احمد بن حنبل
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده‌است، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۰۹:۲۳، ۱۹ اکتبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
| نام | احمد بن حنبل |
|---|---|
| نام کامل | احمد بن محمد بن حنبل بن هلال بن اسد بن ادریس بن عبدالله الشیبانی المروزی البغدادی |
| لقب | امام المحدثین• شیبانی•ذهلی•سدوسی |
| زادگاه | مرو• بغداد |
| تاریخ تولد | ربیع الاول سال ۱۶۴ ق |
| محل زندگی | عراق•عربستان، یمن•شام•ایران |
| نسب | تیره بنی‌شیبان بن ذهل از خاندان بنی‌ربیعه از عرب عدنانی |
| دین | اسلام |
| مذهب | اهل تسنن |
| اشتغال | فقه•اجتهاد•حدیث |
| دلیل مشهوریت | رئیس یکی از چهار مکتب فقهی اهل‌سنت |
| استادان | محمد بن ادریس شافعی •یعقوب بن ابراهیم، هشیم بن بشیر، یحیی بن معین، ابراهیم بن سعد زهری، ابن شهاب زهری، اسود بن شاذان، عفان بن مسلم، علی بن هاشم، وکیع بن جراح، بشر بن مفضل، یحیی بن سعید قطان، ابوداود طیالسی، عمرو بن دینار و... . |
| تألیفات | مسند الامام احمد•فضائل الصحابه العلل •معرفة الرجال و... |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | قول به حرمت قیام علیه حاکم•خلافت حق انحصاری قریش است•وجوب همراهی حاکم در جنگ‌ها و استحباب نمازگزاردن به امامت او•رویداد محنه،و... . |
| شهر وفات | بغداد |
| تاریخ وفات | روز جمعه ماه ربیع‌الآخر سال ۲۴۱ ق |
| محل دفن | غرب بغداد•دارالحرب |
ابوعبدالله احمد بن محمد بن حنبل فقیه مسلمان در سال (۱۶۴ ه.ق) در بغداد زاده شد؛ پدر و مادرش از ساکنان مرو بودند. مکتب فقه حنبلی، یکی از فرق اربعهٔ سنت (ابوحنیفه، مالک بن انس، شافعی و احمد بن حنبل) را، که مؤسسان فرق اربعه اهل سنت بودند، ائمه اربعه می‌نامند. پیروان احمد ابن حنبل به حنبلی مشهورند. پس از مرگ وی به وسیلهٔ شاگردانش ایجاد شد. این مکتب جریان متقابلی بود که تفسیر تحت‌اللفظی قرآن، احادیث، تقلیل ارزش قیاس و اجماع را مورد توجه قرار می‌داد.
احمد بن حنبل رئیس و پیشواى مذهب حنابله و اصحاب حدیث است که در دوران اوج اقتدار عباسیان و علماى معتزله، با دفاع از اندیشه قدمت قرآن و پایدارى در واقعه محنت (به معنی آزمایش و محاکمه در مورد خلق قرآن) مطرح گشت.
احمد بن حنبل مسند را تألیف کرد، که مجموعه‌ای بود بالغ بر ۳۰٬۰۰۰ حدیث. این احادیث نه به ترتیب موضوع، بلکه برحسب اسامی صحابه‌ای که حدیث نقل کرده‌اند تنظیم شده‌است.