نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۷

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۱:۰۷، ۲۱ دسامبر ۲۰۲۱؛

نام	زرارة بن اعین
نام کامل	زُرارَة بن اَعْیَن بن سُنسُن شَیبانی کوفی
تولد	حدود ۷۰ق
محل زندگی	کوفه
دین	اسلام
مذهب	شیعه
شاگردان	موسی بن بکر واسطی•ابان بن تغلب حریزی•حنان بن سدیر•جمیل بن دراج•هشام بن سالم•ابن بکیر•ابن مسکان•ابوخالدث•علبه بن میمون•علی بن عطیه•عمر بن اذنیه•محمد بن حمران•حَریز•حسن بن موسی
شناخته‌شده برای	فقیه•متکلم•اصحاب اجماع
آثار	الاستطاعة والجبر والعهود
درگذشت	حدود ۱۵۰ق
مدفن	کوفه

زرارة بن اعین حدود سال 80 ه ق متولد شد و در سال 150 ه ق كمتر از دو ماه پس از شهادت امام صادق (ع) درگذشت و از یاران مخلص و راویان سرشناس امام باقر(ع) و امام صادق (ع) بود. او از فقه، حدیث، كلام، أدب و شعر بهره برده است، أمّا تخصص وی بیشتر در فقه است. بابی از ابواب فقه نیست مگر اینكه حدیثی از زرارة در آن موجود باشد. بیش از دو هزار حدیث از طریق زرارة در آثار مهم شیعه یافت می شود.

زرارة از مردانی است كه شایستگی و معرفت او موجب شد تا كتاب امام علی (ع) با املای پیامبر (ص) و دستخط امام و حاوی تمام احكام حلال و حرام الهی را مشاهده كند. امام باقر (ع) بهشت را به زراره بشارت داد و فرمود: «بر خدا حق است كه تو را در بهشت جای دهد.» امام صادق (ع) نیز او را از فروتنان دانست و به او وعده بهشت داد.

دانشمندان علم رجال نیز او را به نیكویی ستوده اند. نجاشی رجال شناس معروف شیعه می گوید: «زراره، بزرگ و استاد اصحاب ما، فقیه، متكلّم، شاعر، ادیب و استاد علم قرائت بود و همه معیارهای فضیلت شخصی و دینی در او جمع بوده است. راستگو، مورد اعتماد و در زمان خویش بر همه اصحاب مقدم بود.

زراره تألیفات بسیاری داشته است، امّا فقط كتاب الاستطاعة والجبر والعهود به نام او ثبت شده است. هشام بن سالم، عمر بن أذینه، جمیل بن درّاج از جمله مشایخ او هستند و بسیاری همچون بكیر بن أعین، حمران بن أعین و... از او روایت نقل می كنند.

پانویس

@@ خط ۴۹: / خط ۴۹: @@
 </div>
+'''زرارة بن اعین''' حدود سال 80 ه ق متولد شد و در سال 150 ه ق كمتر از دو ماه پس از [[شهادت]] [[امام صادق (ع)]] درگذشت و از یاران مخلص و راویان سرشناس [[امام باقر(ع)]] و امام صادق (ع) بود.
+او از [[فقه]]، [[حدیث]]، [[كلام]]، أدب و شعر بهره برده است، أمّا تخصص وی بیشتر در فقه است. بابی از ابواب فقه نیست مگر اینكه حدیثی از زرارة در آن موجود باشد. بیش از دو هزار [[حدیث]] از طریق زرارة در آثار مهم [[شیعه]] یافت می شود.
+زرارة از مردانی است كه شایستگی و معرفت او موجب شد تا كتاب [[امام علی (ع)]] با املای [[پیامبر (ص)]] و دستخط امام و حاوی تمام احكام [[حلال]] و [[حرام]] الهی را مشاهده كند. امام باقر (ع) [[بهشت]] را به زراره بشارت داد و فرمود: «بر [[خدا]] حق است كه تو را در بهشت جای دهد.» امام صادق (ع) نیز او را از فروتنان دانست و به او وعده بهشت داد.
+دانشمندان [[علم رجال]] نیز او را به نیكویی ستوده اند. [[نجاشی]] رجال شناس معروف شیعه می گوید: «زراره، بزرگ و استاد [[اصحاب]] ما، [[فقیه]]، [[متكلّم]]، شاعر، ادیب و استاد علم قرائت بود و همه معیارهای فضیلت شخصی و دینی در او جمع بوده است. راستگو، مورد اعتماد و در زمان خویش بر همه اصحاب مقدم بود.
+زراره تألیفات بسیاری داشته است، امّا فقط كتاب الاستطاعة والجبر والعهود به نام او ثبت شده است. هشام بن سالم، عمر بن أذینه، جمیل بن درّاج از جمله مشایخ او هستند و بسیاری همچون بكیر بن أعین، حمران بن أعین و... از او [[روایت]] نقل می كنند.
 =پانویس=