سید محمد طیب آغا

نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۸ توسط Wikivahdat (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '=منابع=↵↵#' به '== منابع == #')

سید محمد طیب آغا در منطقه جلاهور ولسوالی ارغنداب ولایت قندهار و در خانواده‌ ای مذهبی به دنیا آمده است. پدرش «مولوی سدوزی» یکی از علمای پیشرو قندهار با پیروان بسیار بود.

ملا سید محمد طیب آغا- رهبران طالبان

تولد

سید محمد طیب آغادر سال 1976 در منطقه جلاهور ولسوالی ارغنداب ولایت قندهار و در یک خانواده‌ مذهبی از قبیله «ناصر» به دنیا آمده است.

پدرش «مولوی سدوزی» یکی از علمای پیشرو قندهار با پیروان بسیار و تعداد زیادی مدرسه مذهبی بود، کسی که زمانی به ملا عمر جوان نیز درس می‌داد.

پدربزرگ مادری طیب آغا، «مولوی عبدالقیوم» نیز یکی دیگر از مقامات مذهبی صاحب نفوذ در قندهار بود. دلیل اصلی شهرت این خانواده برادر بزرگ‌تر طیب آغا یعنی «لالامنلگ (سید اسحاق)» بود.

تحصیلات

تعلیمات دانشگاهی خود را در کویته و تعلیمات دینى را در مدرسه حقانی به پایان رسانده است.

او به زبان های ملی، اردو، بلوچی، انگلیسی، عربی، تسلط دارد.
تسلط او به زبان‌های خارجی و سابقه خانوادگی موجب شد تا بتواند پله‌های ترقی را در جنبش نوپای طالبان به سرعت طی کند.

او در مسایل افهام و تفهیم و دیپلماسی مهارت خاص دارد.

وی در سال 2010 در زمان میانجیگری آلمانی ها، با آمریکا در مورد مذاکرات بر موضوعات مقدماتی ایفای نقش داشت.

اقدامات طیب آغا برای طالبان

در هنگام و پس از سقوط طالبان، طیب آغا مانند بسیاری دیگر از رهبران ارشد گروه، منشأ حرکات مؤثر زیادی شد.
وی یکی از اعضای کلیدی هیئتی بود که در دسامبر سال 2001 قدرت را از ملا عمر به «حامد کرزی» منتقل کرد. در آن زمان او و دیگر رهبران به دنبال معامله‌ای بودند که در قبال به رسمیت شناختن دولت کرزی و پرهیز از منازعات مسلحانه، مورد عفو قرار گیرند. در نتیجه این تصور وقایع مختلفی اتفاق افتاد که گروه طالبان به این نتیجه رسیدند که هر تلاشی برای معامله با دولت جدید و بخشوده شدن بی‌ثمر خواهد بود و پس از آن آنها از مرز خارج شده و به پاکستان گریختند.

در سال‌های بعد، طیب آغا مشغول فعالیت‌های اقتصادی برای طالبان شد. وسفر هایی به عربستان سعودی و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس داشت.

او در امور سیاسی و سفرهای برای رایزنی درباره مذاکرات، مشارکت داشت و نظر طالبان را درباره مذاکرات به صراحت بیان کرد و مشخص کرد طرف آنان در مذاکرات آمریکایی‌ها هستند. و در مصاحبه‌ای در سال 2009 گفت: «ما با دولت کرزی مشکلی نداریم چون قدرت به هیچ وجه در دست او نیست، ما از طرفین مذاکره نبودیم و باید بین 2 طرف اختلاف، یعنی مردم افغانستان و رهبری مجاهدین، به نمایندگی امارات اسلامی و رهبران آنها از یک طرف و نیروهای خارجی که افغانستان را اشغال کرده‌اند از طرف دیگر انجام می‌شد؛ هر مذاکره‌ای با گروه‌های دیگر وقت تلف کردن است و تلاشی برای به حاشیه راندن واقعیت‌های عینی و طولانی کردن بحران و مصیبت افغان‌ها است.
وی پس از افشای مرگ «ملا عمر» رهبر سابق طالبان و انتخاب «ملا منصور» دومین رهبر طالبان به منظور نشان دادن اعتراض خود به انتخاب ملااختر منصور جانشین جدید «ملا عمر» رهبر سابق این گروه، از مقام ریاست دفتر طالبان در قطر استعفا کرد.

فعالیت‌ها و مناصب

  1. رئیس دفتر طالبان در قطر؛
  2. فعالیت علیه نظامیان ارتش سرخ شوری؛
  • مناصب در حکومت طالبان:
  1. مسئول دفتر روابط خارجی قندهار (وزارت امور خارجه کابل پیش از تصرف)؛
  2. دیپلمات سفارت در اسلام آباد؛
  3. رییس دفتر ملامحمد عمر؛
  4. معاون اول ملامحمد عمر؛
  5. معاون مطبوعاتی و مترجم ملاعمر؛
  6. دستیار ویژه ملا عمر
  7. ریاست کمیته سیاسی طالبان (هیئتی که وظیفه آن تعیین اهداف سیاسی طالبان و گسترش ارتباطات آن با دولت‌های خارجی است.)

منابع

  1. به نقل از شبکه اطلاع رسانی افغانستان
  2. به نقل از پایگاه میدل ایست
  3. به نقل از پایگاه خبری ایلنا
  4. برگرفته از پایگاه خبری افکارنیوز