حكم بن ایمن خیاط كوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
|-
|-
|القاب و سایر نام‌ها
|القاب و سایر نام‌ها
| ؟؟؟
|فقاع خمری
|-
|-
|زاده
|زاده
خط ۱۱: خط ۱۱:
|-
|-
|درگذشت
|درگذشت
|ابتدا زمان وفات و سپس مکان
|حدود 305ق • کوفه
|-
|استادان
|؟؟؟
|-
|-
|شاگردان
|شاگردان
|؟؟؟
|حمید بن زیاد نینوایی
|-
|آثار
|؟؟؟
|-
|-
|دین و مذهب   
|دین و مذهب   
|اسلام • تشیع
|اسلام • تشیع
|-
|فعالیت‌ها
|؟؟؟
|-
|-
|}
|}
</div>
</div>


احمد بن علیبن حكم بن ایمن خیاط كوفی، (000 – حدود 305ق) محدث شیعی. معروف به «فقاع خمری». در اینكه ویچرا به «فقاع خمری» لقب یافته است تحلیل درستینمی‏توان ارائه داد. به گفته مامقانی«فقاع»(به ضم فاء و تشدید قاف) به كسیگفته می‏شود كه چهره‏اش بیش از حد سرخ باشد و «خمر»(بر وزن شتر) به پارچه‏هایبلند و كشیده اطلاق می‏گردد كه در اینصورت ممكن است ویدر فروش این نوع پارچه‏ها دست داشته است. از تاریخ ولادت و وفات او آگاهینداریم اما این اندازه روشن است كه «حمید بن زیاد نینوایی»(م310ق) از او نقل حدیث كرده است بنابراین شاید ویاوایل سده چهارم را درك كرده باشد. ویاصالتاً اهل كوفه است و ظاهراً در همانجا پرورش یافته است. قرائن نشان می‏دهند كه ویاز یك خانواده فرهنگیو علمیبرخاسته است. جد او «ابوعلیحكم بن أیمن» از اصحاب امام صادق و كاظم(ع) و از اساتید «محمد بن ابیعمیر»(م217ق) بوده است. برخیاز نوادگان جدش نیز به ویژه «ابوالحسن علیبن عبدالواحد خمری»(م.ب400ق) جزء راویان حدیث بوده‏اند. نجاشیبه دلیل اینكه ویدارایاثر تألیفینبوده است شرح‏حال مستقلیاز او ارائه نداده، اما آنجا كه از شرح‏حال پدربزرگ او گزارش می‏دهد از نام و شهرت او استفاده می‏كند و این حاكیاز آن است كه ویاز دانشمندان شناخته‏شده عصر خویش به شمار می‏آمده است.
احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی، (000 – حدود 305ق) محدث شیعی. معروف به «فقاع خمری». در این كه وی چرا به «فقاع خمری» لقب یافته است تحلیل درستی نمی‏‌توان ارائه داد. به گفته مامقانی«فقاع»(به ضم فاء و تشدید قاف) به كسی گفته می‌‏شود كه چهره ‏اش بیش از حد سرخ باشد و «خمر»(بر وزن شتر) به پارچه‏ های بلند و كشیده اطلاق می‏‌گردد كه در این صورت ممكن است ویدر فروش این نوع پارچه‏ ها دست داشته است.
 
از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی نداریم اما این اندازه روشن است كه «حمید بن زیاد نینوایی»(م310ق) از او نقل حدیث كرده است بنابراین شاید وی اوایل سده چهارم را درك كرده باشد. وی اصالتاً اهل كوفه است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. قرائن نشان می‏دهند كه وی از یك خانواده فرهنگی و علمی برخاسته است. جد او «ابوعلی حكم بن أیمن» از اصحاب امام صادق علیه السلام و كاظم علیه السلام و از اساتید «محمد بن ابی عمیر»(م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه «ابوالحسن علی بن عبدالواحد خمری»(م.ب400ق) جزء راویان حدیث بوده‌‏اند. نجاشی به دلیل اینكه وی دارای اثر تألیفی نبوده است شرح‏ حال مستقلی از او ارائه نداده، اما آنجا كه از شرح ‏حال پدربزرگ او گزارش می‏‌دهد از نام و شهرت او استفاده می‏‌كند و این حاكی از آن است كه وی از دانشمندان شناخته ‏شده عصر خویش به شمار می‌‏آمده است.


[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:عالمان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]
[[رده:محدثان شیعه]]

نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۹

احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی
نام احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی
القاب و سایر نام‌ها فقاع خمری
زاده ابتدا زمان تولد و سپس مکان
درگذشت حدود 305ق • کوفه
شاگردان حمید بن زیاد نینوایی
دین و مذهب اسلام • تشیع

احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی، (000 – حدود 305ق) محدث شیعی. معروف به «فقاع خمری». در این كه وی چرا به «فقاع خمری» لقب یافته است تحلیل درستی نمی‏‌توان ارائه داد. به گفته مامقانی«فقاع»(به ضم فاء و تشدید قاف) به كسی گفته می‌‏شود كه چهره ‏اش بیش از حد سرخ باشد و «خمر»(بر وزن شتر) به پارچه‏ های بلند و كشیده اطلاق می‏‌گردد كه در این صورت ممكن است ویدر فروش این نوع پارچه‏ ها دست داشته است.

از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی نداریم اما این اندازه روشن است كه «حمید بن زیاد نینوایی»(م310ق) از او نقل حدیث كرده است بنابراین شاید وی اوایل سده چهارم را درك كرده باشد. وی اصالتاً اهل كوفه است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. قرائن نشان می‏دهند كه وی از یك خانواده فرهنگی و علمی برخاسته است. جد او «ابوعلی حكم بن أیمن» از اصحاب امام صادق علیه السلام و كاظم علیه السلام و از اساتید «محمد بن ابی عمیر»(م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه «ابوالحسن علی بن عبدالواحد خمری»(م.ب400ق) جزء راویان حدیث بوده‌‏اند. نجاشی به دلیل اینكه وی دارای اثر تألیفی نبوده است شرح‏ حال مستقلی از او ارائه نداده، اما آنجا كه از شرح ‏حال پدربزرگ او گزارش می‏‌دهد از نام و شهرت او استفاده می‏‌كند و این حاكی از آن است كه وی از دانشمندان شناخته ‏شده عصر خویش به شمار می‌‏آمده است.