اهل الاهواء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده: مذاهب کلامی ' به ' ') |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده: فرق و مذاهب]] | ||
[[رده: کلام ]] | [[رده: کلام ]] | ||
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۳
اهل الاهواء به فرقه‌هایی می‌گویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه اهل سنت مخالف‌اند.
معنای اهواء در لغت
اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.
معنای اهواء در اصطلاح
اهل الاهواء در اصطلاح متکلمان اهل سنت درباره فرقه‌هایی رایج شده است که در عقاید دینی و فروع کلامی با آن‌ها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده‌اند. مثل جبریه، قدریه، مجسمه و معطله اهل اهواء شمرده می‌شوند.[۱]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات.