علی بن محمد المزین
| نام | عَلی بن مُحَمَّد المزين البغدادی |
|---|---|
| متوفی | 328 ه.ق |
| محل تولد | عراق |
| اساتید | سهل بن عبدالله تستری، جنید بغدادی |
| شاگردان | ابوبکر رازی، محمد بن احمد النجا |
| دین | اسلام |
عَلی بن مُحَمَّد المزين البغدادی او از اهالی بغداد بود.کنیه اش ابوالحسن بغدادی بود.او یکی از علمای اهل سنت و بزرگان تصوف در قرن چهارم هجری بود[۱].
اساتید
سهل بن عبدالله تستری و جنيد بغدادی و دیگرانی از این طبقه از رجال تصوف را شاگردی کرده است.
شاگردان
ابوبکر رازی، محمد بن احمد النجا و دیگرانی از این دست شاگردیش را کرده بودند.
دیدگاه علمای تصوف
ابوعبدالرحمان سلمی
ابوعبدالرحمان سلمی درباره او چنین گفت:او از باتقواترین شیوخ و بلکه بهترین آنها بود[۲].
ذهبی
ذهبی نیز در مورد تعبیر استاد عارف را بکار برده است[۳] [۴].
ابوالقاسم قشیری
ابوالقاسم قشیری نیز او را در تقوا و ورع برجسته دانسته است[۵].
گفتار
استغنای الهی باعث می شود خلق به او محتاج شوند و کسی که فقیر الی الله شد و در این مسیر مقاومت کرده و آداب آن را رعایت کند خداوند او را از هر چیز بی نیاز می کند.
گناه پس از گناه کیفر گناه و نیکی پس از نیکی پاداش عمل نیک خواهد بود.
هر که خود راه او را بجوید در اولین قدم ممکن است گمراه شود و خداوند خیر هرکس را بخواهد راه را به او نشان خواهد داد و (خداوندا) مرا در رسیدن به مقصود یاری کن؛پس خوشا به حال کسی که قصد و هدفش رسیدن به لقاء پروردگارش باشد با اعراض از هر چیز غیراو.
چون قیامت شود دنیا به پایان رسیده و هنگامی که ذکرالله ظاهر می شود، دنیا و آخرت در پیشگاه ذاکر به چشم نمی آید و چون گوینده ذکر عامل به ذکر شود ذاکر و ذکر در مذکور فنا شده و آنچه باقی می ماند جلوه ای از صفات الهی است[۶].
وفات
وی ساکن مکه بود تا اینکه در سال 328 هجری قمری در همانجا درگذشت[۷].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص289-291، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص289-291، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ المزين أبو الحسن البغدادي علي بن محمد
- ↑ سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج15، ص232
- ↑ علي بْن مُحَمَّد أَبُو الحسن الصوفي المعروف بالمزين
- ↑ علي بن محمد المزين
- ↑ تاريخ بغداد، نویسنده خطيب البغدادی، ج13، ص544