کوکبیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''کوکبیه''' پیروان حسین کوکبى بودند که در قزوین خروج کرد. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
وى پسر احمد بن محمد بن | وى پسر احمد بن محمد بن اسماعیل بن ارقط بن عبداللّه بن على بن الحسین و مادرش دختر جعفر بن اسماعیل بن جعفر بن محمد بن على بن الحسین بود. | ||
او از ائمه [[زيديه]] بوده و در زمان حکومت المهتدى | او از ائمه [[زيديه|زیدیه]] بوده و در زمان حکومت المهتدى خلیفه عباسى، خروج کرد. سردار ترک خلیفه به نام موسى بن بغا به مقابله او شتافت و او را در سال 253 هجرى در نزدیکى همدان شکست داد. | ||
==چگونگی مرگ حسین کوکبی== | ==چگونگی مرگ حسین کوکبی== | ||
داستان قتل او چنین بود | داستان قتل او چنین بود که وقتی حسن بن زید شنید که او با عبیداللّه بن حسن بن جعفر بن عبیداللّه بن حسین بن على بن الحسین براى مخالفت با وى همداستان شده اند، از این رو هر دو را طلبید و تهدیدشان کرد، اما آن دو نفر پاسخ تندی به وی دادند. حسن بن زید دستور داد تا شکم آن دو را لگدکوب کردند و به گودال آبى انداختند تا غرق شدند. سپس پیکر آن دو را از آب بیرون آورده به سردابى انداختند. وقتى که صفّار بدان شهر وارد شد، آن جسدها را بیرون آورده دفن کرد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 370، با ویرایش و اصلاح جملات</ref> <ref>اصفهانی ابوالفرج، مقاتل الطالبيين، ترجمه سيد هاشم رسولى محلاتى، تهران، ص 226- 227.</ref> ا<ref>شعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، ص 226- 227.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]] | [[رده: فرق و مذاهب کلامی ]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۷
کوکبیه پیروان حسین کوکبى بودند که در قزوین خروج کرد.
تاریخچه
وى پسر احمد بن محمد بن اسماعیل بن ارقط بن عبداللّه بن على بن الحسین و مادرش دختر جعفر بن اسماعیل بن جعفر بن محمد بن على بن الحسین بود. او از ائمه زیدیه بوده و در زمان حکومت المهتدى خلیفه عباسى، خروج کرد. سردار ترک خلیفه به نام موسى بن بغا به مقابله او شتافت و او را در سال 253 هجرى در نزدیکى همدان شکست داد.
چگونگی مرگ حسین کوکبی
داستان قتل او چنین بود که وقتی حسن بن زید شنید که او با عبیداللّه بن حسن بن جعفر بن عبیداللّه بن حسین بن على بن الحسین براى مخالفت با وى همداستان شده اند، از این رو هر دو را طلبید و تهدیدشان کرد، اما آن دو نفر پاسخ تندی به وی دادند. حسن بن زید دستور داد تا شکم آن دو را لگدکوب کردند و به گودال آبى انداختند تا غرق شدند. سپس پیکر آن دو را از آب بیرون آورده به سردابى انداختند. وقتى که صفّار بدان شهر وارد شد، آن جسدها را بیرون آورده دفن کرد.[۱] [۲] ا[۳]