آیت الله بروجردی آیت اخلاص (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی|وسط {| class="wikitabl...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام اصلی کتاب | |نام اصلی کتاب | ||
|طلایه داران تقریب (1) | |طلایه داران تقریب (1) | ||
آیه اللهّ بروجردی | |||
آیت اخلاص | آیت اخلاص | ||
|- | |- | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
این اثر اولین کتاب از مجموعه | این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلایه داران تقریب» است که به زندگینامه، اندیشه، ویژگی های اخلاقی، تفکرات تقریبی وحدت گرایانه، فعالیت های عمرانی و فرهنگی و سیره سیاسی حضرت آیت الله بروجردی پرداخته است. | ||
آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی در صفر ١٢٩٢ در شهر بروجرد به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی، به اصفهان رفت و در محضر اساتید بزرگی همانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمّدتقی مدرس، سید محمّد باقر درچه ای تلمذ نمود وپس از نه سال اقامت و تحصیل در اصفهان به مراتب عالی اجتهاد دست یافت. آنگاه در ١٣١٩ ق. به نجف اشرف رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آیات عظام آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی بود. وی در کنار بهره مندی از محضر علمای نجف، خود کرسی تدریس بپا داشت و کتاب فصول را بر جمعی از فضلای آن حوزه تدریس کرد. | |||
این مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق . به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سی سال در این شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصیل و تألیف و تدریس فقه، اصول و تعلیم شخصیت های برجسته حوزوی بود. | |||
وی در پی اصرار و درخواست علمای قم از جمله امام خمینی (ره) در ١٣٦٤ ق . در میان استقبال بی نظیر مراجع، علما و مردم قم وارد این شهر شد. آیت الله بروجردی به مدت پانزده سال مدیریت حوز ه علمیه قم را به عهده داشت و برخی مراجع عظام نظیر امام خمینی(ره)، عبدالرحیم ربانی شیرازی، اشتهاردی، صافی گلپایگانی و فاضل لنکرانی در محضر ایشان کسب فیض و علم نمودند. | |||
وی صاحب آثار متعددی از جمله الاحادیث المقلوبة، جامع الاحادیث الشیعة، الفقه الاستدلالي است و حاشیه هایی بر نهایه، مبسوط و خلاف شیخ طوسی وجز آن به نگارش در آورده است. آیت الله بروجردی بر کتب و آرای فقهی اهل سنت اشراف بسیاری داشت و این اشراف هرگز با نگاه منفی همراه نبود و سعی می كرد تا با ادله آنها موضوع و مسئله را درست بررسی و ریشه یابی کند. وی با این گرایش فکری به موضوع «وحدت میان مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئله مهم جهان اسلام بود و اعتقاد داشت که سامان دهی این موضوع از وظایف حیاتی هر عالم شیعی است. | |||
وی با تأسیس مرکز «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة» از سوی شیخ محمد تقی قمی و علمای سرشناس الأزهر به حمایت جدی از آن برخاست و حتی از کمک مالی به آن دریغ نورزید. علاوه بر آن، با شیخ وقت الأزهر عبدالمجید سلیم و شیخ محمود شلتوت، مکاتباتی داشت که این امر رابطه جهان تشیع را با دنیای اسلام مستحکم تر و بسیاری از بدبینی ها را به دوستی و محبت تبدیل کرد. در اثر این درایت و حسن تدبیر ـ به قول شهید مطهری ـ شیخ محمود شلتوت، با صدور فتوای تاریخی، برای اولین بار مذهب شیعه را به رسمیت شناخت و برای آن در دانشگاه الأزهر کرسی تدریس مستقل تشکیل داد. | |||
وی با تأسیس مرکز | |||
[[رده:کتاب های تقریبی]] | [[رده:کتاب های تقریبی]] | ||
[[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده:منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||
[[رده:طلایه داران تقریب]] | [[رده:طلایه داران تقریب]] | ||
نسخهٔ ۲۰ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۵۰
.png)
| نام کتاب | آیت الله بروجردی آیت اخلاص |
|---|---|
| نام اصلی کتاب | طلایه داران تقریب (1)
آیه اللهّ بروجردی آیت اخلاص |
| نویسنده | عبدالرحیم اباذری |
| زبان کتاب | فارسی |
| سال نشر | 1382 ش |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| تیراژ | 3000 نسخه |
| نوبت چاپ | اول |
این اثر اولین کتاب از مجموعه «طلایه داران تقریب» است که به زندگینامه، اندیشه، ویژگی های اخلاقی، تفکرات تقریبی وحدت گرایانه، فعالیت های عمرانی و فرهنگی و سیره سیاسی حضرت آیت الله بروجردی پرداخته است. آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی در صفر ١٢٩٢ در شهر بروجرد به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی، به اصفهان رفت و در محضر اساتید بزرگی همانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمّدتقی مدرس، سید محمّد باقر درچه ای تلمذ نمود وپس از نه سال اقامت و تحصیل در اصفهان به مراتب عالی اجتهاد دست یافت. آنگاه در ١٣١٩ ق. به نجف اشرف رهسپار شد و مدت نه سال در محضر آیات عظام آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی بود. وی در کنار بهره مندی از محضر علمای نجف، خود کرسی تدریس بپا داشت و کتاب فصول را بر جمعی از فضلای آن حوزه تدریس کرد. این مرجع گرانقدر در ١٣٢٨ ق . به شهر بروجرد، موطن خود، بازگشت و به مدت سی سال در این شهر اقامت داشت و به طور مستمر مشغول تحصیل و تألیف و تدریس فقه، اصول و تعلیم شخصیت های برجسته حوزوی بود. وی در پی اصرار و درخواست علمای قم از جمله امام خمینی (ره) در ١٣٦٤ ق . در میان استقبال بی نظیر مراجع، علما و مردم قم وارد این شهر شد. آیت الله بروجردی به مدت پانزده سال مدیریت حوز ه علمیه قم را به عهده داشت و برخی مراجع عظام نظیر امام خمینی(ره)، عبدالرحیم ربانی شیرازی، اشتهاردی، صافی گلپایگانی و فاضل لنکرانی در محضر ایشان کسب فیض و علم نمودند. وی صاحب آثار متعددی از جمله الاحادیث المقلوبة، جامع الاحادیث الشیعة، الفقه الاستدلالي است و حاشیه هایی بر نهایه، مبسوط و خلاف شیخ طوسی وجز آن به نگارش در آورده است. آیت الله بروجردی بر کتب و آرای فقهی اهل سنت اشراف بسیاری داشت و این اشراف هرگز با نگاه منفی همراه نبود و سعی می كرد تا با ادله آنها موضوع و مسئله را درست بررسی و ریشه یابی کند. وی با این گرایش فکری به موضوع «وحدت میان مذاهب» اهتمام بسیاری داشت و همواره پیگیر این مسئله مهم جهان اسلام بود و اعتقاد داشت که سامان دهی این موضوع از وظایف حیاتی هر عالم شیعی است. وی با تأسیس مرکز «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیة» از سوی شیخ محمد تقی قمی و علمای سرشناس الأزهر به حمایت جدی از آن برخاست و حتی از کمک مالی به آن دریغ نورزید. علاوه بر آن، با شیخ وقت الأزهر عبدالمجید سلیم و شیخ محمود شلتوت، مکاتباتی داشت که این امر رابطه جهان تشیع را با دنیای اسلام مستحکم تر و بسیاری از بدبینی ها را به دوستی و محبت تبدیل کرد. در اثر این درایت و حسن تدبیر ـ به قول شهید مطهری ـ شیخ محمود شلتوت، با صدور فتوای تاریخی، برای اولین بار مذهب شیعه را به رسمیت شناخت و برای آن در دانشگاه الأزهر کرسی تدریس مستقل تشکیل داد.