احمد بن حسن حسینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن حسن | احمد بن حسن حسینی، (حدود230 – بعد 304ق)محدث شیعی و از اصحاب امام عسكری(ع). كنیه او در منابع ذكر نشده است. ولادت او در اوایل سده سوم هجری روی داد زیرا وی احادیثی بهطور مستقیم از امام یازدهم شیعیان دارد و با توجه به اینكه آن امام در 260هجری وفات یافت پس او در آن زمان از سن كافی و وجاهت لازم برخوردار بود. وی همچنین نزد «ناصر كبیر اطروش»(م304ق) شاگردی نموده و احادیث متعددی از او دارد، بنابراین وفات او را میتوان بعد از 304هجری تخمین زد. از دوران كودكی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست ولی از آنجا كه وی از امام عسكری(ع) حدیث شنیده، استفاده میشود كه مدتی در سامراء اقامت داشته و پس از درگذشت آن امام، به طبرستان آمد و نزد «حسن بن علی ناصر اطروش»(فرمانروای علوی طبرستان كه ضمن رهبری سیاسی جامعه، حلقه درسی نیز در آمل داشت)، جلوس نمود و به استماع حدیث مشغول شده است. در منابع حدیثی شیعه، احادیث متعددی از او باقی مانده كه در تمام این موارد شاگرد او «ابوالحسن محمد بن قاسم جرجانی» استاد شیخ صدوق معروف به «مفسر گرگانی» از وی روایت میكند. مضمون احادیثی كه توسط او نقل شده، بیشتر در موضوع اخلاق و تربیت است. از او هیچ اثر تألیفی باقی نمانده است. | ||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۲
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۵۲، ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲؛
نام | احمد بن حسن حسینی |
---|---|
القاب و سایر نامها | ؟؟؟ |
زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
استادان | ؟؟؟ |
شاگردان | ؟؟؟ |
آثار | ؟؟؟ |
دین و مذهب | اسلام • تشیع |
فعالیتها | ؟؟؟ |
احمد بن حسن حسینی، (حدود230 – بعد 304ق)محدث شیعی و از اصحاب امام عسكری(ع). كنیه او در منابع ذكر نشده است. ولادت او در اوایل سده سوم هجری روی داد زیرا وی احادیثی بهطور مستقیم از امام یازدهم شیعیان دارد و با توجه به اینكه آن امام در 260هجری وفات یافت پس او در آن زمان از سن كافی و وجاهت لازم برخوردار بود. وی همچنین نزد «ناصر كبیر اطروش»(م304ق) شاگردی نموده و احادیث متعددی از او دارد، بنابراین وفات او را میتوان بعد از 304هجری تخمین زد. از دوران كودكی و محل پرورش او اطلاعی در دست نیست ولی از آنجا كه وی از امام عسكری(ع) حدیث شنیده، استفاده میشود كه مدتی در سامراء اقامت داشته و پس از درگذشت آن امام، به طبرستان آمد و نزد «حسن بن علی ناصر اطروش»(فرمانروای علوی طبرستان كه ضمن رهبری سیاسی جامعه، حلقه درسی نیز در آمل داشت)، جلوس نمود و به استماع حدیث مشغول شده است. در منابع حدیثی شیعه، احادیث متعددی از او باقی مانده كه در تمام این موارد شاگرد او «ابوالحسن محمد بن قاسم جرجانی» استاد شیخ صدوق معروف به «مفسر گرگانی» از وی روایت میكند. مضمون احادیثی كه توسط او نقل شده، بیشتر در موضوع اخلاق و تربیت است. از او هیچ اثر تألیفی باقی نمانده است.