احمد علاوی
| نام | أحمد بن مصطفى العلاوی المستغانمی |
|---|---|
| نامهای دیگر | احمد بن مصطفی علاوی |
| درگذشت | 1351ق |
أحمد بن مصطفى العلاوی المستغانمی که سلسله صوفیه علاویه متعلق به اوست و پرچمدار جهاد با استعمار فرانسه (1291 ه.ق. - 1351 ق)بود.
تولد و تربیت
احمد علوی در سال 1291 هجری قمری در شهر مستغانم الجزایر به دنیا آمد.
شیخ احمد علوی علم را از علمای زمان خود گرفت تا اینکه متبحر شد. سپس با استاد بزرگ زمانش محمد بن حبیب البوزیدی والشاذلی الدرقاوی ملاقات کرد و او را تربیت کردند. در آن راه ریاضت های صوفیانه را نیز ادامه داد تا اینکه در علم و ادب از همتایان خود پیشی گرفت و با عزم و اراده خالصانه در سال 1909م طریقه علاویه را تاسیس نمود.
فعالیت های سیاسی و اجتماعی
آنچه احمد علوی را نگران کرد اجرای برنامه‌های استعماری فرانسه در مورد مردم الجزایر بود. با اندیشه ای نافذ به مواجه با اوضاع پرداخت و به مسئولیتی که خداوند بر دوش او نهاده بود پی برد و با این امر مقابله کرد. خطر قریب الوقوع استعمار را با آموزش پیروان خود و اعزام آنها به سراسر الجزایر و تبلیغ مبلغان و تدوین آثار علمی و برگزاری سمینارهای علمی و تاسیس روزنامه البلاغ اعلام و با آن به مبارزه فرهنگی پرداخت و هنگامی که فرانسه خطر این روزنامه را برای برنامه های خود در الجزایر جدی دید دستور به تعطیلی آن داد. سپس روزنامه المرشد را تأسیس کرد و جانشین او شیخ عدة بن تونس روزنامه لسان الدین را تأسیس کرد و به راستی عاملی جهت بازگشت مردم به دین خود شد و به رهنمودهای آن پایبند شده و اقدامات شیخ را مورد ستایش قرار می دادند تا اینكه پس از چند سال پیروانی میلیونی کسب نمود.
فعالیت او محدود به الجزایر نبود، بلکه به تمام نقاط اروپا و جاهای دیگر گسترش یافت و اقدامات او در بریتانیا، هلند، فرانسه، حبشه، حجاز، فلسطین، سوریه و مغرب گسترش یافت تا اینکه به مجدد تصوف در قرن چهاردهم هجری قمری بدل شد.
تالیفات
او چه در سطح علمایی که به تربیت شاگردان پرداخت و چه در سطح آثار علمی کتاب ها و مقالات او در روزنامه ها جمع آوری شده مجموعا حدود شانزده اثر از ایشان به دست آمده که ثروت علمی چشمگیری از خود به جای گذاشته است که عبارتند از:
القول المعروف فی الرد على من أنكر التصوف.
مفتاح الشهود فی مظاهر الوجود.
المواد الغیثیة الناشئة عن الحكم الغوثیة.
الناصر معروف فی الذب عن مجد التصوف.
القول المقبول فیما تتوصل إلیه العقول.
البحر المسجور فی تفسیر القرآن بمحض النور.
مبادئ التأیید.
الرسالة العلویة.
الأنموذج الفرید المشیر لخالص التوحید.
دوحة الأسرار فی معنى الصلاة على النبی المختار.
المنح القدوسیة بشرح المرشد المعین على طریقة الصوفیة.
دیوان شعر.
الألفیة فی الفقه المالكی.
الأبحاث العلویة فی الفلسفة الإسلامیة.
مناهل العرفان فی تفسیر البسملة وسور من القرآن.
لباب العلم فی تفسیر سورة النجم.
نور الإثمد.
مفتاح علوم السر فی تفسیر سورة والعصر.
درگذشت
احمد العلوی در سال 1351 هجری قمری وفات یافت و در محل عبادت خود در مستغانم به خاک سپرده شد و ضریحی بر آن برای زیارت زائرین از سراسر جهان بنا نهادند[۱].