وضو

وُضو به شستن صورت و دست‌ها و همچنین مسح سر و پاها با قصد قربت و با آدابی خاص گفته می شود. مسلمان برای نماز خواندن باید وضو بگیرد. همچنین بدون وضو، لمس خط قرآن و لمس نام خدا جایز نیست.

تعریف وضو

وضو در لغت به معنی «نظافت و پاکیزگی» است و از این رو، عرب‌ها به شخص نظیف و پاکیزه می‌گویند: «وضیء» و وضو در اصطلاح فقهی به معنی شستن صورت و دست‌ها (غسلتان) و مسح سر و پاها (مسحتان) طبق دستوری که شارع مقدس اسلام فرموده است می‌باشد. بنابر روایتی یکی از علت‌ها و فلسفه‌های وضو، نظافت و پاکیزگی است، بدین جهت به آن، «وضو» گفته‌اند.

دستور وضو در قرآن

کیفیت وضو براى نماز در آیه 6 سوره مائده بیان شده است:

«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکمْ وَ أَیدِیکمْ إِلَى الْمَرافِقِ وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِکمْ وَ أَرْجُلَکمْ إِلَى الْکعْبَینِ ...»

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد چون به عزم نماز برخيزيد صورت و دست‌هايتان را تا آرنج بشوييد و سر و پاهاى خودتان را تا برآمدگى پيشين هر دو پا مسح كنيد ...

این آیه در دو جمله به طور اجمال بیان می کند که وضو متشکل از دو شستن و دو مسح است:

«فَاغسلوا وجوهکم و اَیدیکم إلی المرافق؛ صورت و دست‌ها را تا آرنج بشویید»

«فامسحوا برؤسکم و أرجلکم إلی الکعبین؛ سر و پاها را تا برآمدگی جلوی پا مسح کنید»

مراد از «إِلَى الْمَرافِقِ» بیان حد شستن در وضو است نه ابتدا و انتهاى شستن دست و آن این که جز کتف، بازو و آرنج، باقى دست باید شسته شود.

مذاهب اهل سنت می گویند واجب شستن دست تا آرنج است و هر جور که شسته شود اشکالی ندارد اما بهتر است از سر انگشتان به سوی آرنج شسته شود.

اما شیعه می گوید تعیین این که شستن را باید از سر انگشتان آغاز کرد یا آرنج، با سنت است و بر اساس روایاتی از معصومین آغاز آن را از آرنج مى‌داند.

همچنین شیعه واجب می داند که دست راست زودتر از دست چپ شسته شود ولی اهل سنت شروع از دست چپ را هم بلااشکال می داند اما شروع از دست راست را بهتر می داند.

در مورد مسح سر نیز بین شیعه و اهل سنت و همچنین مذاهب مختلف اهل سنت اختلافاتی وجود دارد.

اختلاف عمده دیگر در مورد مسح پاست که شیعه معتقد است باید پا را مسح نمود ولی اهل سنت معتقدند باید پا را شست.

کیفیت وضو گرفتن در مذهب شیعه

شیوه وضو گرفتن در مذهب شیعه به این شکل است:

شستن صورت: از بالا به پایین از جائى كه موى سر روييده تا آخر چانه و از پهنا فاصله بين شست و انگشت ميانه كه بر صورت قرار گيرد

شستن دست راست: از آرنج تا نوك انگشتان (از بالا به پایین)

شستن دست چپ: از آرنج تا نوك انگشتان (از بالا به پایین)

مسح سر: قسمت جلوى آن كه بالاى پيشانى است .

مسح پاى راست: روى پا از نوك انگشت تا برآمدگى.

مسح پاى چپ: روى پا از نوك انگشت تا برآمدگى.

وضو در روایات

امام رضا علیه السلام مى فرمايد: آن كه به عبادت خداى بزرگ مى ايستد، بايد خود را از آلودگى ها پاك كند، از سستى و بى حالى دور باشد و با وضو خود را براى سخن گفتن با خداى توانا، پاك و آماده سازد.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «الدّعاء مفتاح الرّحمة والوضوء مفتاح الصّلاة والصّلاة مفتاح الجنّة؛ دعا كليد رحمت و وضو كليد نماز است و نماز كليد بهشت».

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله: «الوضوء قبل الطّعام ينفي الفقر و بعده ينفي اللّمم و يصحّح البصر؛ وضو پيش از غذا فقر را ببرد و بعد از غذا وسواس را زايل كند و چشم را نيرو دهد».

به رسول خدا (ص) عرض شد: دوست دارم روزیم زیاد شود، فرمودند: دُم عَلَی الطَّهارَةِ یُوَسَّعُ عَلَیکَ فِی الرِّزقِ؛ پیوسته با وضو باش روزیت زیاد می شود.

آداب وضو

مسواک کردن قبل از وضو

بهتر است در موقع وضو روی انسان به سمت قبله باشد: از اصحاب عصمت که «بهترین و خوش‌ترین نشستن‌ها آنست که قبله در مقابل باشد».

در حین نظر کردن به آب گفته شود: «الحمدُللّه الذی جعل الماءَ طَهورا، ولَم یَجْعَلْهُ نجسا؛ ستایش خداوندی راست که آب را پاک و پاک کننده ساخت و آن را نجس و ناپاک قرار نداد».

امام محمدباقر علیه السلام فرموده‌اند که: «هرگاه از برای وضوساختن دست در آب درآری بگوی: «بسم اللّه و باللّه، اللهمَّ اجْعَلْنی من التَّوابینَ، وَاجعلنی مِنَ المُتطِّهِرینَ؛ به نام خدا و به یاری خدا، خداوندا! مرا از توبه‌کنندگان و از پاکیزه‌گان قرار ده».

قبل از وضو سه مرتبه به سه کف آب مضمضه کند، یعنی آب در دهان بگرداند، و پس از آن به سه کف دیگر سه مرتبه استنشاق کن یعنی آب به دماغ بکشد.

در حالت شستن روی نیز بسم اللّه بگوید. پس چون آب را بر روی خود ریخت سزاوار آنست که دست را بر آن براند تا آب به همه جای آن جاری گردد.

گشاده‌دارد چشم‌های خود را در حالت وضو. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرموده‌اند: «گشاده دارد چشم‌های خود را در حالت وضو تا آن که نبینید آتش دوزخ را» کنایه از آن که گشاده داشتن چشم‌ها در وقت وضو سبب ندیدن آتش دوزخ است.

پانویس

مبلغان: اردیبهشت 1380، شماره 16. مغنیه، الفقة علی المذاهب الخمسة، ص36 فرهنگ فقه مطابق با مذهب اهل بیت علیهم السلام، موسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ج1، ص212 رک: فاضل مقداد، التنقيح الرائع لمختصر الشرائع، ج1، ص7 مغنیه، الفقة علی المذاهب الخمسة، ص36 رک: ویکی شیعه، مقاله وضو، تفاوت وضوی شیعیان و اهل سنت مغنیه، محمد جواد، الفقة علی المذاهب الخمسة، ص37 فلاح زاده، آموزش احکام، ص31 وسائل الشيعه، ج 1، ص 275. نهج الفصاحة، ص 485. نهج الفصاحة، ص 797. کنز العمال، ج16، ص128 مجله گنجینه، آبان 1382، شماره 32، ص66