اخوان المسلمین بحرین

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۳ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'فعالیت ها' به 'فعالیت‌ها')
نام جریان اخوان المسلمین بحرین
سال تاسیس 1930 میلادی
موسس عبدالرحمن الجودر
افراد موثر عبدالله العقیل.

عیسى بن محمد آل خلیفة. محمد خالد إبراهیم. حمد بن عیسی آل خلیفة.

جمعیت اصلاح نمایندگی جنبش اخوان المسلمین در کشور بحرین است و از طریق بازوی سیاسی خود جمعیت منبر اسلامی در پارلمان بحرین شرکت کرد. فعالیت اخوان المسلمین از سال 1930 در بحرین شکل گرفت[۱].

تاریخچه

اخوان المسلمین در دهه سی قرن گذشته در زمان حسن البنا از طریق شخصیتهای اسلامی موسوم به "البدریین" به بحرین وارد شد. اولین کسی را که در خلیج فارس به این گروه پیوست عبدالرحمن الجودر اولین دانشجوی بورسیه بحرینی در مصر است که در سال 1946 با حسن البنا دیدار کرد و بااو در قاهره بیعت کرد. در اوایل دهه پنجاه عبدالرحمن و جمعی از همراهان وی کتابخانه محارک را تأسیس کردند و آنها واردات کتاب و نامه از مصر، سوریه و لبنان را آغاز کردند و برای چاپ و ترویج کتاب های اسلامی تلاش می‌کردند. جوانان شروع به دریافت این کتاب ها و پیام ها می‌کردند، و این باعث می شد که آنها با اندیشه نهضت اسلامی، اهداف و نقاط شروع آن همراه شوند. پس از دو یا سه سال او نام کتابخانه را به کتابخانه هنر تغییر داد و برای مدتها به عنوان یکی از بزرگترین کتابخانه های اسلامی بود که اندیشه اسلامی را در بحرین ترویج می داد.

جمعیت اصلاح

در ماه مه 1941 جمعیت اصلاح تأسیس شداولین انجمنی که دارای ایدئولوژی اخوان المسلمین بود که تعدادی از دانش آموزان مدرسه الهدایة الخلیفیة در محرق گردهم آمده و سنگ بنای این جمعیت نهاده شد.و در سال 1948 با نام الاصلاح تغییر یافت.واعضای آن از اعراب ساحل خلیج فارس یا سنی های ایرانی تبار تشکیل می‌شود.در طول دهه اربعین تا دهه شصت قرن گذشته، افراد مسئول این جمعیت اعلام کردند که اهداف آنها محدود به انجام فعالیت‌های اجتماعی و مذهبی، بدون توجه به مسائل سیاسی است، و شاید این به دلیل روابط خوب جمعیت با جریان حاکم بود. این موضوع پس از حمایت از آرمان فلسطین و شرکت در تظاهراتی که پس از اعلام تأسیس اسرائیل در سرزمین فلسطین در سال 1948 تغییر ماهیت داد و بر میزان هواداران آن افزوده شد تا به تشکیل یک نیروی نمادین از اعضای آن برای شرکت در جنگ در حمایت از فلسطین انجامید.از این تاریخ تا دهه هفتاد میلادی بروز اختلافات طائفه ای بین شیعه و سنی از یک طرف و تفکر غالب اجتماعی مبنی بر حمایت جمعیت اصلاح از حکومت و ظهور نگرش های ملی گرایانه باعث عقب نشینی این حزب در صحنه اجتماعی بحرین شد. با آغاز دهه هفتاد تلاش رهایی مبنی بر حضور در صحنه سیاسی بحرین با پشتیبانی اخوان المسلمین آغاز شد اما نهایتا راه به جایی نبرد. در دهه هشتاد با ظهور و تقویت جنبش های مذهبی از جمله اخوان المسلمین این جبش مذهبی بار دیگر جمعیت اصلاح را مورد توجه قرار داد و سعی در گسترش این جریان در بحرین کرد. در طول این مرحله، جامعه الاصلاح فعالیت سیاسی متشکل را انجام نمی داد، بلکه مواضع سیاسی خود را از طریق بیانیه ها، سمینارها و بازدیدهایی که در آن با مقامات بحرین ارتباط برقرار می‌کرداعلام می‌نمود.

جمعیت منبر الاسلامی

در سال 2000 حمد بن عیسی آل خلیفه کمیته ای را برای تهیه منشور سیاسی کشور تحت عنوان "پروژه اصلاحات" تشکیل داد، که از طریق آن روند سیاسی آغاز می‌شود. جمعیت اصلاح نیز منشور موازی ای ارائه کرد که به طور کلی چشم انداز آن از مسائل سیاسی و ملی را ترسیم می‌کرد. از اینجا، کار سیاسی اخوان المسلمین آغاز شد و یک بازوی سیاسی با نام جمعیت منبر اسلامی با هدایت و اندیشه اخوان المسلمین تأسیس شد. در انتخابات 2002 این جمعیت موفق شد 7 کرسی پارلمان را تصاحب کند. در سال 2006، این جمعیت در انتخابات پارلمانی برای یک لیست متحد (اتحاد) با جمعیة الإصالة الإسلامیة شرکت کرد که نمایانگر روند سلفی بود. این اتحاد در نتیجه فشارهای مردمی بود که این دو گروه با هم متحد شوند برای جلوگیری از نفوذ در صفوف اهل سنت.این بارنیز 7 کرسی از هشت کرسی را به دست آورد. بعد از اختلافاتی که در اثنای انتخابات سال 2010 و شروع اعتراضات مردمی در 14 فوریه 2011 اخوان المسلمین بحرین به پشتیبانی از جریان حاکم پرداخت. در این میان جریان منبر اسلامی دریافت که به دلیل عدم قدرت، سابقه و حضور در صحنه آنطور که باید قادر به مدیریت شرایط نیست بنابراین جدایی را ترجیح داد اما بدون درگیری تا جمیت اصلاح را تضعیف نکند.

بیداری اسلامی و اخوان بحرین

اخوان المسلمین بحرین در قبال انقلاب 30 ژوئن 2013 موضوع مثبت یا منفی به خود نگرفت. بنابر این گرچه دولت بحرین با سرکوب جریان اخوان به وسیله دولت مصر بعد از استقرار موافق بود و همراه کشورهای عربی منطقه مخالف خیزش های مردمی بیداری اسلامی بود ولی دست حمایت خود را از اخوانیان بحرین بر نداشت.

پانویس