'''غالبيه''' از جمله طوایفی بودند با این عقیده که حکومت، (امارت) حق کسانی است که آن را از راه غلبه به دست آورند. پس هر کسی که غالب شود، او حاکم است. به نظر می رسد این طایفه به روایت: الحق لمن غلب، یعنی حق برای کسی است که غالب شود؛ استناد می جویند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 343</ref> <ref>سواد اعظم، (ترجمه کتاب السواد الاعظم) ص 184.</ref>
'''غالبیه''' از جمله طوایفی بودند با این عقیده که [[حکومت]]، (امارت) حق کسانی است که آن را از راه غلبه به دست آورند. پس هر کسی که غالب شود، او حاکم است. به نظر می رسد این طایفه به روایت: الحق لمن غلب، یعنی حق برای کسی است که غالب شود؛ استناد می جویند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 343</ref> <ref>سواد اعظم، (ترجمه کتاب السواد الاعظم) ص 184.</ref>
=پانویس=
=پانویس=
خط ۵:
خط ۵:
[[رده: کلام ]]
[[رده: کلام ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۳
غالبیه از جمله طوایفی بودند با این عقیده که حکومت، (امارت) حق کسانی است که آن را از راه غلبه به دست آورند. پس هر کسی که غالب شود، او حاکم است. به نظر می رسد این طایفه به روایت: الحق لمن غلب، یعنی حق برای کسی است که غالب شود؛ استناد می جویند. [۱][۲]
پانویس
↑مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 343