ازدریه
ازدريّه (ازوريه!)از فرق «غلاة» هستند و گويند كه اين على (ع) كه پدر حسن (ع) و حسين (ع) است، على نيست، او مردى است كه او را على الازدرى خوانند و آن على كه امام است او را فرزند نباشد و او صانع و كردگار است. در سال 68 هجرى قمری، ميان خوارج ازرقى، به رهبرى زبير بن ماحوزى، و قطرى بن الفجأة، و سپاهيان حجاج بن يوسف كه اغلب تحت فرماندهى مهلب (از قبيله ازد) سردار فعال و آزموده خراسان بودند، جنگ هايى طولانى و دشوارى در جريان بود كه از فارس پيوسته به خوزستان و بين النهرين و همچنين به اصفهان و سيستان و كرمان سرايت مى كرد.[۱]
پانویس
==رده ها== فرف اسلامی، تاریخ کلام اسلامی، مذاهب کلامی
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم ص 45