confirmed، مدیران
۳۳٬۵۶۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن حسين بن اسحاق بن شعبه، (حدود 278 – حدود 346ق)ابوعلي حافظ. محدث شيعي. ولادت و وفات او در دست نيست. تحقيقات بهعمل آمده حاكي از آن است كه وي با «عبدالعزيز بن يحيي جلودي بصري»(م332ق)، «عبدالجبار بن شيران»، «ابوبكر احمد بن عبدالعزيز جوهري»(صاحب كتاب السقيفه)، همبحث و همروزگار بوده است زيرا همه اينها از شاگردان «محمد بن زكريا غلابي بصري»(م298ق) بودهاند. بنابراين تولد او را ميتوان دو دهه پيش از وفات اين استادش تخمين زد، يعني حدود 278هجري. از سوي ديگر وي استاد «احمد بن علي بن نوح سيرافي»(م410ق) بوده و ابننوح حداقل بين سالهاي 342 تا 352هجري در بصره رفت و آمد داشته است. بنابراين وفات او بين سالهاي مذكور(حدود 346ق) بوده است. وي اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نيز در آنجا بوده است. وي در بصره احاديث زيادي شنيد و روايات فراواني در خاطرش حفظ نمود چندانكه لقب «حافظ» به او دادهاند. پس از آن مجلس درسي ترتيب داد و اندوختههاي خويش را به شاگردانش القاء نمود. با اين حال در منابع روايي، هيچ حديثي از او به چشم نميخورد از اينرو اساتيد و شاگردان او جز آنچه پيش از اين اشاره نموديم، كسي ديگر را نميشناسيم. نجاشي نخستين كسي است كه نام او را در ذيل شرححال استادش ذكر نموده است. اما چون داراي اثر تأليفي نبوده است بهصورت مستقل به شرححال او نپرداخته است. | |||