حجر الاسود
حَجَرالاسود، که در رکن شرقی (رکن اسود یا رکن حَجَری)کعبه و در ارتفاع یک و نیم متری از سطح زمین قرار دارد؛ سنگی مقدّس و دارای پیشینه کهن و جایگاهی ویژه ای در فرهنگ اسلامی و مناسک حج است. استلام این سنگ مورد سفارش پیامبر صلوات الله علیه و اهل بیت علیهم السلام می باشد. در منابع روایی آمده است که سابقه حجر الاسود به زمان حضرت آدم علیه السلام باز می گردد. این سنگ مقدس در زمان طوفان نوح بر فراز کوه ابو قبس قرار گرفته و به دست حضرت ابراهیم علیه السلام در مکان خود نصب شده است. شکل این سنگ بیضی شکل و رنگ آن متمایل به قرمز است و به دلیل صدماتی که در طول زمان به آن وارد شده، در حلقه ای نقره ای حفاظت می شود. حجرالاسود قبل از اسلام نیز مورد احترام بود؛ با این حال هیچ‌گاه در طول تاریخ (حتی در دوره جاهلیت که پرستش سنگ‌ها رایج بود) پرستش نشد.[۱]
دلیل نامگذاری
این سنگ چون به ظاهر تیره و سیاه است، بنا بر این، حجر الاسود نام گرفته است. در برخی از منابع از حجر الاسود با عنوان سنگ خوش بخت یا خوش اقبال نام برده شده است.[۲][۳]ابن ظهیره می نویسد اگر اسود از ریشه سَوْدَد باشد به معنای سروری و سیادت است و حجر الاسود از این جهت به معنای سنگی خواهد بود که جایگاه آن از جایگاه همه سنگ ها بر تر است.ر.ک.جامع اللطیف فی فضل مکة و اهلها و بناء البیت الشریف، نوشته بن ظهیره،قاهره، چاپ علی عمر، سال 1423 قمری،
حقیقت حجر الاسود
حجر الاسود از اجزاى بسيار مقدس مسجد الحرام و از سنگ هاى بهشتى است که همراه حضرت آدم عليه السّلام بوده و پس از نزول آدم به زمین و قبول توبه اش نزد وى فرود آمده است.[۴]خطای یادکرد: برچسب تمام‌کنندهٔ </ref> برای برچسب <ref> پیدا نشد
در روايات آمده است که اين سنگ در آغاز بسيار سفيد بود، امّا گناهان ى که فرزندان آدم انجام دادند، سبب سياه شدن آن گرديد.همان، ج 4 ص 191 در روايتى از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله آمده است: حجر الاسود دست راست خداوند در روى زمین است، کسى که آن را مسح کند دست خدا را مسح کرده است.[۵] [۶]
پانویس
==رده ها== حج،کعبه،زیارت های اسلامی