حسینیه (پیروان شهید فخ)

حسینیه پيرو حسين بن على بن حسن بن حسن بن على بن ابى طالب معروف به شهید فخّ هستند.

تاریخچه و شرح حال

حسین بن علی بن حسن بن حسن بن حسن بن علی(ع) و کنیه وی اباعبدالله است. وی مشهور به شهيد فخّ، نواده حضرت مجتبى‏، يكى از رجال برجسته، با فضيلت و شهامت، و عاليقدر هاشمى بود. او مردى وارسته و بخشنده و بزرگوار بود و از نظر صفات عالى انسانى، يك چهره معروف و ممتاز به شمار مى‏ رفت.او از پدر ومادر با فضيلت و پاكدامنى كه در پرتو صفات عالى انسانى خود به «زوج صالح» مشهور بودند ، به دنيا آمده و در خانواده فضيلت و تقوى و شهامت پرورش يافته بود. پدر و دايى و جد و عموى مادرى و عده‏اى ديگر از خويشان و نزديكان او، به وسيله «منصور دوانيقى» به شهادت رسيده بودند و اين خانواده بزرگ كه چندين نفر از مردان خود را در راه مبارزه با دشمنان اسلام قربانى داده بود، پيوسته در غم و اندوه عميقى فرو رفته بود. او که در چنین خانواده ای پرورش یافته بود، هرگز خاطرة شهادت پدر و بستگان خود را به دست دژخیمان «منصور» فراموش نمی کرد و یادآوری شهادت آنان روح پر شور و دلیر او را که لبریز از احساسات ضد عباسی بود، سخت آزرده می ساخت، ولی به علت نامساعد بودن اوضاع و شرائط، ناگزیر از سکوت درد آلودی بود. حسین كه قبلاً احساساتش جريحه‏ دار شده بود، بيدادگري هاى هادى عباسى و مخصوصاً حاكم مدينه، كاسه صبرش را لبريز نموده او را به سوى قيام بر ضدّ حكومت هادى عباسی پيش برد. در مدینه قیام کرده و بر آن مسلط شد و سپس به مکه رفت تا از جمعیت ایام حجّ علیه بنی عباس استفاده کند که در سرزمین فخ که در نزدیکی مکه و در فاصله شش میلی از این شهر قرار دارد با سپاه هادی عباسی مواجه شده و در جنگی نابرابر او و یارانش به شهادت رسیدند. پس از شهادت حسين بن على، هنگامى كه سر بريده او را به مدينه آوردند، امام کاظم علیه السلام از دیدن آن سخت متاثر و اندوهگین شد و فرمود: به خدا قسم او يك مسلمان نيكوكار بود. او بسيار روزه مى ‏گرفت.، فراوان نماز مى‏ خواند. با فساد و آلودگى مبارزه مى‏ کرد. وظيفه امر به معروف و نهى از منكر را انجام مى ‏داد. او در ميان خاندانش بى ‏نظير بود.