احمد حجی
احمد حجی (متوفی 1691) از مشهورترین اولیای صوفیه شهر سلا در کشور مغرب است. او به عنوان یک زاهد و سپس به عنوان یکی از افرادی که در آزاد سازی روستای مهدیه از دست اسپانیایی ها در سال 1681 مشارکت فعال داشته ذکر شده است.
پیروی از طریقه جازولیه
او از پیروان طریقه جازولیه در تصوف بود؛ سلطان اسماعیل بن علی الشریف دستور ساخت مقبره و مسجدی که به اسم او در منطقه سوق الکبیر در شهر قدیمی سلا نام‌گذاری شد را صادر کرد. در مقبره شیخ احمد در ایام میلاد پیامبر با اهدای شمع به وسیله نوادگان او جشن گرفته می‌شود.
زندگی
در قرن هفدهم کشورهای اروپایی تلاش‌های استعماری خود را آغاز کردند. سلا در قدیم منطقه ای منسجم و به هم پیوسته بود. دخالت های اروپاییان باعث شد تا در این دوره احمد حجی فعالیت‌های خود را آغاز کند.
بر اساس تحقیقات کنت براون در نامه ای که به کشور هلند در سال 1640 نوشته شده نام احمد حجی درج شده است که موضوع آن کالاهای یکی از کشتی های توقیف شده بود.
حمله به استعمارگران اسپانیایی
در سال 1681 احمد حجی با سیصد نفر از اهل سلا به اسپانیایی ها حمله کرد و آنها را مجبور به تخلیه روستای مهدیه کردند. این اقدام شجاعانه او باعث شد لقب ولی صالح و سیدی را پس از مرگ به او بدهند.
اهتمام سلطان مولای اسماعیل بن علی الشریف به او
به گفته مورخ سلاوی محمد بن علی الدکالی او روابط خود را با اسپانیا ادامه داد و سلطان مولای اسماعیل بن علی الشریف به آن توجه ویژه ای داشت و اسپانیایی ها شمشیر تشریفاتی را به او تقدیم کردند که این نشان از افتخار و احترام به او بود. احمد حجی تصوف را نزد علمای بزرگی چون الیابوری آموخت. افسانه ها می‌گویند که او مردی متعادل بود، به علاوه پسرش عبدالله الجزار (متوفی در 1710) که جایگاه او را به ارث برد[۱].