عبدالقادر حلمی

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۲:۴۴، ۱۷ اوت ۲۰۲۲؛

عبدالقادر حلمی

نام	عبدالقادر حلمی
زاده	1905 م / مصر
درگذشت	1974 م/ مصر
دین و مذهب	اسلام، تسنن
فعالیت‌ها	همکاری با اخوان‌المسلمین

عبدالقادر حلمی یکی از اعضای ادارۀ ارشاد، از نسل اول اخوان‌المسلمین، که دوره‌های وکالت را از زمان حسن البناء تا پایان عمرش سپری کرده است. از زمانی که به اخوان پیوست با برادرانش در تنظیم انقلاب 25 ژانویه 2011 م، همکاری داشت. در برخی از رویدادهای بزرگی که اخوان تجربه کرده بود، شرکت داشت. اگرچه او یکی از رهبران اخوان بود که با افسران آزاد هماهنگ کرد تا مقدمات انقلاب 25 ژانویه فراهم شود و بسیاری از دیدارهای اخوان و افسران آزاد قبل و بعد از انقلاب با مشارکت او انجام شده است. اطلاعات بسیار اندکی از ایشان در دست است که برای نشان دادن مقام او و روشن کردن تلاش‌های او کافی نیست، به جز اطلاعات افرادی از اخوان که با او کار می‌کردند. وی قاضی بود. و شاید این همان چیزی بود که در توجه به تجارت و کمتر صحبت کردن و دور ماندن از کانون توجه، چه کنفرانس و چه روزنامه، در زندگی او تأثیر داشت. او تقریباً در اوایل دهه بیست قرن بیستم به دنیا آمد و این مرد تقریباً تا پایان دهه هشتاد خود در آرامش زندگی کرد و بی سر و صدا از دنیا رفت.

همکاری با اخوان

او در اوایل جوانی در زمان حسن البناء به دعوت اخوان پیوست که برخی از امور خاص را که بر عهدۀ مردان وفادار گذاشته شده بود به او سپردند از جمله:

مشارکت در فرار حسین توفیق

حسین توفیق، امین عثمان، مأمور انگلیسی‌ها را کشت و با وجود اینکه حسین توفیق متعلق به اخوان‌المسلمین نبود، کار او برای کشور باعث شد که اخوان با او همدردی کنند و سعی کنند او را قاچاق کنند. در مورد میزان احتمال پنهان شدن حسین توفیق و با هماهنگ کردن فرار او از مصر، سخن بسیار است. در واقع، اخوان‌المسلمین توانست در قاچاق آن شرکت کند، صالح ابورقاق می‌گوید: ما حسین توفیق را پس از متهم شدن به ترور امین عثمان، که رئیس جمهور انور سادات نیز در ترور آن متهم شده بود، کاملاً از چشمان پلیس پنهان کردیم.

عبدالقادر حلمی یکی از شرکت کنندگان در قاچاق حسین توفیق در خانه صالح ابورقاق صدراعظم بود که برای سکونت وی تعیین شده بود و تنها صلاح شادی، حسن عشماوی و عبدالقادر حلمی حضور داشتند.

مشارکت در قاچاق نجیب گویفل

پس از تصمیم انحلال این گروه در 8 دسامبر 1948 م، با کشته شدن النقرشی در 28 همان ماه و ابراهیم عبدالهادی نخست‌وزیری را به دست گرفت و اقدام به دستگیری و شکنجه همه اخوان کرد. که باعث شد گروهی از آنها ترتیب قتل او را بدهند، اما این تلاش شکست خورد و نجیب گویفل دستگیر شد.

آقای حسن عشماوی به دنبال قاچاق او بود و نقش عبدالقادر حلمی این بود که ماشینی را که به بیمارستان برده بود با ماشین دیگری که نجیب گویفل را به محلی که در حال فرار بود منتقل و جایگزین کند.

ارتباط حسن البناء و اخوان

پس از صدور تصمیم انحلال اخوان‌المسلمین در سال 1948 م، مردان اخوان در سراسر کشور دستگیر شدند و خشونت دستگیری پس از کشته شدن محمود فهمی النقرشی، نخست وزیر، افزایش یافت! با توجه به این شرایط سخت، تمام حرکات حسن البناء تحت نظر بود و طبیعی بود که استاد المرشد در اداره امور گروه، یکی از برادران را جانشین خود کند، لذا استاد را برگزید و احمد حسن الباقوری و ایشان را مأمور کرد تا مخفیانه او را احضار کند و این مسئولیت در حضور او بر عهده او گذاشته شد.

مشارکت وی در انتقال سلاح‌های مورد استفاده در انقلاب

اخوان در سازماندهی و آماده‌سازی انقلاب با افسران آزاد شرکت داشت و جلساتی برای هماهنگی بین آنها تدارک دیده بود و ایشان از تیم اخوان مسئول هماهنگی و توافق بر سر مراحل راه‌اندازی انقلاب و آمادگی برای آن بود. وی برای هماهنگی دائماً با افسران آزاد در تماس بود.ارتباط و هماهنگی بین کمیته جدید اخوان، جمال عبدالناصر و افسران آزاد اخوان غیرمسلمان ادامه یافت و تماس‌ها بین دو تیم افزایش یافت.

با اخوان در زندان‌ها

مشاور عبدالقادر حلمی در ژانویه 1954 م، زمانی که اختلاف بین اخوان‌‌المسلمین بالا گرفت و دولت تصمیم گرفت اخوان‌المسلمین را در 13 ژانویه 1954 م، منحل کند، با برادرانش در میان گذاشت. مشاور الحدیبی و برخی از اخوان دستگیر شدند. از جمله صدراعظم عبدالقادر حلمی و همچنین برادران: منیر الدلا و حسن الاشماوی و صالح ابورقاق، فرید عبدالخالق، صلاح شادی و سایر اعضای مجلس مؤسسان، همه آنها در سلول های زندان نظامی ... کیفرخواست این بود که راهنما و کسانی که همراه او دستگیر شده بودند برای انگلیسی ها کار می کردند.

او پس از نمایش منشیه در سال 1954 به همراه برادرانش به زندان افتاد و بر عهد و پیمان خود صبورانه ماندگار شد تا اینکه در دهه هفتاد با برادرانش بیرون رفت و به کویت سفر کرد.

درگذشت

ایشان در روز یکشنبه در سال 1974 م، درگذشت.

منبع

• ر.ک: مدخل عبد القادر حلمی در ویکی‌اخوان؛ ikhwanwiki.com..