مصوبات با نظر اکثريت حاضر در اجلاس خواهد بود.
     
    <big>'''ب ـ وظايف و اختيارات'''
     
    <big>ماده بيست و چهارم
     
    <big>وظايف و اختيارات مجمع عمومي عبارت است از:
     
    <big>1 ـ تصويب آيين نامه داخلي مجمع عمومي.
     
    <big>2 ـ بررسي و اظهار نظر در مورد گزارش دبيرکل از فعاليت‌هاي انجام شده.
     
    <big>3 ـ بررسي و تصميم گيري دربارة مسائل ارجاعي از طرف شوراي‌عالي.
     
    <big>4ـ بررسي مسائل و مشکلات کلي جوامع اسلامي و ارائه راه حل ها.
     
    === <big>فصل دهم: منابع مالي ===
    <big>ماده بيست و پنجم
     
    <big>منابع مالي بنياد تکريم عبارت است از:
     
    <big>ـ موقوفات، نذورات و کمک‌هاي دريافتي از محل وجوهات شرعيه ، هديه، اعانه
     
    <big>- وقف و حبس.
     
    <big>ـ هبه و کمک بلاعوض اشخاص حقيقي و حقوقي اعم از داخلي و خارجي و دولتي و غير دولتي.
     
    <big>ـ دريافت وام با تصويب شوراي عالي از منابع مختلف در مواقع ضروري
     
    <big>ـ درآمدهاي متفرقه
     
    <big>- در آمدهاي حاصل از فعاليت‌هاي اقتصادي
     
    <big>ـ ساير درآمدهايي که منابع آن به‌تصويب شوراي‌عالي برسد.
     
    === <big>فصل يازدهم: متفرقه ===
    <big>ماده بيست و ششم
     
    <big>در صورت انحلال بنياد تکريم، کليه اموال منقول و غير منقول آن جهت صرف در امور خيريه قرار مي‌گيرد.
     
    <big>ماده بيست و هفتم


    رويکرد جديدي که در جهان امروز پديد آمده است مي‌طلبد تا اديان توحيدي، نقاط مشترک، اساسي و توحيد محوري را سرلوحه کار خود قرار دهند و همه در مقابل آسيب‌ها، زشتي‌ها و مسائلي که در مقابله با اديان قرار دارد بايستند به‌همين دليل بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب با هدف دوستي و مودت و پرداختن به اشتراکات، تقويت نقاط مثبت و مقابله با آسيب‌ها و ترويج صلح جهاني راه اندازي شده است . بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب به‌طور رسمي در سال 1396 هجري شمسي آغاز به‌کار کرد.
    <big>اين اساسنامه در يازده فصل و بيست و هفت ماده و دوازده تبصره به پيشنهاد دبيرکل در تاريخ 1396/5/20به تصويب شوراي‌عالي بنياد رسيد.
    شورای‌عالي مجمع، در اولين گام، اساسنامه و ساختار بنياد را تصويب نمود و ارکان آن‌را بر پنج محور مذهبي، علمي و فرهنگي و ارتباطات داخلي و بين‌المللي بنا گذاشت.
    </big>

    نسخهٔ ‏۷ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۱۳

    بنياد بين المللي تکريم اديان و مذاهب
    نام اتحادیه بنياد بين المللي تکريم اديان و مذاهب
    زمان فعالیت نامحدود
    زبان های رسمی فارسی، عربی و انگلیسی
    دبیرخانه ایران - تهران
    مدیرعامل و دبیرکل محمد مهدی مومنی‌ها
    اعضای هیئت مؤسس ایرانی عليرضا ابوالفضلي، سيد مجتبي اکرمي، محمدعلي مومني ها، محمد صادق حسنوند، حسين مومني ها، سميه السادات تقوي و محمدرضا شيشه گر
    پروانۀ فعالیت از سوی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
    ناظر معاونت امور اجتماعی
    تاریخ تصویب اساسنامه 1396/05/20

    وَ لَقَدْ کَرّمْنا بَني آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطّيّباتِ وَ فَضّلْناهُمْ عَلي کَثيرٍ مِمّنْ خَلَقْنا تَفْضيلاً. (اسراء:70 )

    و به‌راستي ما فرزندان آدم را گرامي داشتيم و آنان را در خشکي و دريا نشانديم و از چيزهای پاکيزه به ايشان روزی داديم و آن‌ها را بر بسياری از آفريده‌های خود برتری داديم.

    دين مبين اسلام تاکيد فراواني بر تکريم اديان الهي دارد، براساس آموزه‌هاي اسلامي، همه اديان الهي، ارائه الگوي زندگي خوب ، مبتني بر معنويت را به انسان‌ها هديه و ارائه مي‌کنند و اين موضوع از اهداف اصلي همه اديان توحيدي است.

    "دين اسلام، بعد از اين‌که بر منشاء الهي بودن همه اديان صاحب کتاب و شريعت، تاکيد مي‌ورزد، شرايطي را تبيين مي‌نمايد که اگر اهل کتاب به آن‌ها توجه نمايند و مسلمانان بر آن اساس عمل کنند، جهاني خالي از عداوت و مملو از آرامش و صلح، شکل مي‌گيرد. (آل عمران،46) يعني:«اي اهل کتاب بيائيد از کلمه حقي که ميان ما و شما يکسان است پيروي کنيم و به‌جز خداي يکتا را نپرستيم و چيزي را با او شريک قرار ندهيم و برخي، برخي را به‌جاي خدا به‌ربوبيت نگيريم» از آنجا که قرآن کريم مورد تصديق اديان الهي است و همه کتب آسماني مصدق يکديگرند، موجبي براي اختلاف وجود ندارد. (مکارم شيرازي،2/054) زماني‌که پيامبر گرامي اسلام(ص) بعد از ماجراي حديبيه نامه‌هايي به سران حکومت‌هاي بزرگ جهان مانند مقوقس زمام‌دار مصر و هرقل پادشاه روم و کسري پادشاه ايران نوشت، به آيه مذکور(آل عمران،46)اشاره کرد- يعني اصل مهمي که حلقه اتصال همه اديان آسماني است که همان اصل توحيد است- اين نشان مي‌دهد که صلح‌طلبي اسلام ريشه در عصر پيامبر(ص) دارد. اين هدف را اديان الهي از طريق معنا بخشيدن به‌زندگي انجام مي‌دهند، اديان الهي به‌حيات پس از مرگ تاکيد دارند و خداگرايي همراه با معاد گرايي و عقباگرايي از جمله آموزه‌هاي همه اديان توحيدي است. از اين‌رو اديان به‌ما گوشزد مي‌کنند که در اين مسير بايد به‌عدالت عمل کنيم و از عدالت جانب‌داري کنيم. عدالت‌ طلبي ويژگي مشترک همه اديان الهي است.اديان الهي از طريق ارائه نظامي از فضائل و رذائل به‌عنوان يک نظام اخلاقي به‌زندگي انسان‌ها معنا مي‌بخشند. پيامبران الهي از دو طريق به اصلاح رفتار انسان‌ها اقدام کردند: اول اصلاح انگيزه ها و دوم اصلاح انديشه ها، که در قرآن کريم با تعبير: «يزکيهم و يعلمهم الکتاب و الحکمه» بيان شده است؛ و مي‌دانيم که رفتار انسان را همين انگيزه و انديشه است که مي‌سازد.اگر ما به‌سخنان اديان الهي و رسولان الهي عمل کنيم زندگي پاکي خواهيم داشت. از اين زندگي پاک در قرآن کريم با عنوان «حياه طيبه» ياد شده است .

    ارتباط بين اديان و مذاهب ، موضوع مهم و مطلوب تلقي مي‌شود و هر جامعه‌اي که از گروه‌هاي مذهبي مختلف تشکيل شده است، بايد قواعدي براي همکاري وضع کند که مانع از تفرقه مذهبي گردد. هم‌چنين اديان الهي مي‌گويند که در مسير رشد حرکت کنيم و از اغوا و فريب يکديگر بپرهيزيم.

    ارتباط بين اديان را مي‌توان نه به‌معناي چالش با عقايد ديگران، بلکه صرفاً به‌عنوان تبادل ايده‌ها و نظرها تلقي کرد. بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب در صدد پرداختن به اين مسئلة نظري و ربط دادن آن به داده‌هاي عملي در جهت گسترش ارتباط بين مسلمانان و ساير اديان الهي فعاليت مي‌کند. يکي از موضوعاتي که در خصوص ارتباط با اديان مي‌بايست به آن توجه ويژه داشت موضوع “موعودآخرين” و “منجي آخرالزمان” است که با عناويني هم‌چون کالکي، بوداي پنجم، سوشيانس، مسيحا، پسر انسان و،... در همه اديان وجود دارد که براي نجات جهانيان است. ماحصل اينکه هر چند تعابير و گونه‌هاي منجي باوري در اديان متفاوت است ليکن يک نقطه اشتراک مهم در همه اديان بزرگ وجود دارد و آن‌چيزي جز ايمان و اميد به‌ظهور منجي آخرالزمان نيست.

    يکي از اهداف اين بنياد تلاش براي تصويب قانون تکريم اديان الهي در سازمان ملل و ديگر سازمان‌هاي بين‌المللي است تا شاهد شکوفايي هر چه بيشتر همه انسان‌ها از طريق عمل به‌دستورات اديان الهي باشيم و اعتقاد قوي داريم که "جامعه‌اي در سايه رحمت حق رشد مي‌کند که امورش بر مبناي تکريم باشد." که در منطق سيره نبوي، به احترام و تکريم انسان‌ها بسيار سفارش شده است.

    در کنار احترام و تکريم به‌کليه اديان آسماني، مسأله وحدت و تکريم مذاهب اسلامي نيز از ديرباز همواره جزء اهداف و آمال آزاد انديشان، متفکران و شخصيت‌هاي مصلح سياسي و مذهبي بوده و تلاش براي تحقق آن در اعصار گوناگون، با فراز و نشيب فراوان روبه‌رو گرديده است. وحدت ميان مذاهب اسلامي نيز امري حياتي است؛ امت مسلمان، از هر فرقه و مذهبي، پايبند به اصول اساسي دين مبين اسلام هستند که در ميان همه آنان يکسان است و فرقه‌هاي مختلف اسلامي حتي در بسياري از فروع نيز با يکديگر مشترکند و اختلاف ميان مسلمانان، روزنه و محل نفوذي است براي بهره‌برداري مخالفان و دشمنان اسلام. در طول تاريخ، همواره شاهد بوده‌ايم هر جا استعمار بر آن شده است تا ضرب‌هاي به مسلمين بزند، مهم‌ترين ابزارش دميدن بر خاکستر اختلافات و شعله‌ور ساختن تعصبات مذهبي ميان اقوام و جوامع اسلامي بوده است.

    اهتمام ويژه امام راحل به انديشه راهبردي وحدت موجب شد اين موضوع در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران نيز تبلور يابد؛ امام خميني (ره) همواره بر اتحاد و احترام اديان و مذاهب و رعايت حقوق آن‌ها تاکيد داشتند و در ادامه نيز رهبر معظم انقلاب حضرت آيت الله خامنه ای نيز به اين موضوع توجه ويژه داشتند.رويکرد جديدي که در جهان امروز پديد آمده است مي‌طلبد تا اديان توحيدي، نقاط مشترک، اساسي و توحيد محوري را سرلوحه کار خود قرار دهند و همه در مقابل آسيب‌ها، زشتي‌ها و مسائلي که در مقابله با اديان قرار دارد بايستند به‌همين دليل بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب با هدف دوستي و مودت و پرداختن به اشتراکات، تقويت نقاط مثبت و مقابله با آسيب‌ها و ترويج صلح جهاني راه اندازي شده است . بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب به‌طور رسمي در سال 1396 هجري شمسي آغاز به‌کار کرد. شورای‌عالي مجمع، در اولين گام، اساسنامه و ساختار بنياد را تصويب نمود و ارکان آن‌را بر پنج محور مذهبي، علمي و فرهنگي و ارتباطات داخلي و بين‌المللي بنا گذاشت.

    اهداف استراتژی بنياد

    فصل اول: مفاهيم اختصاصي

    1- تکريم

    واژه «تکريم» در لغت به‌معناي گرامي داشتن، احترام کردن و نيکويي رساندن به انسان است و در اصطلاح، برخوردها، رفتارها و روابط مبتني بر ارج نهادن انسان‌ها به يکديگر را تکريم گويند.

    از نظر بنياد بين المللي تکريم اديان الهي و مذاهب اسلامي، تکريم عبارت است از: گرامي داشتن و رعايت حرمت و احترام پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي براي شناخت يکديگر به‌منظور دست‌يابي به اخوت و صلح بر اساس اصول مسلم و مشترکات اديان الهي .

    2- اديان الهي

    اديان جهان را تحت دو عنوان کلي اديان ابراهيمي و اديان غير ابراهيمي برشمرده و تاکيد بر اديان ابراهيمي

    مي‌باشد ولي ساير اديان جهان از جمله دين زرتشتي نيز مورد نظر اين بنياد است.

    اديان ابراهيمي: به ادياني، دين ابراهيمي اطلاق مي‌شود که بعد از حضرت ابراهيم (عليه السّلام ) توسط پيامبران الهي براي بشر، آورده شده است. مانند اسلام ، مسيحيت، يهوديت و ...

    3ـ مذاهب اسلامي

    مقصود از مذاهب اسلامي آن دسته از مکاتب فقهي معروف اسلامي هستند که داراي نظام اجتهادي منسجم و مستند به کتاب و سنت مي‌باشند. از نظر بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب ، اين مذاهب فقهي به‌رسميت شناخته شده عبارت‌اند از: مذهب حنفي، شافعي، مالکي و حنبلي از اهل سنت و مذهب اثني عشري و زيدي از شيعه.

    فصل دوم: مباني تکريم

    موضوع تکريم بين اديان و مذاهب بر مباني و اصولي کلي استوار است که مهم‌ترين آن‌ها عبارت است از:

    1- قرآن کريم و سنت شريف نبوي (دو منبع اساسي براي شريعت اسلام) که تاکيد فراواني بر تکريم اديان و پيروان اديان الهي دارند.

    2- ايمان به اصول و ارکان زير ملاک است:

    الف ـ ايمان به وحدانيت خداوند تعالي (توحيد) براي همه اديان الهي

    ب ـ ايمان به معاد براي همه اديان الهي

    ج – ايمان به منجي به‌عنوان نقطه اشتراک مهم در همه اديان بزرگ

    د ـ ايمان به نبوت و خاتميت رسول اکرم حضرت محمد(صلي الله عليه و آله وسلم) و سنت پيامبر به‌عنوان يکي از منابع اصلي دين اسلام براي مذاهب مختلف اسلامي

    ه ـ ايمان به قرآن کريم و مفاهيم و احکام آن به‌عنوان اولين منبع دين اسلام براي مذاهب مختلف اسلامي

    3- اصل دوستي و تکريم خدا پرستان، مبنايي کلي براي تعامل بين پيروان همه اديان الهي است.

    4- بنيان‌هاي نظري، تاريخي، اجتماعي، سياسي و تمدني صلح از منظر اديان و با رويکردي اخلاقي در صدد ارتقاء نقش آفريني اديان در صلح جهاني و منطقه‌اي مي‌باشد .

    5- وحدت اسلامي و اصل برادري اسلامي مبنايي کلي براي تعامل بين مسلمانان است و يکي از ويژگي‌هاي امت اسلامي در قرآن مجيد و از اصول بسيار مهم آن است.

    فصل سوم: رسالت و چشم انداز بنياد

    رسالت بنياد بين المللي تکريم عبارت است از: ارتقاي سطح آشنايي و آگاهي و تعميق تفاهم، دوستي، احترام و محبت بين پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي و تقويت احترام متقابل و تحکيم رشته‌هاي اخوت بين دين‌داران جهان و در بين مسلمانان بدون هيچ‌گونه تمايزي از لحاظ تعلقات فرقه‌اي، قومي يا ملي آنان به‌منظور رسيدن به صلح و آرامش .

    1- ارائه نظامي از فضائل و رذائل به‌عنوان يک نظام اخلاقي براي زندگي همه افراد در جهان.

    2- فراهم کردن زمينه زندگي توام با صلح و دوستي و آرامش براي همه مردم جهان.

    3- تلاش براي نزديکي و دوستي بين پيروان اديان مختلف از طريق تاکيد بر نقاط اشتراک مهم از جمله توحيد، معاد و اعتقاد به منجي .

    4- معرفي چهره رحماني اسلام و مبارزه فرهنگي با اسلام هراسي در کشورهاي مختلف.

    5- تلاش براي به حداقل رساندن اختلافات بين مسلمانان با ساير اديان.

    6- گسترش هم‌بستگي موجود ميان مذاهب اسلامي و تمام مسلمانان.

    فصل چهارم : زمينه های تکريم

    زمينه هاي تکريم اديان الهي و مذاهب اسلامي، تمام ابعاد زندگي پيروان را در بر می‌گیرد. از آن جمله است:

    اعتقادات

    همة اديان به توحيد و معاد اعتقاد دارند هم‌چنين مذاهب اسلامي به اصول اعتقادي (توحيد، نبوت، معاد و…) و ارکان اسلام باور مشترک و واحدي دارند و اختلاف در فروعات آن خللي به اصل دوستي و برادري وارد نمي‌سازد.

    اخلاق و ارزش ها

    افزون بر دردها و دغدغه هاي مشترک ميان اديان، اديان تعاليم و آموزه هاي مشترک هم دارند، اخلاقيات مشترک، و قلمروهاي واحد اديان، قادر خواهند بود که زمينه گفتمان اديان و ديالوگ را فراهم سازد و در زدودن مفاسد اخلاقي از چهره جامعه، رسيدگي به وضعيت مستمندان و استقرار عدالت در ميان ابناي بشر، نقش آفرين باشند. به‌همين جهت معنويت در اديان، نحوه مواجهه است با جهان هستي که فراورده اش اين است که حالت‌هاي نامطلوب فساد اجتماعي، وجود توده هاي فقير اجتماعي و تضاد کشنده تاريخي، هرگز از نظر اديان، امر مطلوب و پذيرفته شده‌اي نبوده و نيست. عدالت، احسان و محبت، باتفاوت‌هاي جزئي، آموزه اصلي اديان آسماني است.

    عدالت، يعني بخشيدن حقوق جامعه به آنان و استيفاي حق خود از ديگران.

    احسان، يعني صرف نمودن از بخشي از حق خود، جهت کمال ديگران.

    محبت يعني کششي دروني براي تکامل بخشي به ديگران.

    در واقع اين آموزه ها، آموزه هاي مشترک اخلاقي اديانند که قادر است بر همه افراد و آحاد جامعه اثر گذار باشند و زمينه تنش‌هاي تاريخي، اجتماعي را از بين ببرند. اين آموزه ها هم‌چنين پيامي را به جهان منتقل مي‌سازند که معنويت و اخلاق در اديان نهادينه شده است و بنا بر اين راه نجات بشريت معاصر، اين است که فلاح، رستگاري و نجات خود را در اديان جستجو کنند و به‌طور کلي در دين، به‌عنوان پل ارتباطي و عامل پيوند جهان فرازين با جهان و عالم موجود انساني.

    به‌هر حال علاوه بر دغدغه هاي مشترک ميان اديان، اديان، تعاليم و آموزه هاي مشترک هم دارند که مي‌توان مشترکات اديان را در نظام ارزش‌ها و اخلاق اين‌گونه بيان نمود.

    مذاهب اسلامي نيز در زمينة اخلاق فردي و اجتماعي و فرهنگ اسلامي اختلافي ندارند و پيامبر اکرم الگوي اخلاقي همة مسلمانان است.

    بدون شک، مسلمانان در وحدت مسير تاريخي اسلام در مقاطع اساسي آن اتفاق نظر دارند و اختلافات فرعي و جزئي را مي‌توان در جوّي آرام مطرح ساخت و در موارد بسياري به اتفاق نظر رسيد. لذا نبايد اختلاف نظرها آثار منفي بر روند کنوني امت اسلامي بگذارد.

    موضع گيری های سياسي موحدان

    طبيعي است که همة موحدان و آزادي خواهان و مسلمانان ، دشمنان مشترکي دارند که مي‌بايست در برابر آنان هم‌چون بنياني مرصوص و در صفي واحد استوار بايستند.

    فصل پنجم: اصول و ارزش ها

    بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب در حرکت اصلاحي و برنامه‌ها به اين اصول و ارزش‌ها پايبند است:

    ـ ضرورت هم‌کاری همه جانبه و نزديکي در موضوعات مورد اتفاق مسلمانان و پيروان ساير اديان.

    تاکيد بر نقاط اشتراک مهم از جمله توحيد ، معاد و اعتقاد به‌منجي و مصلح .

    ـ حل اختلافات از طريق گفت‌وگوی سالم و رعايت آداب آن: بر اساس آية شريفة «فبشر عباد الذين يستمعون القول فيتبعون احسنه» قرآن کريم مسلمانان را به گفت‌وگوي مسالمت آميز و بدون هياهو با کفار و اهل کتاب، براي رسيدن به حقيقت، دعوت کرده است.

    ـ پرهيز از نسبت دادن کفر و فسق و بدعت به يکديگر.

    نبايد کسي را به‌علت لوازم سخن يا اعتقادش که از نظر ما به انکار اصول دين منتهي مي‌شود، تکفير نماييم، زيرا ممکن است او به اين لوازم اعتقاد نداشته باشد.

    ـ لزوم موضع‌گيری هماهنگ و واحد در برابر دشمنان .

    ـ برخورد محترمانه در امور اختلافي.

    ـ آزادی اختيار مذهب : اصل آزادي مذهبي به‌عنوان يک اصل کلي در روابط فردي جريان خواهد داشت.

    ـ آزادی عمل به احکام شخصيه: در مسائل مربوط به احوال شخصيه، پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي تابع مقررات مربوط به‌مذهب متبوع خود هستند؛ مگر در امور مربوط به‌نظم عمومي که قوانين جاري کشور متبوع آنان حاکم خواهد بود.

    ـ لزوم اهتمام همة مسلمانان به ابعاد عملي تکريم ودوستي و تبلور ارزش های آن.

    فصل ششم: اهداف رسمي

    هدف رسمي 1:

    تلاش در راه ايجاد آشنايي، نزديکي و تفاهم بيشتر توام با احترام بين مردم ، علما، متفکران و پيشوايان مذهبي جهان در زمينه هاي فرهنگي ، اجتماعي و ....

    هدف رسمي2:

    گسترش انديشه تکريم در بين انديشمندان و فرهيختگان جهان و انتقال آن به عموم مردم و آگاه کردن آنان از توطئه هاي تفرقه انگيز دشمنان.

    هدف رسمي 3:

    تلاش براي ايجاد گفت‌وگو به عنوان ضرورى‌ترين و مؤثرترين راه تفاهم، تحکيم مناسبات ايمانى، دوستى و همکارى در مواجهه با مسائل و رخدادها در سطح جهانى .

    هدف رسمي 4:

    تلاش براي نزديکي و دوستي بين پيروان اديان مختلف از طريق تاکيد بر نقاط اشتراک مهم از جمله توحيد، معاد و اعتقاد به منجي و مصلح .

    هدف رسمي 5:

    رفع بدبيني‌ها و شبهات بين پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي.

    هدف رسمي 6:

    تلاش براي تصويب قانون تکريم اديان الهي در سازمان ملل و ديگر سازمان‌هاي بين‌المللي.

    هدف رسمي 7:

    در حوزه مذاهب اسلامي، حرکت در جهت سياست‌هاي کلي مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي براي تحقق وحدت در جهان اسلام.

    هدف رسمي8:

    در حوزه مذاهب اسلامي ؛ کمک به امر احيا و گسترش فرهنگ و معارف اسلامي و دفاع از حريم قرآن کريم و سنت پيامبر اکرم(ص) با همکاري مجمع جهاني تقريب مذاهب

    اعتقاد بنياد تکريم اين است که : «انسان و جامعه اي که عزت يابد و اکرام شود، از تن دادن به خواري به دور و هميشه پيروز و سرافراز است.»

    اساسنامه بنياد بين المللي تکريم اديان و مذاهب

    فصل اول: کليات

    ماده اول

    بنياد بين‌المللي تکريم اديان و مذاهب که از اين پس در اين اساسنامه بنياد تکريم ناميده مي شود، مؤسسه اي است اسلامي، علمي، فرهنگي، هنري و جهاني که کليه فعاليت‌هاي آن غير سياسي است و در سال 1396 هجري شمسي تأسيس شده که داراي شخصيت حقوقي مستقل است و طبق مقررات اين اساسنامه اداره مي شود.

    ماده دوم

    محل اصلي بنياد تکريم: تهران ـ خيابان آزادي- خیابان اوستا، کوچه کاظمي ـ پلاک 7 است و بر اساس ضرورت در نقاط مهم ايران و ساير کشورهاي جهان شعب يا دفاتري تأسيس مي کند.

    ماده سوم

    زمان فعاليت بنياد نامحدود است.

    فصل دوم: اهداف

    ماده چهارم

    بنياد تکريم براي رسيدن به اهداف زير فعاليت مي‌کند:

    الف ـ تلاش در راه ايجاد آشنايي دوستي و تفاهم بيشتر بين مردم، علما، متفکران و پيشوايان مذهبي جهان در زمينه هاي اجتماعي ، فرهنگي و اعتقادي و ارائه نظامي از فضائل و رذائل به‌عنوان يک نظام اخلاقي براي زندگي همه افراد در جهان

    ب ـ گسترش انديشة تکريم بين مردم ، انديشمندان و فرهيختگان جهان و انتقال آن به عموم مردم و آگاه کردن آنان از توطئه هاي تفرقه انگيز دشمنان

    ج - معرفي و نمايش چهره رحماني اسلام براي همه اديان و مبارزه فرهنگي با اسلام هراسي در کشورهاي مختلف

    د - رفع بدبيني ها و شبهات بين پيروان اديان الهي و مذاهب اسلامي

    ه- فراهم کردن زمينه زندگي توام با صلح و دوستي و آرامش براي همه مردم جهان

    و ـ تلاش براي تصويب قانون تکريم اديان الهي در سازمان‌هاي بين‌المللي

    ح ـ در حوزه مذاهب اسلامي ؛ حرکت در جهت سياست‌هاي کلي مجمع جهاني تقريب مذاهب اسلامي براي تحقق وحدت در جهان اسلام

    ط ـ در حوزه مذاهب اسلامي ؛ کمک به امر احيا و گسترش فرهنگ و معارف اسلامي و دفاع از حريم قرآن کريم و سنت پيامبر اکرم(ص.) با همکاري مجمع جهاني تقريب مذاهب

    تبصرة 1: بنياد تکريم مؤسسة غير انتفاعي و غير دولتي است.

    فصل سوم: اصول حاکم

    1- ما معتقديم همه پيامبران جزء مصلحان محسوب مي‌شوند و اگر چه خداوند برخي از آن‌ها را بر بعضي ديگر برتري داده است، اما اين برتري فقط در پيشگاه خداوند است و مردم بايد به‌همه پيامبران ايمان داشته و تفاوتي ميان ايشان قائل نباشند و اگر به‌غير اين بينديشند، بر خلاف دستور خداوند عمل کرده اند.

    2- اهانت به‌هر کدام از پيامبران و پيروان آنان به‌منزله توهين به‌مصلحان جهان است . آن‌هايي که از دين براى تفرقه استفاده مى‌کنند، دين‌دار نيستند و دين را در خدمت قدرت طلبى خود قرار مى‌دهند.

    در طول تاريخ اديان الهى، گرايشات فراوانى وجود داشته است که از هر فرصتى با نام دين براى نفى ديگران و تسلط خود استفاده کرده‌اند درحالى‌که اصول اديان الهى بر تفاهم و تعادل استوار است.

    3- ما از دخالت هدفمند رهبران دينى و انديشمندان ديني در مهار بحران‌هاى بين‌المللى و جلوگيرى از جريحه دار شدن عواطف مؤمنين و احياى ارزش‌هاى اخلاقى و فضيلت‌هاى دينى، استقبال کرده، معتقديم نقش آنان در آينده بشريت نبايد صرفاً به‌جنبه هاى اخلاق فردى منحصر شود.

    4- ما بر اين باوريم که تعامل پيروان اديان و مذاهب بدون تدوين قوانين حقوقى ممکن نخواهد بود.

    5- تشکيل سمينارها تمهيدى براى نيل به اهداف حقوقى است. تحرير قوانين حقوقى منوط به@تصويب اصول و مبانى آن است و اصول ارزشى قوانين حقوقى را عدالت، آزادى بيان، استقلال، امنيت، حقوق طبيعى انسان، نفى خشونت و سپس تفاهم بر تفسير مشترک از اين مبانى تشکيل مى‌دهد.

    اصل گفت‌وگوي همراه با محبت هم‌چنان ضرورى‌ترين و مؤثرترين راه تفاهم، تحکيم مناسبات ايمانى، دوستى و همکارى مؤمنين در مواجهه با مسائل و رخدادها در سطح جهانى است و تنها شرط آن احترام متقابل و موضع برابر و اصالت عدالت در برابر زور است.

    فصل چهارم: راه کارها

    ماده پنجم

    بنياد تکريم اهداف خود را از راه هاي زير تحقق مي بخشد:

    الف ـ شناسايي و ارتباط با جمعيت‌ها و انجمن‌ها و شخصيت‌هاي گوناگون در سراسر جهان به‌منظور ايجاد زمينه فعاليت‌هاي مشترک.

    ب ـ تحقيق، تأليف، نشر و توزيع کتب ، مطبوعات ، فيلم و توليدات چند رسانه‌اي در حوزه تحقيقات و بررسي‌هاي علمي و اجتماعي مناسب در زمينه موضوعات مورد بحث و نوآوري در شيوه هاي تبليغات.

    ج ـ تشويق ايجاد و گسترش فعاليت‌هاي دانشگاهي و حوزوي در اين زمينه .

    د ـ شناسايي افراد نخبه در حوزه هاي مختلف علمي، فرهنگي، هنري، اجتماعي و ورزشي براي معرفي به‌عنوان سفيران صلح و دوستي بنياد در سراسر جهان.

    ه ـ برگزاري کنفرانس، همايش، گردهمايى و حضور و شرکت در مجامع مناسب.

    وـ عضويت در مجامع بين‌المللي از قبيل سازمان ملل متحد (بخش سازمان هاي غير دولتي) و سازمان کنفرانس اسلامي و ...

    ز- کليه فعاليت‌ها در حوزه هاي علمي، فرهنگي، هنري، آموزشي، درماني و گردشگري که باعث نزديکي و صلح و دوستي بين پيروان اديان و مذاهب گردد.

    ح ـ تأسيس مراکز، شعب و نمايندگي و جماعت‌هاي تکريمي در مناطق مختلف ايران و جهان.

    فصل پنجم: ارکان

    ماده ششم

    ارکان بنياد تکريم عبارت است از:

    الف ـ هيات مديره

    ب- شوراي عالي

    ج ـ دبير کل

    د – مجمع عمومي

    فصل ششم: هيات مديره

    ماده هفتم

    اعضاي هيات مديره از ميان هيات موسس بنياد تکريم انتخاب مي‌شوند و پس از انتخاب هيات مديره ساير اعضاي هيات موسس مسئوليتي در بنياد نخواهند داشت .

    تبصره 2: دبيرکل، عضو هيات مديره و هيات موسس خواهد بود.

    تبصره 3: هر يک از اعضاي هيات مديره عضو شوراي‌عالي و عضو مجمع عمومي بنياد تکريم نيز هستند و تعداد اعضاي هيات مديره 5 نفر و دو نفر علي‌البدل مي‌باشند.

    تبصره 4: در صورتي‌که يکي از اعضاي هيات مديره امکان فعاليت و حضور نداشته باشد به‌پيشنهاد دبيرکل و موافقت اعضاء هيات مديره نفر جديد جايگزين مي‌شود.

    فصل هفتم: شورای عالي

    الف ـ تشکيل شورای عالي

    ماده هشتم

    اعضاي اين شورا در حال حاضر 15 نفر مي‌باشند.

    تبصره 5: دبيرکل، عضو شوراي عالي خواهد بود.

    تبصره 6: انتصاب مجدد اعضاي شوراي عالي بلا مانع است.

    ماده نهم

    شوراي عالي در حدود اختيارات و مسؤوليت‌هاي محوله، مسؤول و پاسخگوست.

    ماده دهم

    تعداد اعضاي شوراي عالي حداقل 9 نفر و حداکثر 15 نفر است.

    ماده يازدهم

    رياست شوراي‌عالي با رئيس هيات مديره هست و با تصويب اکثريت اعضاي شوراي عالي يک نفر به‌عنوان نايب رئيس به‌مدت دو سال انتخاب خواهند شد.

    تبصره 7: شوراي‌عالي يک نفر را به‌عنوان دبير جلسات انتخاب خواهد کرد.

    ماده دوازدهم

    جلسات شوراي‌عالي با حضور اکثريت اعضاي رسميت پيدا مي‌کند و مصوبات آنان با اکثريت حاضران معتبر است.

    ماده سيزدهم

    دعوت به‌جلسات به‌عهده دبيرکل است و در صورت لزوم، به‌درخواست رئيس يا يک سوم اعضاي موجود در ايران جلسات تشکيل مي‌شود و دعوت براي تشکيل هر يک از جلسات مجمع عمومي يا

    شوراي‌عالي به‌وسيله نامه خصوصي به‌عمل مي‌آيد .

    ماده چهاردهم

    قبول استعفا، عزل و يا جاي‌گزيني هر يک از اعضاي شوراي عالي با رئيس شوراي عالي و پذيرفتن دبير کل است.

    تبصره 8: غيبت چهار جلسه متوالي و غير موجه اعضا به منزله استعفا از عضويت است.

    ب : وظايف و اختيارات

    ماده پانزدهم

    وظايف و اختيارات شوراي‌عالي بنياد تکريم عبارت است از:

    1ـ تصويب آيين نامه داخلي شوراي‌عالي و آيين‌نامه هاي بنياد تکريم

    2ـ تصويب سياست‌ها و برنامه هاي بنيا تکريم

    3ـ انتخاب ساير اعضاي مجمع عمومي و انجام هرگونه تغييري در آنان

    4ـ پيشنهاد هرگونه تغيير در اساسنامه بنياد تکريم

    5ـ پيشنهاد يک نفر از ميان هيات موسس به‌عنوان دبيرکل بنياد تکريم جهت تصويب

    6ـ تصويب تأسيس مراکز، شعب و دفاتر نمايندگي بنياد تکريم در سراسر جهان

    7ـ تشکيل کميته هاي تخصصي، عنداللزوم

    8ـ تصويب تشکيلات بنياد تکريم

    9ـ تصويب بودجه و هزينه هاي سالانه بنياد تکريم و اهتمام در تأمين نيازهاي مالي بنياد تکريم

    10ـ نظارت بر حسن اجراي فعاليت‌هاي بنياد تکريم

    11ـ بازرسي از نحوة فعاليت‌هاي بنياد تکريم

    12ـ پيگيري اجراي مصوبات مجمع عمومي

    13ـ تصويب رؤساي شعب و نمايندگي‌هاي مجمع در ايران و ساير کشورهاي جهان

    14_ موافقت با نفرات معرفي شده به عنوان مستشاري و سفيران صلح و دوستي که از سوي دبير کل يا رئيس هيات مديره معرفي مي‌شوند

    تبصره 9: احکام مشاورين و مستشارين از سوي رئيس هيات مديره صادر مي‌شود و احکام سفيران توسط رئيس هيات مديره و دبير کل صادر مي‌شود.

    فصل هشتم: دبيرکل (مديرعامل)

    الف ـ انتخاب دبيرکل

    ماده شانزدهم

    دبيرکل، عالي‌ترين مسئول اجرايي بنياد تکريم است که با پيشنهاد هيات مديره به‌مدت پنج سال منصوب مي‌شود.

    تبصره 10: قبول استعفا دبيرکل با هيات مديره است.

    تبصره 11: در صورت موافقت هيات مديره دبيرکل مي‌تواند در دوره هاي بعد نيز مجدد انتخاب شود.

    ماده هفدهم

    در صورت وفات، استعفا دبيرکل يک نفر از اعضاي شوراي‌عالي با انتخاب شوراي عالي تا تعيين دبيرکل جديد عهده‌دار وظايف او خواهد بود.

    ب : وظايف و اختيارات

    ماده هجدهم

    وظايف و اختيارات دبيرکل عبارت است از:

    1 ـ پيشنهاد سياست‌ها و برنامه هاي بنياد تکريم به شوراي‌عالي

    2 ـ پيگيري و اجراي مصوبات شوراي‌عالي

    3 ـ مديريت و نظارت بر کليه فعاليت‌هاي اجرايي بنياد تکريم

    4ـ دعوت به جلسات شوراي‌عالي و مجمع عمومي و ساير جلسات عمومي

    5ـ تهيه و تدوين گزارش فعاليت‌هاي انجام شده و ارائه آن به شوراي‌عالي و بنياد عمومي جهت ارزيابي

    6ـ تشکيل کميته هاي موقت بر حسب ضرورت

    7ـ انتصاب معاونان بنياد تکريم با اطلاع شوراي‌عالي و رياست هيات مديره

    8ـ انتصاب رؤساي نمايندگي‌هاي آن در داخل و خارج از کشور با تصويب شوراي‌عالي و عزل يا قبول استعفاي آنان

    9ـ پيشنهاد بودجه و هزينه هاي سالانه بنياد تکريم به شوراي‌عالي و پي‌گيري آن از طريق مراجع ذيربط

    10ـ امضاي موافقتنامه ها، اسناد مالي، حقوقي و ثبتي و هرگونه تغييرات مربوط و استيفاي حقوق مجمع

    ماده نوزدهم

    دبيرکل مي تواند بخشي از وظايف و اختيارات خود را به معاونان و مديران تفويض نمايد؛

    به‌شرط اين‌که مخل به‌وظايف و اختيارات اساسي دبيرکل نباشد.

    ماده بيستم

    دبيرکل، سخنگوي بنياد تکريم بوده و در مقابل شوراي‌عالي مسئول و پاسخگوست.

    تبصره 12: کليه اوراق و اسناد مربوط به بنياد از قبيل چک، سفته، برات، قراردادهاي تعهدآور و اسناد رسمي با امضاي دبيرکل و معاون پشتيباني و با مهر بنياد معتبر مي‌باشد.

    فصل نهم: مجمع عمومي

    الف ـ تشکيل مجمع عمومي

    ماده بيست و يکم

    اعضاي مجمع عمومي از ميان دانشگاهيان، علما، متفکران و پيروان اديان الهي مذاهب اسلامي که موافق تکريم باشند توسط شوراي‌عالي انتخاب مي‌شوند.

    ماده بيست و دوم

    عضويت اعضاي مجمع عمومي قائم به‌شخص است.

    ماده بيست و سوم

    اجلاس مجمع عمومي با حضور اکثريت کل اعضا رسميت مي‌يابد و اعتبار مصوبات با نظر اکثريت حاضر در اجلاس خواهد بود.

    ب ـ وظايف و اختيارات

    ماده بيست و چهارم

    وظايف و اختيارات مجمع عمومي عبارت است از:

    1 ـ تصويب آيين نامه داخلي مجمع عمومي.

    2 ـ بررسي و اظهار نظر در مورد گزارش دبيرکل از فعاليت‌هاي انجام شده.

    3 ـ بررسي و تصميم گيري دربارة مسائل ارجاعي از طرف شوراي‌عالي.

    4ـ بررسي مسائل و مشکلات کلي جوامع اسلامي و ارائه راه حل ها.

    فصل دهم: منابع مالي

    ماده بيست و پنجم

    منابع مالي بنياد تکريم عبارت است از:

    ـ موقوفات، نذورات و کمک‌هاي دريافتي از محل وجوهات شرعيه ، هديه، اعانه

    - وقف و حبس.

    ـ هبه و کمک بلاعوض اشخاص حقيقي و حقوقي اعم از داخلي و خارجي و دولتي و غير دولتي.

    ـ دريافت وام با تصويب شوراي عالي از منابع مختلف در مواقع ضروري

    ـ درآمدهاي متفرقه

    - در آمدهاي حاصل از فعاليت‌هاي اقتصادي

    ـ ساير درآمدهايي که منابع آن به‌تصويب شوراي‌عالي برسد.

    فصل يازدهم: متفرقه

    ماده بيست و ششم

    در صورت انحلال بنياد تکريم، کليه اموال منقول و غير منقول آن جهت صرف در امور خيريه قرار مي‌گيرد.

    ماده بيست و هفتم

    اين اساسنامه در يازده فصل و بيست و هفت ماده و دوازده تبصره به پيشنهاد دبيرکل در تاريخ 1396/5/20به تصويب شوراي‌عالي بنياد رسيد.

    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=بنیاد_بین‌المللی_تکریم_ادیان_و_مذاهب&oldid=422»