علی بن عمرالمسیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
=زندگی سیاسی= | =زندگی سیاسی= | ||
==گرفتن حکومت بامبائو= | ==گرفتن حکومت بامبائو= | ||
او به عنوان سلطان منطقه بامبائو در کومور بزرگ منصوب شد، و به او عنوان «تیبی» جزیره به معنی رئیس نه پادشاه جزیره، جایی که کومورهای بزرگ از ۹ سلطان تشکیل شده بود، اعطا شد. او در آن زمان ۲۵ ساله بود. به عنوان سلطان تیبی که از سال ۱۸۸۳ به رسمیت شناخته شد، در سال ۱۸۸۶ با فرانسه پیمان امضا کرد و حقوق فرانسه را | او به عنوان سلطان منطقه بامبائو در کومور بزرگ منصوب شد، و به او عنوان «تیبی» جزیره به معنی رئیس نه پادشاه جزیره، جایی که کومورهای بزرگ از ۹ سلطان تشکیل شده بود، اعطا شد. او در آن زمان ۲۵ ساله بود. به عنوان سلطان تیبی که از سال ۱۸۸۳ به رسمیت شناخته شد، در سال ۱۸۸۶ با فرانسه پیمان امضا کرد و تمام حقوق فرانسه را از جزیره پرداخت کرد. جزیره هنزوآن و جزیره موهلی در همان سال به مستعمره فرانسه تبدیل شدند و یک ساکن فرانسوی در هر یک از این سه جزیره منصوب شد. | ||
==برکنار شدن از حکومت== | ==برکنار شدن از حکومت== | ||
در سال ۱۸۹۳ سلطان علی بن عمر | در سال ۱۸۹۳ سلطان علی بن عمر به کشتن هامبلو ساکن فرانسه در جزیره کومور بزرگ متهم شد که منجر به کنار زدن او از ریاست شد و به ماداگاسکار تبعید شد و تا سال ۱۸۹۴ در آنجا زندگی کرد و به جزیره رئونیون رفت و در آنجا محکوم به ماندگاری شد. و به عنوان مترجم زبان های فرانسوی و سواحیلی در دادگاه های جزیره مشغول به کار شد. در سال ۱۹۰۹ سلطان علی بن عمر جزیره رئونیون را به سمت تاناناروف پایتخت ماداگاسکار ترک کرد. | ||
==بی گناهی او از اتهام== | ==بی گناهی او از اتهام== | ||
سلطان علی بن عمر | سلطان علی بن عمر به حاکم کل ماداگاسکار پناه برد و برای اثبات بیگناهی خود کمک خواست. پس از پیگیری طبق توافق ۱۲ سپتامبر ۱۹۰۹ به دلایلی که دولت فرانسه اذعان می کند شواهد اتهام به قتل نادرست و تهمت آمیز بوده است، در دادگاه از قتل فرانسوی مقیم کومور بزرگ تبرئه شد . این حکم در ۱۲ نوامبر ۱۹۰۹ به تصویب هیئت وزیران رسید و بر اساس آن سلطان علی بن عمر از دولت فرانسه غرامت دریافت کرد. | ||
=سفر به فرانسه= | =سفر به فرانسه= | ||
در سال ۱۹۱۰ سلطان علی بن عمر فرصت | در سال ۱۹۱۰ سلطان علی بن عمر فرصت بازدید از پاریس پایتخت فرانسه را پیدا کرد. در مجلس ریاست جمهوری در کاخ الیزه از او پذیرایی گرمی به عمل آمد و نشان Croix de La Légion d'honneur که بزرگترین مدال فرانسه بود را از رئیس جمهوری فرانسه دریافت کرد. در همان روز به او نشان Plaque de Mérite Agricole اعطا شد. او همچنین در مصاحبه ای با رئیس شورای شورای فرانسه شرکت کرد. در این استقبال بزرگ رئیس ارشد سفارت عثمانی و مسئول دیپلماتیک فارسی در این پذیرایی حضور داشتند. اقامت او در فرانسه طبق توافق تنها شش هفته بود. | ||
=وفات= | =وفات= | ||
او در ۱۰ فوریه ۱۹۱۶ در توماسینا، ماداگاسکار درگذشت و در آنجا به خاک سپرده شد و مقبره اش شناخته شده است. | او در ۱۰ فوریه ۱۹۱۶ در توماسینا، ماداگاسکار درگذشت و در آنجا به خاک سپرده شد و مقبره اش شناخته شده است<ref> "The World at War - COMORO ISLANDS 1785 - 1976". مؤرشف من الأصل في 15 يونيو 2019. اطلع عليه بتاريخ 27 يناير 2020.</ref>. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
[[رده: شخصیت های جهان اسلام]] | [[رده: شخصیت های جهان اسلام]] | ||
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۶
علی بن عمر المشلی (۱۸۵۵-۱۹۱۶) رهبر سیاسی و سلطان بامبائو در جزیره کومور کبری است. او توانست بر کل کومورهای بزرگ که آخرین سلطان آن بود حکومت کند.
نسب
علی بن عمر بن حسن بن عبد الله الأول بن محمد بن عبد الله بن علوی بن عبد الله بن علوی بن أبی بکر بن علی بن أحمد بن عبد الله المسیلی بن محمد بن علوی الشیبة بن عبد الله بن علی بن عبد الله بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی طالب، و امام علی، همسر فاطمه دختر محمدصلی الله علیه و آله است.
او سی و پنجمین نوه پیامبر اسلام است.
تولد و تربیت
او در سال ۱۸۵۵ در مورونی پایتخت کومور بزرگ به دنیا آمد. اولین دوران کودکی خود را با مادرش خانم موانا مکو دختر احمد مونی موکو آل شیخ ابی بکر بن سالم در روستای ملمن در جزیره کومور بزرگ گذراند. در حدود سال ۱۸۶۲ به جزیره مایوت فرستاده شد و پدرش در آنجا زندگی می کرد. او در مانزی، شهری در جزیره مایوت زندگی می کرد. در سال ۱۸۷۶ به قاهره رفت تا تحصیلات خود را در دانشگاه الازهر دنبال کند و در آنجا فارغ التحصیل و متخصص علوم اسلامی و ادبی شد که اولین فارغ التحصیل کوموری از الازهر مصر بود.
زندگی سیاسی
=گرفتن حکومت بامبائو
او به عنوان سلطان منطقه بامبائو در کومور بزرگ منصوب شد، و به او عنوان «تیبی» جزیره به معنی رئیس نه پادشاه جزیره، جایی که کومورهای بزرگ از ۹ سلطان تشکیل شده بود، اعطا شد. او در آن زمان ۲۵ ساله بود. به عنوان سلطان تیبی که از سال ۱۸۸۳ به رسمیت شناخته شد، در سال ۱۸۸۶ با فرانسه پیمان امضا کرد و تمام حقوق فرانسه را از جزیره پرداخت کرد. جزیره هنزوآن و جزیره موهلی در همان سال به مستعمره فرانسه تبدیل شدند و یک ساکن فرانسوی در هر یک از این سه جزیره منصوب شد.
برکنار شدن از حکومت
در سال ۱۸۹۳ سلطان علی بن عمر به کشتن هامبلو ساکن فرانسه در جزیره کومور بزرگ متهم شد که منجر به کنار زدن او از ریاست شد و به ماداگاسکار تبعید شد و تا سال ۱۸۹۴ در آنجا زندگی کرد و به جزیره رئونیون رفت و در آنجا محکوم به ماندگاری شد. و به عنوان مترجم زبان های فرانسوی و سواحیلی در دادگاه های جزیره مشغول به کار شد. در سال ۱۹۰۹ سلطان علی بن عمر جزیره رئونیون را به سمت تاناناروف پایتخت ماداگاسکار ترک کرد.
بی گناهی او از اتهام
سلطان علی بن عمر به حاکم کل ماداگاسکار پناه برد و برای اثبات بیگناهی خود کمک خواست. پس از پیگیری طبق توافق ۱۲ سپتامبر ۱۹۰۹ به دلایلی که دولت فرانسه اذعان می کند شواهد اتهام به قتل نادرست و تهمت آمیز بوده است، در دادگاه از قتل فرانسوی مقیم کومور بزرگ تبرئه شد . این حکم در ۱۲ نوامبر ۱۹۰۹ به تصویب هیئت وزیران رسید و بر اساس آن سلطان علی بن عمر از دولت فرانسه غرامت دریافت کرد.
سفر به فرانسه
در سال ۱۹۱۰ سلطان علی بن عمر فرصت بازدید از پاریس پایتخت فرانسه را پیدا کرد. در مجلس ریاست جمهوری در کاخ الیزه از او پذیرایی گرمی به عمل آمد و نشان Croix de La Légion d'honneur که بزرگترین مدال فرانسه بود را از رئیس جمهوری فرانسه دریافت کرد. در همان روز به او نشان Plaque de Mérite Agricole اعطا شد. او همچنین در مصاحبه ای با رئیس شورای شورای فرانسه شرکت کرد. در این استقبال بزرگ رئیس ارشد سفارت عثمانی و مسئول دیپلماتیک فارسی در این پذیرایی حضور داشتند. اقامت او در فرانسه طبق توافق تنها شش هفته بود.
وفات
او در ۱۰ فوریه ۱۹۱۶ در توماسینا، ماداگاسکار درگذشت و در آنجا به خاک سپرده شد و مقبره اش شناخته شده است[۱].
پانویس
- ↑ "The World at War - COMORO ISLANDS 1785 - 1976". مؤرشف من الأصل في 15 يونيو 2019. اطلع عليه بتاريخ 27 يناير 2020.