احمد بن علی بن حسین ثعالبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن | احمد بن علی بن حسین ثعالبی، (000 – بعد 352ق) ابوحامد. محدث شیعی. تاریخ ولادت او در دست نیست اما وفات او در اواسط سده چهارم هجری اتفاق افتاده است، زیرا وی از اساتید «شیخ صدوق»(م381ق) بوده است. در منابع معتبر گزارشی از شرححال او به چشم نمیخورد. قرائن نشان میدهد كه وی در خراسان نزدیك نیشابور اقامت داشته است و شیخ صدوق در سال 352هجری در سفرش به نیشابور از او روایت شنیده است. در منابع حدیثی تنها یك روایت از او نقل شده است كه در باره یكی از معجزات امام رضا(ع) هنگامی كه آن امام در نیشابور اقامت داشتند، میباشد. وی در این روایت از «ابواحمد عبدالله بن عبدالرحمن صفوانی» نقل حدیث كرده، و از او «شیخ صدوق» روایت كرده است. از دیگر اساتید و شاگردان او خبری در دست نیست. همچنین از او اثر تألیفی بر جای نمانده است. | ||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۴
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۶:۱۴، ۹ نوامبر ۲۰۲۲؛
| نام | احمد بن علی بن حسین ثعالبی |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | ؟؟؟ |
| زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
| درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
| استادان | ؟؟؟ |
| شاگردان | ؟؟؟ |
| آثار | ؟؟؟ |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
| فعالیت‌ها | ؟؟؟ |
احمد بن علی بن حسین ثعالبی، (000 – بعد 352ق) ابوحامد. محدث شیعی. تاریخ ولادت او در دست نیست اما وفات او در اواسط سده چهارم هجری اتفاق افتاده است، زیرا وی از اساتید «شیخ صدوق»(م381ق) بوده است. در منابع معتبر گزارشی از شرححال او به چشم نمیخورد. قرائن نشان میدهد كه وی در خراسان نزدیك نیشابور اقامت داشته است و شیخ صدوق در سال 352هجری در سفرش به نیشابور از او روایت شنیده است. در منابع حدیثی تنها یك روایت از او نقل شده است كه در باره یكی از معجزات امام رضا(ع) هنگامی كه آن امام در نیشابور اقامت داشتند، میباشد. وی در این روایت از «ابواحمد عبدالله بن عبدالرحمن صفوانی» نقل حدیث كرده، و از او «شیخ صدوق» روایت كرده است. از دیگر اساتید و شاگردان او خبری در دست نیست. همچنین از او اثر تألیفی بر جای نمانده است.