پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن

نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۱۸ توسط M.zakaria (بحث | مشارکت‌ها) (جانمایی تصویر پِوهشکده فرهنگ و معارف قران)

پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی (isca)، وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، که از سال 1363 با عنوان «مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی» فعالیت خود را آغاز کرد، در سال 1384 با مجوز قطعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تأسیس شد. پژوهشگاه نهادی حوزوی، انقلابی، پژوهشی و علمی است كه با ايفای نقش واسط فعال ميان حوزه‌های علميه با نيازهای دينی مردم و نظام اسلامی به «تبيين و گسترش باور، بينش و ارزش‌های اسلامی و انقلابی» و «تعميق و توسعه دانش و معرفت اسلامی» می پردازد.

پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن
پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن
نام موسسه پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن
نام موسس وابسته به دفتر تبلیغات
مدیر مسئول نجف لک زایی
تاریخ تاسیس 1384 ه.ش.
کشور ایران
استان قم
شهر قم
آدرس خیابان معلم نبش چهار راه شهدا
وبسایت http://isca.ac.ir


اهداف تأسیس مؤسسه

  1. تبیین معارف ناب اسلامی و پالایش فرهنگ دینی از پیرایه‌های جمود و التقاط؛ [۱] [۲]
  2. تبیین نظام‌مند اسلام و ارائه الگوهای كارآمد فردی و اجتماعی متناسب با نیازهای جهان معاصر از طریق توسعه، تعمیق و توانمندسازی علوم اسلامی؛
  3. تأمین پشتوانه‌های علمی و نظری برای نظام ‌بخشی وكارآمدسازی حكومت دینی و انقلاب اسلامی.


اهم فعالیت

تسهیل دسترسی قرآن پژوهان و اساتید علوم و معارف قرآنی به منابع قرآنی با تدوین تفسیرهای جامع ( ترتیبی و موضوعی مسئله محور) و تدوین متون آموزشی، ترجمه های گوناگون، دایره المعارف‌ها و فرهنگنامه های قرآنی.

تولیدات و فعالیت مؤسسه

پرتال جامع علوم و معارف قرآن

پرتال نشریات

دانشنامه اهل بیت

نشر دیجیتال پژوهان

کتابخانه دیجیتال پژوهشگاه

کتابخانه پژوهشگاه

پایگاه مدیریت اسلامی

ویکی علوم اسلامی

فروشگاه کتاب

کتابخانه دیجیتال پژوهشگاه

پی نوشت مقاله

  1. التقاط از ریشه «ل ق ط» بر وزن افتعال و به معنای برچیدن، از زمین برگرفتن، بخشی از گفتار یا سخن کسی را گرفتن و مانند آن است.
  2. التقاط در فلسفه ، مکتبی است که به جای تعقل و نقد افکار فلسفی، فرضیه‌ها، نظریات و افکار غیر متجانس را گرد می‌آورد تا از مجموع آن‌ها مکتبی فلسفی بسازد، ازاین‌رو حاوی تحریف نیز هست -التقاطیون گروهی از فلاسفه بودند که درصدد جمع میان گفته‌های پیشینیان و وفق دادن آرای آن‌ها با یکدیگر بوده یا از هر طایفه از قدما قولی را گرفته و در واقع در حکمت التقاط کرده و فلسفه مختلطی فراهم آورده‌اند.