عاندیه

عاندیه‏ پيروان ابو الفضل عاند و از شاخه «كرّامیه» بودند.

شرح حال

موسس این فرقه علم خود را از نضر بن شميل اخذ كرد و او از عبدان سمرقندى و سمرقندى از محمّد سجزى و وى از محمد بن كرام فراگرفت. مذهب ايشان در زمان طاهریان در نيشابور ظاهر شد.