عوضیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عوضیه معتقدند که جایز نیست کسی استحقاق ورود به [[بهشت]] را داشته باشد جز آن که طاعتی را همراه با تحمل رنج و سختی انجام داده باشد. | '''عوضیه''' معتقدند که جایز نیست کسی استحقاق ورود به [[بهشت]] را داشته باشد جز آن که طاعتی را همراه با تحمل رنج و سختی انجام داده باشد. | ||
بر این باورند کودکی که هنگام تولد از دنیا برود، به دلیل سختی مرگ وارد بهشت می‌شود. می‌گویند که بهشت و دوزخ روز رستاخیز آفریده می‌شوند. عوضیه منکر [[شفاعت]] و میزان اند چون معتقدند که اعمال بندگان بر خداوند معلوم است و چیزی نزدش پنهان نیست تا محتاج میزان و سنجش باشد. علاوه از دیدگاه ایشان، شفاعت نیز جایز نیست، چون شفاعت به معنای تغییر و دخالت در تقدیر الهی است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 همراه با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 51- 52. | بر این باورند کودکی که هنگام تولد از دنیا برود، به دلیل سختی مرگ وارد بهشت می‌شود. می‌گویند که بهشت و دوزخ روز رستاخیز آفریده می‌شوند. عوضیه منکر [[شفاعت]] و میزان اند چون معتقدند که اعمال بندگان بر خداوند معلوم است و چیزی نزدش پنهان نیست تا محتاج میزان و سنجش باشد. علاوه از دیدگاه ایشان، شفاعت نیز جایز نیست، چون شفاعت به معنای تغییر و دخالت در تقدیر الهی است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 340 همراه با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 51- 52. | ||
</ref> | </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | |||
نسخهٔ ۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۶
عوضیه معتقدند که جایز نیست کسی استحقاق ورود به بهشت را داشته باشد جز آن که طاعتی را همراه با تحمل رنج و سختی انجام داده باشد. بر این باورند کودکی که هنگام تولد از دنیا برود، به دلیل سختی مرگ وارد بهشت می‌شود. می‌گویند که بهشت و دوزخ روز رستاخیز آفریده می‌شوند. عوضیه منکر شفاعت و میزان اند چون معتقدند که اعمال بندگان بر خداوند معلوم است و چیزی نزدش پنهان نیست تا محتاج میزان و سنجش باشد. علاوه از دیدگاه ایشان، شفاعت نیز جایز نیست، چون شفاعت به معنای تغییر و دخالت در تقدیر الهی است. [۱] [۲]