ابوالحسن صیرفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالحسن علی بن بنْدَار بن الحسین صیرفی''' از بزرگان علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو | '''ابوالحسن علی بن بنْدَار بن الحسین صیرفی''' از بزرگان علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی[؟]، ص373-375، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref>. | ||
=درباره او= | =درباره او= | ||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۲
| نام | ابوالحسن علی بن بنْدَار بن الحسین صیرفی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابوالحسن صیرفی |
| وفات | 357 یا359ق |
ابوالحسن علی بن بنْدَار بن الحسین صیرفی از بزرگان علمای تصوف اهل سنت قرن چهارم هجری بود[۱].
درباره او
ابوعبدالرحمان السلمی درباره او گفته: احادیث نبوی زیادی از او نقل شده و او امین و موثق بود. بعضی معتقدند او در سال 359 هجری قمری و برخی دیگر گفته اند که وی در روز یکشنبه 21 رجب سال 357 هجری قمری درگذشته است [۲].
مشایخ
در نیشابور ابو عثمان، در سمرقند محمد بن فضل، در بلخ محمد بن حامد، و در گرگان ابو علی، در ری یوسف بن حسین، در بغداد جنید بن محمد، أَبا الْعَبَّاس بن عَطاء وَ أَبا مُحَمَّد الْجریرِی، در شام طَاهِرًا الْمَقْدِسِی، أَبا عبدالله ابْن الْجلاء وَ أَبا عَمْرو والدمشقی و در مصر أَبَا بکر الْمصْرِیّ و الزقاق وَأَبا عَلیّ الرُّوذَبَارِی را درک کرد.
سخنان
1- تصوف یعنی بریدن از خلق چه در ظاهر و چه در باطن.
2- فساد در قلب به تبع فساد در زمانه و اهل آن رخ می دهد.
3- مردم به دنبال حقیقتند لکن آن را نمی یابند تا از این دنیا جدا شوند و به آخرت بپیوندند[۳].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی[؟]، ص373-375، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ تاریخ دمشق، ابن عساکر، باب: حرف الباء فی آباء من اسمه علی
- ↑ أبو الحسن الصیرفی