اصحاب صفه

اصحاب صفه عنوان جمعى از مسلمانان پاکباخته و تهی دستى است که در صدر اسلام و زمان پیامبر اسلام(ص) در رکاب آن حضرت بودند و چون در مدینه خانه و آشیان و آشنایى نداشتند در گوشه اى از مسجد روی سکویى که ساخته شده بود، ساخته شده بود روزگار مى گذراندند و به عبادت مشغول بودند.

معنای لغوی صفه

«صفّه» در لغت به معنای سایه یا سکو و ایوان و نیز به معنای مکان تابستانی است که با شاخه های درخت خرما پوشیده شده باشد.

معنای اصطلاحی صفه

صفه در لغا به مکانی سایه داری اطلاق می شود که در قسمت شمالی مسجد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) برای سکونت مهاجرین از مکه انتخاب شده بود.

تاریخچه اصحاب صفه

اصحاب صفه که آنان را اهل صفه نیز می خوانند دسته‏ اى از یاران پیغمبر (ص) بودند که از مکه پس از آن حضرت به مدینه هجرت کردند و دسته‏ اى دیگر بودند که به مدینه آمدند و اسلام پذیرفتند.چون اکثر ایشان از فقرا و مردمان تنگ دست بودند و جا و مکانی نداشتند در ایوان مسقفى در قسمت شمالى مسجد پیغمبر (ص) ساکن شدند

حمابت پیامبر صلوات الله علیه

پیامبر صلوات الله علیه از اصحاب صفه بسیار حمایت می‌کرد و مقرری روزانه از درآمد عمومی بیت المال برای آن‌ها مقرر داشته روزانه در اختیارشان قرار می داد. چون شب فرا می رسید، در خانه حضرت که همسایه مسجد النبى بود، ظرفى پر از جو مخلوط با نخود قرار مى ‏دادند و ایشان از آن ارتزاق مى‏ کردند. از این جهت آنان را ضیوف الاسلام یعنى مهمانان اسلام مى ‏خواندند. علاوه، پیامبر صلوات الله علیه، مسلمانان را به اکرام و در عین حال شناخت فضل و مراتب آنان تشویق می کرد. در پی این حمایت، مشکلات مالی آن ها به تدریج کاهش یافت و از آن جا نقل مکان کرده در جای مناسب تری ساکن شدند. با این حال گروهی از آن ها با وجود تمکن نسبی؛ دنیا را رها کرده و همچنان به عبادت و تعلیم و تعلم مشغول بودند.

نظر قرآن در باره اصحاب صفه

خصوصیات و ارزش‌های اسلامی اصحاب صفه زمینه‌ای شد تا برخی از مفسران،شان نزول تعدادی از آیات قرآن را به آن ها منتسب و در آثار خود بیاورند.

تعداد اصحاب صفه

راویان در شمار ایشان اختلاف کردند، بعضى شمار ایشان را ده یا سى و یا نود و دو و یا نود و سه و برخى عددشان را به چهارصد تن رسانیده ‏اند. نوشته اند که ابوذر غفاری، حذیفه عبسى، واثله لیثى، ابى مویهبه، عمار یاسر، بلال حبشى، خباب بن ارت، سلمان فارسى و صهیب بن سنان رومى از ایشان بوده‏ اند.

پانویس

[رده: تاریخ اسلام]]