مسیرة التقریب (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی|وسط {| class="wikitable aboutAuthorTable" style...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام کتاب
!نام کتاب
!مسيرة التقريب
!مسیرة التقریب
|-
|-
|نام اصلی کتاب
|نام اصلی کتاب
|مسيرة التقريب عرض لجوانب من معالم مسيرة التقريب بين
|مسیرة التقریب عرض لجوانب من معالم مسیرة التقریب بین
المذاهب الاسلامية خلال السنوات المأته الماضية
المذاهب الاسلامیة خلال السنوات المأته الماضیه
|-
|-
|نویسنده
|نویسنده
خط ۳۰: خط ۳۰:


</div>
</div>
در اين پژوهش که در دو جلد تهيه شده است در چهار محور کليه فعاليت¬ها و اقداماتي که توسط برخي از ‏کشورهاي اسلامي در مسير ايجاد وحدت و تقر يب بين مذاهب اسلامي در سده اخير صورت گرفته و اقدامات ‏فرهنگي اعم از تأليف کتاب، نگارش مقاله، مصاحبه¬ها، سخنرا ني¬ها و کنفرانس¬ها گزارش شده است. در ابتداي ‏اين نوشتار در جلد اول برخي از مؤسسات تقر يبي که در صد سال اخير تأسيس شده است و فعاليت¬هاي متعددي ‏در زمينه ايجاد وحدت اسلامي و نزديکي بين مذاهب نسبت به هم انجام داده است معر في شده و اقدامات ‏مؤسسات در نقد طائفي¬گري، قوميت¬گرايي، گردهمايي علماي مسلمان اعم از شيعه و اهل سنت در برخي ‏کشورها، مانند مصر، لبنان و ايران، تلاش¬هاي فکري آنان در زمينه ايجاد وحدت اسلامي تشريح شده است. ‏دراين زمينه نگارنده به فعاليت¬هاي سه مؤسسه مهم، مانند دارالتقريب بين المذاهب الاسلامية در قاهره، مجمع ‏جها ني تقر يب بين مذاهب اسلامي در تهران و مجمع علماي مسلمين لبنان اشاره نموده است. در قسمت دوم ‏اين نوشتار برخي از وجوه مهم تقريب بين مسلمانان شيعه و اهل سنت در مسائل فقهي، کلامي، سياسي، تار ‏يخي و اجتماعي و ديدگاه¬هاي علماي شيعه واهل سنت در اين زمينه مطرح شده و جنبه¬هاي تقريبي اين مسائل ‏تشر يح گرديده است. در قسمت سوم از اين نوشتار برخي از مجلات علمي که جنبه تقريبي داشته¬اند معر في ‏شده که مهم¬ترين آنها مجله «مجله رسالة الاسلام» در مصر و مجله «رسالة التقريب» در ايران است که در ‏صورت مشروح مباحث تقريبي اين قبيل از مجلات بيان شده و فعاليت¬هاي نشريات تقر يبي در صد سال اخير ‏توصيف گرديد. نگارنده بسياري از مقالات مهم مندرج در اين دو مجله مذکور را در زمينه¬هاي مختلف فقهي، ‏عقيدتي، سياسي، تاريخي، فکري و فلسفي را معرفي کرده و برخي از مصاحبه¬ها و گفتگوهاي تقريبي که اهميت ‏بيشتري داشته است را نقل کرده است . در قسمت چهارم از اين نوشتار برخي از استراتژي¬هاي تقريبي توسط ‏کشورهاي حوزه ايسسکو در سطح ملي و جهاني (جهان اسلام) و فعاليت¬هاي فرهنگي اين کشورها معرفي شده و ‏اقدامات برخي از شخصيت¬هاي تأثيرگذار در زمينه تقريب بين مذاهب اسلامي مانند فعاليت¬هاي علامه سيد ‏مهدي شمس الدين و استراتژي¬ها و سياست¬هاي مجمع جهاني تقريب بين مذاهب اسلامي و اقدامات مؤسسه ‏فرهنگي و علمي معروف به ايسسکو در زمينه وحدت و تقريب شرح داده شده است. نويسنده همچنين چشم-‏اندازي از آينده تقريب با توجه به اوضاع کنوني کشورهاي اسلامي ارائه نموده ومشکلات و موانع مهم برسر راه ‏تقريب را اعم از مشکلات علمي، فرهنگي و سياسي را در اين باره مطرح کرده است. وي وحدت صفوف ‏مسلمانان را امري ضروري خوانده و مهم¬ترين آفت اختلاف بين مسلمانان را قوميت¬گرايي، تعصبات ديني و دامن ‏زدن به اختلافات فقهي و کلامي شيعه و اهل سنت عنوان کرده و رشد، حيات و بالندگي جهان اسلام را تنها در ‏سایه وحدت و تقريب بين مذاهب اسلامي دانسته است.‏
در این پژوهش که در دو جلد تهیه شده است در چهار محور کلیه فعالیت ها و اقداماتی که توسط برخی از ‏کشورهای اسلامی در مسیر ایجاد وحدت و تقر یب بین مذاهب اسلامی در سده اخیر صورت گرفته و اقدامات ‏فرهنگی اعم از تألیف کتاب، نگارش مقاله، مصاحبه ها، سخنرا نی ها و کنفرانس ها گزارش شده است. در ابتدای ‏این نوشتار در جلد اول برخی از مؤسسات تقر یبی که در صد سال اخیر تأسیس شده است و فعالیت های متعددی ‏در زمینه ایجاد وحدت اسلامی و نزدیکی بین مذاهب نسبت به هم انجام داده است معر فی شده و اقدامات ‏مؤسسات در نقد طائفی گری، قومیت گرایی، گردهمایی علمای مسلمان اعم از شیعه و اهل سنت در برخی ‏کشورها، مانند مصر، لبنان و ایران، تلاش های فکری آنان در زمینه ایجاد وحدت اسلامی تشریح شده است. ‏دراین زمینه نگارنده به فعالیت های سه مؤسسه مهم، مانند دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه در قاهره، مجمع ‏جها نی تقر یب بین مذاهب اسلامی در تهران و مجمع علمای مسلمین لبنان اشاره نموده است. در قسمت دوم ‏این نوشتار برخی از وجوه مهم تقریب بین مسلمانان شیعه و اهل سنت در مسائل فقهی، کلامی، سیاسی، تار ‏یخی و اجتماعی و دیدگاه های علمای شیعه واهل سنت در این زمینه مطرح شده و جنبه های تقریبی این مسائل ‏تشر یح گردیده است. در قسمت سوم از این نوشتار برخی از مجلات علمی که جنبه تقریبی داشته اند معر فی ‏شده که مهم ترین آنها مجله «مجله رساله الاسلام» در مصر و مجله «رساله التقریب» در ایران است که در ‏صورت مشروح مباحث تقریبی این قبیل از مجلات بیان شده و فعالیت های نشریات تقر یبی در صد سال اخیر ‏توصیف گردید. نگارنده بسیاری از مقالات مهم مندرج در این دو مجله مذکور را در زمینه های مختلف فقهی، ‏عقیدتی، سیاسی، تاریخی، فکری و فلسفی را معرفی کرده و برخی از مصاحبه ها و گفتگوهای تقریبی که اهمیت ‏بیشتری داشته است را نقل کرده است . در قسمت چهارم از این نوشتار برخی از استراتژی های تقریبی توسط ‏کشورهای حوزه ایسسکو در سطح ملی و جهانی (جهان اسلام) و فعالیت های فرهنگی این کشورها معرفی شده و ‏اقدامات برخی از شخصیت های تأثیرگذار در زمینه تقریب بین مذاهب اسلامی مانند فعالیت های علامه سید ‏مهدی شمس الدین و استراتژی ها و سیاست های مجمع جهانی تقریب بین مذاهب اسلامی و اقدامات مؤسسه ‏فرهنگی و علمی معروف به ایسسکو در زمینه وحدت و تقریب شرح داده شده است. نویسنده همچنین چشم-‏اندازی از آینده تقریب با توجه به اوضاع کنونی کشورهای اسلامی ارائه نموده ومشکلات و موانع مهم برسر راه ‏تقریب را اعم از مشکلات علمی، فرهنگی و سیاسی را در این باره مطرح کرده است. وی وحدت صفوف ‏مسلمانان را امری ضروری خوانده و مهم ترین آفت اختلاف بین مسلمانان را قومیت گرایی، تعصبات دینی و دامن ‏زدن به اختلافات فقهی و کلامی شیعه و اهل سنت عنوان کرده و رشد، حیات و بالندگی جهان اسلام را تنها در ‏سایه وحدت و تقریب بین مذاهب اسلامی دانسته است.‏
[[رده:کتاب های تقریبی]]
[[رده:کتاب های تقریبی]]
[[رده:فعالیت های تقریبی]]
[[رده:فعالیت های تقریبی]]

نسخهٔ ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۰

مسیرة التقریب.png
نام کتاب مسیرة التقریب
نام اصلی کتاب مسیرة التقریب عرض لجوانب من معالم مسیرة التقریب بین

المذاهب الاسلامیة خلال السنوات المأته الماضیه

نویسنده محمّد علی آذرشب
زبان کتاب عربی
سال نشر 1431 ق
ناشر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تیراژ 1000 نسخه
نوبت چاپ اول

در این پژوهش که در دو جلد تهیه شده است در چهار محور کلیه فعالیت ها و اقداماتی که توسط برخی از ‏کشورهای اسلامی در مسیر ایجاد وحدت و تقر یب بین مذاهب اسلامی در سده اخیر صورت گرفته و اقدامات ‏فرهنگی اعم از تألیف کتاب، نگارش مقاله، مصاحبه ها، سخنرا نی ها و کنفرانس ها گزارش شده است. در ابتدای ‏این نوشتار در جلد اول برخی از مؤسسات تقر یبی که در صد سال اخیر تأسیس شده است و فعالیت های متعددی ‏در زمینه ایجاد وحدت اسلامی و نزدیکی بین مذاهب نسبت به هم انجام داده است معر فی شده و اقدامات ‏مؤسسات در نقد طائفی گری، قومیت گرایی، گردهمایی علمای مسلمان اعم از شیعه و اهل سنت در برخی ‏کشورها، مانند مصر، لبنان و ایران، تلاش های فکری آنان در زمینه ایجاد وحدت اسلامی تشریح شده است. ‏دراین زمینه نگارنده به فعالیت های سه مؤسسه مهم، مانند دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه در قاهره، مجمع ‏جها نی تقر یب بین مذاهب اسلامی در تهران و مجمع علمای مسلمین لبنان اشاره نموده است. در قسمت دوم ‏این نوشتار برخی از وجوه مهم تقریب بین مسلمانان شیعه و اهل سنت در مسائل فقهی، کلامی، سیاسی، تار ‏یخی و اجتماعی و دیدگاه های علمای شیعه واهل سنت در این زمینه مطرح شده و جنبه های تقریبی این مسائل ‏تشر یح گردیده است. در قسمت سوم از این نوشتار برخی از مجلات علمی که جنبه تقریبی داشته اند معر فی ‏شده که مهم ترین آنها مجله «مجله رساله الاسلام» در مصر و مجله «رساله التقریب» در ایران است که در ‏صورت مشروح مباحث تقریبی این قبیل از مجلات بیان شده و فعالیت های نشریات تقر یبی در صد سال اخیر ‏توصیف گردید. نگارنده بسیاری از مقالات مهم مندرج در این دو مجله مذکور را در زمینه های مختلف فقهی، ‏عقیدتی، سیاسی، تاریخی، فکری و فلسفی را معرفی کرده و برخی از مصاحبه ها و گفتگوهای تقریبی که اهمیت ‏بیشتری داشته است را نقل کرده است . در قسمت چهارم از این نوشتار برخی از استراتژی های تقریبی توسط ‏کشورهای حوزه ایسسکو در سطح ملی و جهانی (جهان اسلام) و فعالیت های فرهنگی این کشورها معرفی شده و ‏اقدامات برخی از شخصیت های تأثیرگذار در زمینه تقریب بین مذاهب اسلامی مانند فعالیت های علامه سید ‏مهدی شمس الدین و استراتژی ها و سیاست های مجمع جهانی تقریب بین مذاهب اسلامی و اقدامات مؤسسه ‏فرهنگی و علمی معروف به ایسسکو در زمینه وحدت و تقریب شرح داده شده است. نویسنده همچنین چشم-‏اندازی از آینده تقریب با توجه به اوضاع کنونی کشورهای اسلامی ارائه نموده ومشکلات و موانع مهم برسر راه ‏تقریب را اعم از مشکلات علمی، فرهنگی و سیاسی را در این باره مطرح کرده است. وی وحدت صفوف ‏مسلمانان را امری ضروری خوانده و مهم ترین آفت اختلاف بین مسلمانان را قومیت گرایی، تعصبات دینی و دامن ‏زدن به اختلافات فقهی و کلامی شیعه و اهل سنت عنوان کرده و رشد، حیات و بالندگی جهان اسلام را تنها در ‏سایه وحدت و تقریب بین مذاهب اسلامی دانسته است.‏