کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین
بنیامین نتانیاهو (به عبری: בנימין נתניהו)، همچنین با نام بی‌بی شناخته می‌شود، متولد( ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹) از تل‌آویو است. مادر او زیلا و پدر او پروفسور بن زیون نتانیاهو است. وی در اورشلیم بزرگ شده است و خانواده او بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸، و دوباره بین ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، مدتی در ایالت متحده آمریکا زندگی کردند. او رهبر کنونی حزب لیکود است. وی طولانی‌ترین دوره تصدی را در میان نخست‌وزیران اسرائیل داشته و نخستین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل است که پس از تأسیس این کشور، در آن به دنیا آمده است.
او همواره بر تمایلش برای نابودی حماس تاکید داشته است. به طوریکه در انتخابات سراسری ۲۰۰۹ تاکید کرده بود در صورت تصدی سمت نخست وزیری حماس را سرنگون خواهد کرد. معاهده اسلو یکی از اولین توافقات بین فلسطین و اسرائیل محسوب می‌شد که در زمان یاسر عرفات و اسحاق رابین تصویب شد. بر اساس این معاهده تشکیل حکومت خودگردان فلسطین را به عنوان یک نهاد اداری موقت مقرر کرد که البته این معاهده در نهایت ناموفق بود. نتانیاهو در سال ۲۰۰۱ بدون آگاهی خودش ضبط شده‌است، درباره معاهده اسلو می‌گوید: «قبل از انتخابات از من پرسیدند که آیا به معاهدات اسلو پایبند خواهم بود. من گفتم که خواهم بود، ولی … معاهدات را طوری تفسیر خواهیم کرد که از پیشتازی به سمت مرز‌های ۶۷ جلوگیری کنم.» نتانیاهو همچنین از جمله چهره‌های افراطی اسرائیل است که بر تقابل با جمهوری اسلامی ایران تاکید داشته است. موساد به رهبری او بارها اهدافی مرتبط با جمهوری اسلامی را هدف حمله هوایی قرار داده است و اخیراً نیز کشته شدن سردار محمدرضا زاهدی از فرماندهان ارشد سپاه قدس، محمد هادی حاج رحیمی از دیگر مقامات سپاه قدس در دمشق نیز تحت نظر دولت نتانیاهو انجام شد. حمله‌ای که در نهایت به پاسخ شدید ایران به اسرائیل منتهی شد. پاسخ پهپادی و موشکی ایران به لحاظ بزرگی حملات هوایی در تاریخ بی‌نظیر بوده است. در این مطلب درباره به قدرت رسیدن نتانیاهو این چهره راستگرا در اسرائیل می‌خوانیم.
زندگی‌نامه
بنیامین نتانیاهو در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تل آویو اسرائیل به دنیا آمد و در اورشلیم بزرگ شد. او بیشتر سال‌های نوجوانی خود را در منطقه فیلادلفیا زندگی کرد، جایی که پدرش، مورخ یهودی معروف بنزیون نتانیاهو، به عنوان استاد کار می‌کرد. در سال ۱۹۶۷، او برای فعالیت در واحد نیرو‌های دفاعی اسرائیل، به اسرائیل بازگشت و در تعدادی از عملیات‌های نظامی از جمله نجات یک هواپیمای مسافربری ربوده شده در سال ۱۹۷۲ شرکت کرد. عملیات نجات با اسم رمز "عملیات ایزوتوپ" توسط ایهود باراک، نخست وزیر سابق اسرائیل هدایت شد. او به نیرو‌های جنگنده کانال سوئز و ارتفاعات جولان پیوسته بود.
فعالیت‌های سیاسی
نتانیاهو در همان سال به ایالات متحده بازگشت و از مؤسسه فناوری ماساچوست مدرک معماری و مدیریت بازرگانی دریافت کرد. در سال ۱۹۷۶، او در گروه مشاوره بوستون استخدام شد اما پس از مرگ برادر بزرگش که در تلاش برای آزاد کردن گروگان‌ها از هواپیمای ربوده شده ایرفرانس در اوگاندا کشته شد، به اسرائیل بازگشت.
او پس از فعالیت در سفارت اسرائیل در واشنگتن دی سی (۱۹۸۲-۱۹۸۴)، سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد (۱۹۸۴-۱۹۸۸) شد. او در طول مدت حضورش در سازمان ملل، کمپینی را تشکیل داد تا آرشیو‌های سازمان ملل در مورد جنایات جنگی نازی‌ها را از حالت طبقه بندی خارج کند.
نتانیاهو در سال ۱۹۸۸، از سوی حزب راستگرای لیکود برای عضویت کنست که همان پارلمان اسرائیل و دارای ۱۲۰ صندلی است، انتخاب شد و به عنوان معاون وزیر امور خارجه کار کرد. پنج سال بعد، او به عنوان رئیس حزب لیکود و نامزد حزب لیکود برای نخست وزیری اسرائیل انتخاب شد. او در سال ۱۹۹۶ با شکست شیمون پرز، نامزد فعلی حزب کارگر، به عنوان نخست وزیر اسرائیل انتخاب شد. نتانیاهو تا سال ۱۹۹۹ به عنوان نخست وزیر فعالیت کرد. او در دوران ریاست جمهوری خود، توافقنامه هبرون و وای را امضا کرد. او همچنین در دوران نخست وزیری‌اش خصوصی سازی دولتی را گسترش داد، محدودیت‌های مقررات ارزی را کمتر کرد و کسری بودجه را کاهش داد.
نتانیاهو پس از استعفا از کنست، پارلمان اسرائیل و پس از شکست در انتخابات به فرمانده سابق خود، باراک، در بخش خصوصی کار کرد. او در سال ۲۰۰۲ به سیاست بازگشت و قبل از اینکه وزیر دارایی شود، سمت وزیر امور خارجه را بر عهده گرفت. نتانیاهو در اوت سال ۲۰۰۵ در اعتراض به طرح خروج شهرک‌نشینان اسرائیلی از غزه از پست خود در وزارت دارائی اسرائیل استعفا داد و از کابینه «آریل شارون» خارج شد. او در مارس ۲۰۰۹، برای دومین بار به عنوان نخست وزیر انتخاب شد و خواستار تشکیل یک کشور غیرنظامی فلسطینی شد که دولت یهودی را به رسمیت بشناسد. او در سخنرانی معروف خود در ژوئن ۲۰۰۹ در دانشگاه بارایلان گفت: «من در واشنگتن به اوباما گفتم، اگر تضمینی برای غیرنظامی‌سازی دریافت کنیم و اگر فلسطینی‌ها اسرائیل را به‌عنوان کشور یهودی به رسمیت بشناسند، ما آماده‌ایم با توافق موافقت کنیم. توافق صلح، یک کشور غیرنظامی فلسطینی در کنار دولت یهود».