تاج الدین سبکی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!أبو نصر تاج | !أبو نصر تاج الدین عبد الوهّاب بن علی بن عبد الكافی السبكی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
أبو نصر تاج | أبو نصر تاج الدین عبد الوهّاب بن علی بن عبد الكافی السبكی (1327 - 1370م / 727 هـ - 771 هـ) فقیه شافعی، و مؤرخ عربی وقاضی القضات [[دمشق]] ، او با پدرش تقی الدین سبکی که از فقهای عصر خود بود. | ||
=زندگی نامه= | =زندگی نامه= | ||
وی در کودکی به دمشق رفت و در همانجا ادامه حیات داد تا یکی از مشهورترین قضات دمشق شد و در همان شهر درگذشت. او زبانی گویاو مستدل داشت و پس از پایان دوران [[قضاوت]] به استمرار و تکمیل مطالعات [[فقه و حقوق|فقهی- حقوقی]] خود پرداخت<ref>[https://shamela.ws/index.php/author/723 تاج | وی در کودکی به دمشق رفت و در همانجا ادامه حیات داد تا یکی از مشهورترین قضات دمشق شد و در همان شهر درگذشت. او زبانی گویاو مستدل داشت و پس از پایان دوران [[قضاوت]] به استمرار و تکمیل مطالعات [[فقه و حقوق|فقهی- حقوقی]] خود پرداخت<ref>[https://shamela.ws/index.php/author/723 تاج الدین ابن السبكی]</ref> | ||
=آثار= | =آثار= | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
او کتاب های زیادی دارد از جمله: | او کتاب های زیادی دارد از جمله: | ||
كتاب | كتاب معید النعم ومبید النقم<ref>[https://waqfeya.net/book.php?bid=10757 معید النعم ومبید النقم]</ref> | ||
السیف المشهور فی شرح عقیدة أبی منصور | |||
شرح مختصر ابن الحاجب | شرح مختصر ابن الحاجب | ||
الإبهاج | الإبهاج فی شرح المنهاج، شرح منهاج البیضاوی در [[اصول فقه]]. | ||
القواعد المشتملة على الأشباه والنظائر. | القواعد المشتملة على الأشباه والنظائر. | ||
طبقات | طبقات الشافعیة الكبرى والوسطى والصغرى. | ||
جمع الجوامع در اصول فقه. | جمع الجوامع در اصول فقه. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
أوضح المسالك إلى المناسك در [[فقه]] | أوضح المسالك إلى المناسك در [[فقه]] | ||
كتاب | كتاب الأربعین در [[حدیث]] | ||
قاعدة | قاعدة فی الجرح والتعدیل | ||
معجم | معجم الشیوخ<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%A7%D8%AC_%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%A8%D9%83%D9%8A#cite_note-5 تاج الدین السبكی]</ref> | ||
=درگذشت= | =درگذشت= | ||
وی در شب سه شنبه هفتم سال 771 هجری قمری درگذشت و پس از ورق زدن صفحه ای درخشان در تاریخ علمای مسلمان در چهل و چهار سالگی در تربت السبکیه در منطقه کوه قاسیون مشرف به شهر دمشق مدفون گردید<ref> | وی در شب سه شنبه هفتم سال 771 هجری قمری درگذشت و پس از ورق زدن صفحه ای درخشان در تاریخ علمای مسلمان در چهل و چهار سالگی در تربت السبکیه در منطقه کوه قاسیون مشرف به شهر دمشق مدفون گردید<ref>خفاجی، محمد عبد المنعم، الأزهر فی الف عام،عالم الكتب بیروت - مكتبة الكلیات الأزهریة، ج2، ط2، ص 276</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۲
| نام | أبو نصر تاج الدین عبد الوهّاب بن علی بن عبد الكافی السبكی |
|---|---|
| نامهای دیگر | تاج الدین سبکی |
| درگذشت | 771ق |
أبو نصر تاج الدین عبد الوهّاب بن علی بن عبد الكافی السبكی (1327 - 1370م / 727 هـ - 771 هـ) فقیه شافعی، و مؤرخ عربی وقاضی القضات دمشق ، او با پدرش تقی الدین سبکی که از فقهای عصر خود بود.
زندگی نامه
وی در کودکی به دمشق رفت و در همانجا ادامه حیات داد تا یکی از مشهورترین قضات دمشق شد و در همان شهر درگذشت. او زبانی گویاو مستدل داشت و پس از پایان دوران قضاوت به استمرار و تکمیل مطالعات فقهی- حقوقی خود پرداخت[۱]
آثار
او کتاب های زیادی دارد از جمله:
كتاب معید النعم ومبید النقم[۲]
السیف المشهور فی شرح عقیدة أبی منصور
شرح مختصر ابن الحاجب
الإبهاج فی شرح المنهاج، شرح منهاج البیضاوی در اصول فقه.
القواعد المشتملة على الأشباه والنظائر.
طبقات الشافعیة الكبرى والوسطى والصغرى.
جمع الجوامع در اصول فقه.
أوضح المسالك إلى المناسك در فقه
كتاب الأربعین در حدیث
قاعدة فی الجرح والتعدیل
معجم الشیوخ[۳]
درگذشت
وی در شب سه شنبه هفتم سال 771 هجری قمری درگذشت و پس از ورق زدن صفحه ای درخشان در تاریخ علمای مسلمان در چهل و چهار سالگی در تربت السبکیه در منطقه کوه قاسیون مشرف به شهر دمشق مدفون گردید[۴].
پانویس
- ↑ تاج الدین ابن السبكی
- ↑ معید النعم ومبید النقم
- ↑ تاج الدین السبكی
- ↑ خفاجی، محمد عبد المنعم، الأزهر فی الف عام،عالم الكتب بیروت - مكتبة الكلیات الأزهریة، ج2، ط2، ص 276