فرائضیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
خط ۹: خط ۹:
==بزرگان مذهب==
==بزرگان مذهب==
از بزرگان این مذهب می توان به مولوى شاه اسماعیل دهلوى اشاره کرد که دوست وفادار احمد باریلى( بریلوی) بود و کتابى به نام «تقویه الایمان» نوشت و مسلمانان را به توحید محض دعوت کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 351
از بزرگان این مذهب می توان به مولوى شاه اسماعیل دهلوى اشاره کرد که دوست وفادار احمد باریلى( بریلوی) بود و کتابى به نام «تقویه الایمان» نوشت و مسلمانان را به توحید محض دعوت کرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 351
</ref> <ref>گلدزیهر، العقيدة و الشريعة فى الاسلام، مصر،  ص 254- 364.</ref>
</ref> <ref>گلدزیهر، العقیدة و الشریعة فى الاسلام، مصر،  ص 254- 364.</ref>


=پانویس=
=پانویس=

نسخهٔ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۳۳

فرائضیه‏ از فرقه های مسلمان سنى مذهب ساکن در هند هستند. آن ها در عقیده نزدیک به وهابیت بوده و قایل به فرایض اسلام اند.

موسس

بنیانگذار این مذهب شخصی به نام حاجى شریعت اللّه بود. وی این مکتب را در قرن نوزدهم میلادی و در بنگال شرقى تاسیس کرد.

شرح حال

حاجی شریعت الله در سال ۱۱۹۵ هجری قمری ( 1780 میلادی) در روستای بندر کهوله در بخش فریدپور به دنیا آمد. در هیجده سالگی به مکه رفت و در آن جا مرید شخصی به نام شیخ طاهر سنبل مکی، فقیه شافعی شد و حدود بیست سال از عمر خود را در آن دیار سپری کرد و در طی آن زمان، بارها به وطن خویش سفر کرده بود. به گفته «تیلر» او در مکه از نهضت وهابی تعالیم فراوانی دید، اما برخی این نظر را رد می کنند و آن را برخاسته از تحولات فکری واجتماعی جامعه مسلمان هند می دانند. [۱]

بزرگان مذهب

از بزرگان این مذهب می توان به مولوى شاه اسماعیل دهلوى اشاره کرد که دوست وفادار احمد باریلى( بریلوی) بود و کتابى به نام «تقویه الایمان» نوشت و مسلمانان را به توحید محض دعوت کرد. [۲] [۳]

پانویس

  1. https://fa.wikifeqh.ir/%D8%AD%D8%A7%D8%AC%DB%8C_%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D8%B9%D8%AA%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 351
  3. گلدزیهر، العقیدة و الشریعة فى الاسلام، مصر، ص 254- 364.