سمنون بن حمزة
| نام | أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص |
|---|---|
| نامهای دیگر | سمنون المحب ،سمنون الکذاب |
| درگذشت | 298ق |
أبو الحسن سمنون بن حمزة الخواص او یکی از علما و بزرگان تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود.[۱] او به "سمنون المحبّ" ملقب شده بود زیرا غزلیاتی در رثای عشق الهی می سرود. لکن او خودش را "سمنون الکذاب" می خواند زیرا می گفت من حظ و بهره ای جز تو (خداوند تبارک و تعالی) ندارم پس هرچه می‌خواهی مرا امتحان کن. پس بیمار شد و با این حال در مکتب خانه ها می رفت و به بچه ها می گفت: «ادعوا لعمکم الکذّاب». او اصالتش از بصره بود ولی در بغداد زندگی می کرد و تحت تاثیر و تربیت السری السقطی، أبا أحمد القلانسی و محمد بن علی القصاب بود. گویند در شبانه روز پانصد رکعت نماز می خواند. وی در سال 298 هجری قمری در بغداد وفات یافت و در مقبره الشونیزیة به خاک سپرده شد[۲].