زهاد ثمانیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<br />{{پانویس رنگی}}'''زهّاد ثمانیه''' یا زاهدان هشتگانه در اصطلاح علماى [[رجال]]، شامل افراد ذیل | <br />{{پانویس رنگی}}'''زهّاد ثمانیه''' یا زاهدان هشتگانه در اصطلاح علماى [[رجال]]، شامل افراد ذیل می‌شود. 1. ربیع بن خثیم . 2. هرم بن حیّان عبدى 3. اویس قرنى.4. عامر بن عبد قیس.5. عبداللّه بن ثوب.6. مسروق بن اجدع. 7. حسن بصرى. 8. اسود بن یزید یا برید یا بریر. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213</ref> <ref>جعفریان رسول، میراث اسلامی ایران، قم، نشر کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره)، سال ۱۳۷۷شمسی، ج۹، ص۳۱۰.</ref></div> | ||
==پیشینه افراد== | ==پیشینه افراد== | ||
فضل بن شاذان در روایتی که در [[رجال کشی]] ذکر شده است، تنها ربیع بن خثیم، هرم بن حیان، اویس قرنی و عامر بن عبد قیس را زاهد حقیقی خوانده و درباره بقیه افراد، توصیفاتی از قبیل ریاکار، مالیات‌چی معاویه و فرصت‌طلب به کار برده است.<ref>افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴.</ref> | فضل بن شاذان در روایتی که در [[رجال کشی]] ذکر شده است، تنها ربیع بن خثیم، هرم بن حیان، اویس قرنی و عامر بن عبد قیس را زاهد حقیقی خوانده و درباره بقیه افراد، توصیفاتی از قبیل ریاکار، مالیات‌چی معاویه و فرصت‌طلب به کار برده است.<ref>افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴.</ref> | ||
علاوه افراد مذکور از مخالفان | علاوه افراد مذکور از مخالفان سر‌سخت [[امام علی|حضرت علی علیه‌السلام]] نیز بودند و زهد ظاهرى و تقوای صورى آن‌ها از راه تدلیس و تلبیس و مردم‌فریبى بوده است. بعضى از اهل فن به عوض اسود بن یزید مذکور، جریر بن عبداللّه بن بجلى را چهارمین آن زهّاد اشقیا دانسته‌اند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 | ||
</ref> در میان زهاد حقیقی، اویس قرنی برترین زاهد از زهاد ثمانیه دانسته شده است.<ref>افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 با ویرایش اندک و اصلاح عبارت</ref> | </ref> در میان زهاد حقیقی، اویس قرنی برترین زاهد از زهاد ثمانیه دانسته شده است.<ref>افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴</ref> <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 با ویرایش اندک و اصلاح عبارت</ref> | ||
<ref>مدرس خیابانی میرزا محمد علی، ریحانة الادب، تهران، نشر خیام، سال 1369 شمسی، سال 1369 شمسی، شش جلدی، ج 2، ص 395.</ref> | <ref>مدرس خیابانی میرزا محمد علی، ریحانة الادب، تهران، نشر خیام، سال 1369 شمسی، سال 1369 شمسی، شش جلدی، ج 2، ص 395.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۷
زهّاد ثمانیه یا زاهدان هشتگانه در اصطلاح علماى رجال، شامل افراد ذیل می‌شود. 1. ربیع بن خثیم . 2. هرم بن حیّان عبدى 3. اویس قرنى.4. عامر بن عبد قیس.5. عبداللّه بن ثوب.6. مسروق بن اجدع. 7. حسن بصرى. 8. اسود بن یزید یا برید یا بریر. [۱] [۲]
پیشینه افراد
فضل بن شاذان در روایتی که در رجال کشی ذکر شده است، تنها ربیع بن خثیم، هرم بن حیان، اویس قرنی و عامر بن عبد قیس را زاهد حقیقی خوانده و درباره بقیه افراد، توصیفاتی از قبیل ریاکار، مالیات‌چی معاویه و فرصت‌طلب به کار برده است.[۳] علاوه افراد مذکور از مخالفان سر‌سخت حضرت علی علیه‌السلام نیز بودند و زهد ظاهرى و تقوای صورى آن‌ها از راه تدلیس و تلبیس و مردم‌فریبى بوده است. بعضى از اهل فن به عوض اسود بن یزید مذکور، جریر بن عبداللّه بن بجلى را چهارمین آن زهّاد اشقیا دانسته‌اند.[۴] در میان زهاد حقیقی، اویس قرنی برترین زاهد از زهاد ثمانیه دانسته شده است.[۵] [۶] [۷] [۸] در منابع مختلف اسامی زهاد ثمانیه به‌گونه‌های مختلفی آمده است؛ از جمله هرم بن حیان که هرم بن جبان خوانده شده، [۹] ربیع بن حثیم که ربیع بن خثیم ذکر شده ا[۱۰] و مسروق بن اجدع که اجذع نقل شده است.[۱۱] همچنین اسود بن یزید، در برخی نسخه‌ها با نام برید یا بریر آمده است. [۱۲]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213
- ↑ جعفریان رسول، میراث اسلامی ایران، قم، نشر کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره)، سال ۱۳۷۷شمسی، ج۹، ص۳۱۰.
- ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴.
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213
- ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213 با ویرایش اندک و اصلاح عبارت
- ↑ مدرس خیابانی میرزا محمد علی، ریحانة الادب، تهران، نشر خیام، سال 1369 شمسی، سال 1369 شمسی، شش جلدی، ج 2، ص 395.
- ↑ افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴
- ↑ جعفریان رسول، میراث اسلامی ایران، قم، نشر کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره)، سال ۱۳۷۷شمسی، ج۹، ص۳۱۰
- ↑ فندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ترجمه ساعدی خراسانی، مشهد، آستان قدس رضوی، سال ۱۳۹۰ شمسی، ج۲، ص۴۱۴
- ↑ جعفریان رسول، میراث اسلامی ایران، قم، نشر کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره)، سال ۱۳۷۷شمسی، ج۹، ص۳۱۰
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 213