بهاءالدین محمد نقشبند: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''محمد بهاءالدین نقشبند بخاری''' بنیانگذار سلسلهٔ طریقت [[نقشبندیه]] بود. وی در [[محرم]] سال ۷۱۸ق در قصر عارفان بخارا([[ازبکستان]]) به دنیا آمد<ref>رشحات. ۱. صص. ۹۵.</ref> او بر اصول هشتگانهٔ خواجه [[عبدالخالق غجدوانی]] سه اصل دیگر افزود. ایشان در شب دوشنبه سوم ربیعالاول سال ۷۹۱ در سن ۷۳ یا ۷۴ سالگی درگذشت و در [[قصر عارفان]] دفنشد. | '''محمد بهاءالدین نقشبند بخاری''' بنیانگذار سلسلهٔ طریقت [[نقشبندیه]] بود. وی در [[محرم]] سال ۷۱۸ق در قصر عارفان بخارا ([[ازبکستان]]) به دنیا آمد<ref>رشحات. ۱. صص. ۹۵.</ref> او بر اصول هشتگانهٔ خواجه [[عبدالخالق غجدوانی]] سه اصل دیگر افزود. ایشان در شب دوشنبه سوم ربیعالاول سال ۷۹۱ در سن ۷۳ یا ۷۴ سالگی درگذشت و در [[قصر عارفان]] دفنشد. | ||
= معرفی اجمالی = | =معرفی اجمالی= | ||
''بهاءالدین نقشبند'' در محرم سال ۷۱۸ق در قصر عارفان بخارا به دنیا آمد و سه روز بعد از تولد وی، جد او که از ارادتمندان طریقه [[خواجگان]] بود وی را نزد خواجه محمد [[باباسماسی]] برد و باباسماسی، بهاءالدین را به فرزندی خود پذیرفت <ref>نفحات الانس. صص. ۳۹۰.</ref> خواجه بهاءالدین نزد وی تربیت یافت و آداب طریقت را از [[سید امیر کلال]] آموخت و بعد از طی مراحل سلوک از سوی امیر کلال اجازه یافت تا در صحبت مشایخ دیگر به تکمیل مراحل مجاهدت بپردازد. البته خواجه افراد دیگر از مشایخ مانند [[زید الدین ابوبکر تایبادی]] را نیز ملاقات کرد<ref>رشحات. ۱. صص. ۹۷.</ref>. | ''بهاءالدین نقشبند'' در محرم سال ۷۱۸ق در قصر عارفان بخارا به دنیا آمد و سه روز بعد از تولد وی، جد او که از ارادتمندان طریقه [[خواجگان]] بود وی را نزد خواجه محمد [[باباسماسی]] برد و باباسماسی، بهاءالدین را به فرزندی خود پذیرفت <ref>نفحات الانس. صص. ۳۹۰.</ref> خواجه بهاءالدین نزد وی تربیت یافت و آداب طریقت را از [[سید امیر کلال]] آموخت و بعد از طی مراحل سلوک از سوی امیر کلال اجازه یافت تا در صحبت مشایخ دیگر به تکمیل مراحل مجاهدت بپردازد. البته خواجه افراد دیگر از مشایخ مانند [[زید الدین ابوبکر تایبادی|زیدالدین ابوبکر تایبادی]] را نیز ملاقات کرد<ref>رشحات. ۱. صص. ۹۷.</ref>. | ||
==شهرت== | |||
== شهرت == | دربارهٔ شهرت او (نقشبند) چند دیدگاه مختلف وجود دارد از جمله: | ||
دربارهٔ شهرت او (نقشبند) | |||
یکی آنکه نقشبند قریهای است در اطراف بخارا و چون محمد در آن قریه به دنیا آمدهاست وی را بدانجا منسوب کرده و نقشبند خواندهاند<ref>انیس الطالبین. صص.20.</ref>. | یکی آنکه نقشبند قریهای است در اطراف بخارا و چون محمد در آن قریه به دنیا آمدهاست وی را بدانجا منسوب کرده و نقشبند خواندهاند<ref>انیس الطالبین. صص.20.</ref>. | ||
خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
به نظر میرسد وجه اول اساسی ندارد بدان جهت که اولاً مولد و مدفن بهاءالدین به اجماع صاحبان تراجم قریه قصر عارفان در یک فرسخی بخاراست. ثانیاً در اطراف بخارا هیچ قریهای به نام نقشبند وجود نداشتهاست. | به نظر میرسد وجه اول اساسی ندارد بدان جهت که اولاً مولد و مدفن بهاءالدین به اجماع صاحبان تراجم قریه قصر عارفان در یک فرسخی بخاراست. ثانیاً در اطراف بخارا هیچ قریهای به نام نقشبند وجود نداشتهاست. | ||
= طریقه نقشبند = | =طریقه نقشبند= | ||
بدان جهت که خانواده بهاءالدین محمد به طریقه خواجگان متمایل بودند از همان کودکی به آداب و تعالیم آنان توجه نشان داد و به حلقه آنها پیوست و بعد از مدتی در میان پیروان این طریقه مرتبهای بلند یافت و در شمار مشایخ بزرگ خواجگان درآمد و به ترویج تعالیم عرفانی آنان پرداخت. طریقه خواجگان از این پس تحول یافت و با تعالیم بهاءالدین محمد نقشبند به طریقه تازهای تبدیل شد. این طریقه تازه نقشبندیه نام گرفت. تعالیم نقشبند بر پیروی از [[سنت]]، حفظ [[شریعت]] و توجه به حق استوار بود. ذکر جهر، خلوت و سماع در این مشرب عرفانی پذیرفته نیست. | بدان جهت که خانواده بهاءالدین محمد به طریقه خواجگان متمایل بودند از همان کودکی به آداب و تعالیم آنان توجه نشان داد و به حلقه آنها پیوست و بعد از مدتی در میان پیروان این طریقه مرتبهای بلند یافت و در شمار مشایخ بزرگ خواجگان درآمد و به ترویج تعالیم عرفانی آنان پرداخت. طریقه خواجگان از این پس تحول یافت و با تعالیم بهاءالدین محمد نقشبند به طریقه تازهای تبدیل شد. این طریقه تازه نقشبندیه نام گرفت. تعالیم نقشبند بر پیروی از [[سنت]]، حفظ [[شریعت]] و توجه به حق استوار بود. ذکر جهر، خلوت و سماع در این مشرب عرفانی پذیرفته نیست. | ||
خط ۳۰: | خط ۲۸: | ||
شاگردان و مریدان پرشماری نزد بهاءالدین پرورش یافتند و طریقه وی را رواج بخشیدند. از میان این مریدان دو خلیفه او: [[خواجه علاءالدین عطار]] و [[خواجه محمد پارسا]] نزد وی و در حلقه پیروان [[طریقه نقشبندیه]] اعتبار بیشتری داشتند و بعد از درگذشت خواجه به نشر و گسترش طریقه وی پرداختند <ref>تاریخ تصوف. ۲. صص. ۱۷۵.</ref>. | شاگردان و مریدان پرشماری نزد بهاءالدین پرورش یافتند و طریقه وی را رواج بخشیدند. از میان این مریدان دو خلیفه او: [[خواجه علاءالدین عطار]] و [[خواجه محمد پارسا]] نزد وی و در حلقه پیروان [[طریقه نقشبندیه]] اعتبار بیشتری داشتند و بعد از درگذشت خواجه به نشر و گسترش طریقه وی پرداختند <ref>تاریخ تصوف. ۲. صص. ۱۷۵.</ref>. | ||
= آثار = | =آثار= | ||
# الاورادالبهائیه؛ | |||
# اوراد صغیر؛ | #الاورادالبهائیه؛ | ||
# رسالة الواردات؛ | #اوراد صغیر؛ | ||
# دلیل العاشقین؛ | #رسالة الواردات؛ | ||
# حیات نامه در نصایح و مواعظ؛ | #دلیل العاشقین؛ | ||
# خزینه لاسرار و کشف الاخفا. | #حیات نامه در نصایح و مواعظ؛ | ||
#خزینه لاسرار و کشف الاخفا. | |||
علاوه بر این خواجه محمد پارسا سخنان بهاءالدین نقشبند را در رسالهای به نام قدسیه جمع آوردهاست. البته تعداد و حجم اقوال بهاءالدین در این رساله اندک است و ترکیب کلمات او پیوند موضوعی ندارد، از این رو مجموعه سخنان خواجه بهاءالدین در رساله قدسیه، منظومه فکری و مشرب عرفانی او را بهطور کامل تبیین نمیکند <ref>دانشنامه زبان و ادبیات فارسی. صص. ذیل رساله قدسیه.</ref>. | علاوه بر این خواجه محمد پارسا سخنان بهاءالدین نقشبند را در رسالهای به نام قدسیه جمع آوردهاست. البته تعداد و حجم اقوال بهاءالدین در این رساله اندک است و ترکیب کلمات او پیوند موضوعی ندارد، از این رو مجموعه سخنان خواجه بهاءالدین در رساله قدسیه، منظومه فکری و مشرب عرفانی او را بهطور کامل تبیین نمیکند <ref>دانشنامه زبان و ادبیات فارسی. صص. ذیل رساله قدسیه.</ref>. | ||
= درگذشت = | =درگذشت= | ||
خواجه بهاءالدین در شب دوشنبه سوم ربیعالاول سال ۷۹۱ در سن ۷۳ یا ۷۴ سالگی درگذشت و در قصر عارفان دفنشد. | خواجه بهاءالدین در شب دوشنبه سوم ربیعالاول سال ۷۹۱ در سن ۷۳ یا ۷۴ سالگی درگذشت و در قصر عارفان دفنشد. | ||
= منابع = | =منابع= | ||
* نقشی از مولانا خالد نقشبندی و پیروان طریقت او از دکتر مهیندخت معتمدی (تهران، نشر پاژنگ، ۱۳۶۹). | |||
* قدسیّه (کلمات بهاءالدّین نقشبند)؛ با مقدمه و تصحیح احمد طاهری عراقی؛ کتابخانهٔ طهوری، تهران ۱۳۵۴. | *نقشی از مولانا خالد نقشبندی و پیروان طریقت او از دکتر مهیندخت معتمدی (تهران، نشر پاژنگ، ۱۳۶۹). | ||
* نفحاتالانس عبدالرحمان جامی. | *قدسیّه (کلمات بهاءالدّین نقشبند)؛ با مقدمه و تصحیح احمد طاهری عراقی؛ کتابخانهٔ طهوری، تهران ۱۳۵۴. | ||
= پانویس = | *نفحاتالانس عبدالرحمان جامی. | ||
=پانویس= | |||
[[رده: شخصیت های جهان اسلام]] | [[رده: شخصیت های جهان اسلام]] | ||
[[رده:تصوف ]] | [[رده:تصوف ]] | ||
[[رده:طریقت نقشبدیه ]] | [[رده:طریقت نقشبدیه ]] | ||
<references /> |
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۸
محمد بهاءالدین نقشبند بخاری بنیانگذار سلسلهٔ طریقت نقشبندیه بود. وی در محرم سال ۷۱۸ق در قصر عارفان بخارا (ازبکستان) به دنیا آمد[۱] او بر اصول هشتگانهٔ خواجه عبدالخالق غجدوانی سه اصل دیگر افزود. ایشان در شب دوشنبه سوم ربیعالاول سال ۷۹۱ در سن ۷۳ یا ۷۴ سالگی درگذشت و در قصر عارفان دفنشد.
معرفی اجمالی
بهاءالدین نقشبند در محرم سال ۷۱۸ق در قصر عارفان بخارا به دنیا آمد و سه روز بعد از تولد وی، جد او که از ارادتمندان طریقه خواجگان بود وی را نزد خواجه محمد باباسماسی برد و باباسماسی، بهاءالدین را به فرزندی خود پذیرفت [۲] خواجه بهاءالدین نزد وی تربیت یافت و آداب طریقت را از سید امیر کلال آموخت و بعد از طی مراحل سلوک از سوی امیر کلال اجازه یافت تا در صحبت مشایخ دیگر به تکمیل مراحل مجاهدت بپردازد. البته خواجه افراد دیگر از مشایخ مانند زیدالدین ابوبکر تایبادی را نیز ملاقات کرد[۳].
شهرت
دربارهٔ شهرت او (نقشبند) چند دیدگاه مختلف وجود دارد از جمله:
یکی آنکه نقشبند قریهای است در اطراف بخارا و چون محمد در آن قریه به دنیا آمدهاست وی را بدانجا منسوب کرده و نقشبند خواندهاند[۴].
دوم آنکه بهاء الدین از کثرت ذکر به مرتبهای دست یافت که ذکر تهلیل در قلب وی نقش بست [۵].
سوم آنکه وی مانند سایر مشایخ خواجگان اهل حرفه بوده و به پیشه نقشبندی اشتغال داشته یا در اوایل حال به اینگونه کاری اشتغال داشتهاست [۶].
به نظر میرسد وجه اول اساسی ندارد بدان جهت که اولاً مولد و مدفن بهاءالدین به اجماع صاحبان تراجم قریه قصر عارفان در یک فرسخی بخاراست. ثانیاً در اطراف بخارا هیچ قریهای به نام نقشبند وجود نداشتهاست.
طریقه نقشبند
بدان جهت که خانواده بهاءالدین محمد به طریقه خواجگان متمایل بودند از همان کودکی به آداب و تعالیم آنان توجه نشان داد و به حلقه آنها پیوست و بعد از مدتی در میان پیروان این طریقه مرتبهای بلند یافت و در شمار مشایخ بزرگ خواجگان درآمد و به ترویج تعالیم عرفانی آنان پرداخت. طریقه خواجگان از این پس تحول یافت و با تعالیم بهاءالدین محمد نقشبند به طریقه تازهای تبدیل شد. این طریقه تازه نقشبندیه نام گرفت. تعالیم نقشبند بر پیروی از سنت، حفظ شریعت و توجه به حق استوار بود. ذکر جهر، خلوت و سماع در این مشرب عرفانی پذیرفته نیست.
خواجه نقشبند ارکان طریقه خود را چنین تبیین میکرد:
«خلوت در انجمن، به ظاهر با خلق و به باطن با حق، سبحانه و تعالی» [۷].
شاگردان و مریدان پرشماری نزد بهاءالدین پرورش یافتند و طریقه وی را رواج بخشیدند. از میان این مریدان دو خلیفه او: خواجه علاءالدین عطار و خواجه محمد پارسا نزد وی و در حلقه پیروان طریقه نقشبندیه اعتبار بیشتری داشتند و بعد از درگذشت خواجه به نشر و گسترش طریقه وی پرداختند [۸].
آثار
- الاورادالبهائیه؛
- اوراد صغیر؛
- رسالة الواردات؛
- دلیل العاشقین؛
- حیات نامه در نصایح و مواعظ؛
- خزینه لاسرار و کشف الاخفا.
علاوه بر این خواجه محمد پارسا سخنان بهاءالدین نقشبند را در رسالهای به نام قدسیه جمع آوردهاست. البته تعداد و حجم اقوال بهاءالدین در این رساله اندک است و ترکیب کلمات او پیوند موضوعی ندارد، از این رو مجموعه سخنان خواجه بهاءالدین در رساله قدسیه، منظومه فکری و مشرب عرفانی او را بهطور کامل تبیین نمیکند [۹].
درگذشت
خواجه بهاءالدین در شب دوشنبه سوم ربیعالاول سال ۷۹۱ در سن ۷۳ یا ۷۴ سالگی درگذشت و در قصر عارفان دفنشد.
منابع
- نقشی از مولانا خالد نقشبندی و پیروان طریقت او از دکتر مهیندخت معتمدی (تهران، نشر پاژنگ، ۱۳۶۹).
- قدسیّه (کلمات بهاءالدّین نقشبند)؛ با مقدمه و تصحیح احمد طاهری عراقی؛ کتابخانهٔ طهوری، تهران ۱۳۵۴.
- نفحاتالانس عبدالرحمان جامی.