عامه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==وجه نام گذاری == | ==وجه نام گذاری == | ||
دلیل نامگذاری اهل سنت به عامه این است که چون در سه قرن اول هجری قمری یعنی دوران زندگی امامان شیعه، اهل سنت حاکم بودند و تقریبا همه امکانات حکومتی، قضایی و علمی در اختیار آنان بود، <ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲شمسی، ص۳۷۷.</ref> | دلیل نامگذاری اهل سنت به عامه این است که چون در سه قرن اول هجری قمری یعنی دوران زندگی امامان شیعه، اهل سنت حاکم بودند و تقریبا همه امکانات حکومتی، قضایی و علمی در اختیار آنان بود، <ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲شمسی، ص۳۷۷.</ref> | ||
از این جهت تعبیر «عامه» درباره آنان به کار می رفته و حتی این تعبیر در احادیث امامان شیعه نیز بیان شده است.<ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲ شمسی، ص۳۷۷ | از این جهت تعبیر «عامه» درباره آنان به کار می رفته و حتی این تعبیر در احادیث امامان شیعه نیز بیان شده است.<ref>محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲ شمسی، ص۳۷۷</ref> | ||
مثلا در مقبوله عمر بن حنظلة از امام صادق(ع) از این تعبیر استفاده شده است. <ref>ر. ک. کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، نشر دار الکتب الاسلامیه، سال 1369 شمسی، ج۱، ص۶۸</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۵۸
عامّه در اصطلاح شيعه اماميه به معنى اهل سنت و جماعت است كه در برابر شيعيان يعنى خاصّه مى باشد و چون از نظر جمعیت شامل اكثريت مسلمانان می شوند، به آنان عامّه گويند. [۱]
وجه نام گذاری
دلیل نامگذاری اهل سنت به عامه این است که چون در سه قرن اول هجری قمری یعنی دوران زندگی امامان شیعه، اهل سنت حاکم بودند و تقریبا همه امکانات حکومتی، قضایی و علمی در اختیار آنان بود، [۲] از این جهت تعبیر «عامه» درباره آنان به کار می رفته و حتی این تعبیر در احادیث امامان شیعه نیز بیان شده است.[۳] مثلا در مقبوله عمر بن حنظلة از امام صادق(ع) از این تعبیر استفاده شده است. [۴]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 329
- ↑ محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲شمسی، ص۳۷۷.
- ↑ محدثی جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲ شمسی، ص۳۷۷
- ↑ ر. ک. کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، نشر دار الکتب الاسلامیه، سال 1369 شمسی، ج۱، ص۶۸