جلامده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
جلامده در باره صحابه و شخصیت آن ها معتقدند که احوال آن ها بر ما پوشیده است و اطلاع خاصی از این که چه می کنند در دست نیست. حال آن که مردم یک جامعه نمی توانند بدون مقتدا و رهبر مقتدر و قاهری باشند که در راس یک جامعه حکم رانی کند. زیرا که جامعه بدون رهبر نمی تواند روی آرامش را ببیند و آماده [[فتنه]] و درگیری می شود. بنابراین، هر شخصی را که بزرگان امت روی آن اجماع و اتفاق کردند، او پیشوای به حق است، چه آن شخص صالح باشد یا فاسد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 142 با ویرایش و اصلاح کلی عبارات.</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، مربوط به قرن ششم با تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1341 شمسی، ص 63</ref> <ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده | جلامده در باره صحابه و شخصیت آن ها معتقدند که احوال آن ها بر ما پوشیده است و اطلاع خاصی از این که چه می کنند در دست نیست. حال آن که مردم یک جامعه نمی توانند بدون مقتدا و رهبر مقتدر و قاهری باشند که در راس یک جامعه حکم رانی کند. زیرا که جامعه بدون رهبر نمی تواند روی آرامش را ببیند و آماده [[فتنه]] و درگیری می شود. بنابراین، هر شخصی را که بزرگان امت روی آن اجماع و اتفاق کردند، او پیشوای به حق است، چه آن شخص صالح باشد یا فاسد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 142 با ویرایش و اصلاح کلی عبارات.</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، مربوط به قرن ششم با تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1341 شمسی، ص 63</ref> <ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، چاپ تهران، ج2، ص 88</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۸
جلامده یکی دیگر از فرقه های اسلامی است که اطلاعات چندانی در باره موسس و نیز تاریخچه آن در دست نیست.
اعتقادات
جلامده در باره صحابه و شخصیت آن ها معتقدند که احوال آن ها بر ما پوشیده است و اطلاع خاصی از این که چه می کنند در دست نیست. حال آن که مردم یک جامعه نمی توانند بدون مقتدا و رهبر مقتدر و قاهری باشند که در راس یک جامعه حکم رانی کند. زیرا که جامعه بدون رهبر نمی تواند روی آرامش را ببیند و آماده فتنه و درگیری می شود. بنابراین، هر شخصی را که بزرگان امت روی آن اجماع و اتفاق کردند، او پیشوای به حق است، چه آن شخص صالح باشد یا فاسد. [۱] [۲] [۳]